เทพบุตร วายร้าย
เธอมาเพื่อต่อรองขอซื้อเอาที่ดินไปทำธุรกิจ ส่วนเขาคือปู่โสมหวงที่ที่ไม่ยอมยกที่ให้ใครหน้าไหนทั้งนั้น!
ผู้เข้าชมรวม
8,709
ผู้เข้าชมเดือนนี้
22
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
|
ในที่สุดก็ได้ฤกษ์นำนิยายรักคอมมิดี้มาลงให้อ่านกันค่ะ ลงแค่ 50% เท่านั้นนะคะ ฝากติดตามด้วยค่ะ
P.S. ด้วยเหตุที่ภาษาไม่สละสลวย ขอสงวนไว้แค่อายุ 18 อัพได้อ่านกันค่ะ แต่เนื้อหา NC ไม่มีเยอะนะคะ มีนิดเดียว เน้นความฮาและบ้าของตัวละครค่ะ
ขอขอบคุณเครดิตภาพจาก Google.
บุษบารัมไพ & แดน ประภาพิมุก (คู่แค้นอาฆาตตลอดชีพ)
ร่างของแดนแทบกระเด็นออกมาจากห้องนอนของตัวเองแทบไม่ทัน ศักดายืนมองตาปริบๆ เมื่อเจ้านายของตัวเองมีท่าทางลนลานแทบคลานออกจากห้องของตัวเอง ใบหน้าแดงซ่าน ผ้าข้าวม้าที่มีบนกายผืนเดียวแทบจะหลุดออกจากเอวหนา
“มึงมองอะไร ไอ้สัตว์!” เสียงของแดนแหวขึ้น
กูอีกแล้ว! ศักดานึกค่อนขอดในใจหากแต่ไม่กล้าเอ่ยออกไปแบบที่ใจคิด “มองชีเปลือยครับ” แต่ก็ยังไม่วายกัดเอาเจ้านายของตัวเองไปบ้าง และแดนยังไม่ทันจะได้เอ่ยอะไรโต้ตอบออกไป เสียงของบุษบารัมไพก็ดังอยู่ไม่ห่าง หล่อนยืนจังก้าอยู่ยังประตูห้องนอน
“ไอ้เลว!” บุษบารัมไพถลึงตาใส่ทั้งเจ้านายทั้งบ่าว
นึกอับอายอยู่หรอกที่ปล่อยให้แดนนำพาสร้างความวาบหวามทำเอาตอนนี้หญิงสาวรับรู้ได้ว่าร่างกายช่วงต่ำลงไปจากสะดือมันเปียกชุ่มและนั่นคืออาการฝันเปียก ที่หญิงสาวเคยได้ยินแต่ไม่เคยได้รู้สึกว่ามันสร้างความรัญจวนซาบซ่านได้ดีขนาดนี้มาก่อน
“เอ้า...อรุณสวัสดิ์ครับคุณนาย” ศักดารีบพนมมือนั่งไหว้ปลกๆ มองเห็นสภาพร่างกายและใบหน้าแล้ว ศักดาคิดว่าวันนี้ระเบิดคงลงลูกใหญ่เอาการ และพานคิดสงสัยเล่นๆ ว่าเห็นทีแดนคงต้องฝีกปรือฝีมือให้ดีกว่านี้ นี่คงทำให้คุณนายสุขสมไม่สุดละสิ!!
“เอากองไว้ตรงนั้นแหละ!”
นี่ขนาดว่าไม่สบายนะ ถ้าสบายดีแดนไม่อยากจะคิดว่าตัวเองจะโดนอะไรบ้าง
“นายแดน ไอ้สารเลว!” อาการโกรธทำให้บุษบารัมไพลืมเลือนบุญคุณที่เขาช่วยชีวิตไว้เสียสนิท ตอนนี้บุษบารัมไพนางมารร้ายตัวจริงเข้าสิงร่างอีกรอบ
“อ้าวคุณนาย นี่อย่ามาโทษผมนะ” แดนยืนประจันหน้าคนที่โกรธจัดจนหน้าแดงกลายเป็นดำเอา
ก่อนหน้าไม่นานหล่อนยังกอดเขาแนบแน่น และก็ยังครางอย่างพึงพอใจอยู่เลย ต่อให้จะเป็นแค่ฝัน นั่นก็ถือว่าเขาทำฝันหวานของหล่อนให้มันเป็นจริงละหว้า
“ไม่ให้โทษแกแล้วจะให้ไปโทษไอ้ด่างเหรอ!” หลังจากพูดจบ ไอ้ด่างที่นอนเอาหน้าทาบไปยังพื้นดินก็กระดิกหูสองข้าง แล้วยกหน้าตัวเองขึ้นอย่างงุนงง มันได้ยินคนเรียกชื่อมัน ขาสี่ข้างเร็วเท่าความคิด พร้อมเสียงเห่าทักทาย วิ่งตึงตังขึ้นมาบนเรือนบ้าง
“มึงลงไปเลยไอ้ด่าง ไม่ใช่เรื่องของหมา!”
