The AfterFall พินาศกาลสีสันทราย

แตรสัญญาณกรีดร้องลั่นกลางนภา

ปลุกจากนิทราอันอ่อนหวาน

ออกมายืนท่ามกลางความอลหม่านยามค่ำคืน

แสงไฟสาดจ้า ลมนภาละเล่นพัดใส่เพลิง

ผู้คนวิ่งหนีความตาย ต่อสู้กับความเหนื่อยล้าและความอ่อนแอ ดิ้นรนเพื่อมีชีวิตรอด

ข้าจับดาบและวิ่งเข้าใส่ ต่อสู้กับความกลัวและความขี้ขลาด

ดิ้นรนเพื่อมีชีวิตรอด

- นิทราครั้งที่สาม นภาลุกไหม้ใต้แสงจันทร์: บทแรก -

************************************

จะว่าไป มันก็นานมากจนลืมไปแล้วนะว่าเราเคยลงนิยายบนเด็กดีด้วย ไม่คิดว่าบัญชีนี้จะยังอยู่ 

และอันที่จริงแล้ว นิยายเรื่องนี้ (The AfterFall) ก็ถูกเขียนขึ้นก่อนบัญชี้นี้จะมีการสมัครใช้เสียอีก แต่เพราะตัวผู้เขียนมีทิฐิแรงกล้าว่าอยากจะให้สิ่งที่ตนสร้างได้เผยแพร่ในรูปแบบของกระดาษ เพราะผู้เขียนคลั่งหนังสือแบะเสพติดกลิ่นน้ำหมึกขนานหนัก ไฟล์ต้นฉบับมันก็เลยค้างเติ่งอยู่ในคอมมา… น่าจะเกือบสิบปีได้แล้วกระมัง (ก็มีไรไรท์บ้างแหละ ที่ผ่านมา)

ทว่าเร็วๆ นี้มิตรสหายท่านหนึ่งได้เชื้อเชิญให้ผู้เขียนได้คิดตระหนักว่า ผลงาน—ไม่ว่าจะดีแย่ ประเสริฐหรือเลวทรามเพียงใด—ถูกสรรสร้างขึ้นมาเพื่อได้แสดงตน เนื้อหา สาระแลแนวคิดนั้นต่อคนผู้อื่น และทิฐิของผู้เขียนก็เป็นเหตุให้งานเขียนชิ้นนี้ถูกกักขังไว้อย่างมิเกิดประโยชน์

ก็เลยเอามาลงไว้ตรงนี้นี่แหละ

อันที่จริง ทำเล่มลง meb ไปแล้ว แต่รอประมวลผลอยู่ ก็เลยเอามาลงตรงนี้ไปพลางๆ ก่อน และตั้งใจว่าจะลงให้อ่านฟรียันจบเรื่อง แล้วค่อยปิดเนื้อหา

และเช่นเคย ผู้เขียนเกลียดเรื่องย่อ ซึ่งลดทอนคุณค่าของเรื่องราวลงเหลือเพียงไม่กี่บรรทัดโดย มิอาจทำให้ผู้อ่านได้รับทราบแก่นสารใดๆ ได้โดยสิ้นเชิง ฉะนั้นให้หนังสือเลือกท่านเถิด ถ้าหากกดอ่านบรรทัดแรก ย่อหน้าแรกหรือบทแรกแล้วท่านรู้สึกว่านี่คือโชคชะตาที่ต้องตรงกัน ก็ขอเชิญกดอ่านบทถัดไป

โปรดพึงระลึกไว้ ว่าเรื่องราวเป็นเพียงตัวอย่างแห่งประสบการณ์ สิ่งที่ท่านได้จากการอ่านล้วนแต่เกิดจากตัวท่านเอง

—อนึ่ง ทัศนา

************************************

[…This is not the end,

Because we will be the last.

That’s who we human are,

Though we are being buried by dust and dune…]