เป็นหนึ่งขอเป็นที่รัก

 สวัสดีค่ะ

ได้ฤกษ์เปิดนิยายใหม่สักทีหลังจากที่หายหน้าหายตากันไปนาน พิจิยังคงคิดถึงคนอ่านเสมอเลยค่ะ

ขอฝากนิยายเรื่องใหม่ เป็นหนึ่งขอเป็นที่รัก เป็นนิยายในรั้วมหาวิทยาลัย ออกแนวน่ารักนุ้บนิ้บหัวใจ นายเอกก็น่ารักน่าตี

ขอใช้พื้นที่นี้สปอยนายเอกกับพระเอกสักนิดค่ะ

“กูชื่อพอร์ช ชื่อจริงภวรัญชน์ ยายกูเป็นคนตั้งบอกว่าชื่อนี้เป็นที่ยินดีของชาวโลก”

“ฉันว่าน่าจะเป็นคนทำให้ชาวโลกปวดหัวซะมากกว่า” คำพูดของเฟิร์สทำเอาคนแนะนำตัวตาขุ่นควั่ก ทว่าพอร์ชก็ยังพูดเรื่องของตัวเองต่อไป

“กูเป็นคนอยู่ง่ายนอนง่ายขอแค่มีหมอนข้าง เรื่องกินกูกินได้ทุกอย่างแต่ที่ชอบมากๆ ก็พวกอาหารญี่ปุ่น แต่เอาจริงๆ กูก็กินได้หมดขอแค่รสชาติอร่อย”

“แล้วมีอะไรที่นายชอบอีกไหม”

“มึงถามว่ากูไม่ชอบอะไรจะง่ายกว่า”

“แล้วนายไม่ชอบอะไร”

“มึงไง!”

เป็นไงคะ? นายเอกของเราน่าตีไหมคะ แต่สุดท้ายพระเอกก็ไปชอบเขาอยู่ดี

คำเตือน! ระวังตกหลุมน้องพอร์ชคนนี้ด้วยนะคะ

ลงตอนใหม่ทุกวัน เวลา 20.15 โดยประมาณ

ฝากติดตามและคอมเมนต์เป็นกำลังให้พิจิด้วยนะคะ

ส่วนใครที่อยากอ่านแบบเต็มๆ ก่อนใคร มี Ebook ให้จับจองกันแล้วค่ะ

*Ebook จิ้มตรงนี้*

จิ้มผ่านลิงก์นี้พิจิได้ค่าไฟ ค่ากาแฟนิดหน่อยค่ะ

Enjoy your read ค่ะ

-----*o*-----

Pijikaporn