หมวดโดม & คุกกี้ (คู่รักหวานแหววตลอดกาล)
ทันทีที่ปิดประตูลง หมวดร่างสูงก็เดินเข้ามาใกล้คนที่เขาคิดถึงทุกวินาที และก้มหน้ามายังใบหน้าหวานแต่หล่อนดันใบหน้าเขาไว้ได้ทันท่วงที
“จะทำอะไรคะ” หล่อนตกใจไม่เบากับการกระทำที่เขาทำเหมือนกับว่าหล่อนเป็นคนรักของเขาเสียอย่างนั้นแหละ แล้วหมวยที่ยืนเด่นอยู่นั่นล่ะใครกัน
“ผมคิดถึงกี้น่ะ” เขาบอกอายๆ ยอมรับว่าลืมตัวเผลอทำความสนิทเกินกว่าเหตุเพราะห้ามใจไม่ไหว ยิ่งในยามที่มองมายังปากอวบอิ่มยิ่งทำให้เขาร้อนรุ่มหนักเข้าไปอีก
“คิดถึง? แล้วข้างนอกนั่นล่ะคะ”
“ฮื่อ หมวยน่ะเหรอ” คราวนี้เขาเข้าใจอารมณ์แง่งอนของฝ่ายหญิงเป็นอย่างดี หมวดหนุ่มดึงเอาร่างบางเข้าหา แนบหน้าผากของตัวเองมายังหน้าผากบาง มองจ้องสบตากับหล่อนอยู่เนิ่นนาน
“ค่ะ...” หล่อนตอบเขาเสียงสั่น แต่ความจริงนั้นหล่อนสั่นไปทั้งตัวและหัวใจ รู้ตัวว่ากำลังหลงเสน่ห์ตำรวจหนุ่มจริงๆ
“ก็ไม่มีอะไรนี่ครับ ผมโสด...” เขาตอบพร้อมยิ้มพราวมาให้ ก่อนจะถามอีกฝ่ายไปอีก “กี้โสดหรือเปล่า มีแฟนหรือยัง”
“ไม่บอกค่ะ” หล่อนยียวนเล่น เกิดดีใจขึ้นมาจนเนื้อเต้น เมื่อได้ยินว่าเขายังโสด
“มีอย่างนี้ด้วย” เขาเย้าแหย่เล่น แล้วชนจมูกโด่งเป็นสันเข้าหาจมูกแหลมเล็ก หล่อนอายจนอยากมุดหน้าหนี เกรงว่าเขาจะทำมากกว่านั้นทำให้มือน้อยดันหน้าอกแกร่งนั้นไว้เบา ๆ เพื่อเป็นการเตรียมพร้อมหากว่าเขาจะทำอะไรหล่อนขึ้นมาจริงๆ และคงได้งามหน้าไปทั้งโรงพักแน่
“หมวดปล่อยเถอะค่ะ” หล่อนบอกเขาเสียงสั่นความจริงไม่ได้อยากให้เขาปล่อยหรอก อยากอยู่กับเขาแบบนี้ตลอดไปด้วยซ้ำ
ชายหนุ่มจำใจต้องทำตามที่หล่อนบอกแม้ว่าเขาจะไม่อยากปล่อยอ้อมแขนนั้นออกเลย อยากกอดร่างระหงไว้ในอ้อมกอดให้นานเท่านาน แล้วปาฏิมาก็เล่าเรื่องที่บุษบารัมไพจะไปพบกับแดนอีกในวันนี้ เพื่อเจรจาต่อรองในเรื่องที่ดินอีกสักครั้ง
“ทำไมต้องเป็นที่ตรงนี้นะกี้” ชายหนุ่มพูดขึ้นเป็นกังวลหนัก มือหนาคลึงไปยังมือบอบบางเบาๆ อย่างพอใจกับสัมผัส
“เป็นความต้องการของปู่ค่ะ และอาบุษก็ต้องสานฝันให้ได้ด้วย” ปาฏิมาเองก็กลุ้มใจไม่ต่างจากเขา
“โดมคะ โคมคิดว่าพ่อของโดมจะยอมขายที่ไหมคะถ้าหากว่าได้ราคาดี”
|
ผลงานอื่นๆ ของ Mya, ฟ้าสีรุ้ง, แก้ว เฌอลัน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Mya, ฟ้าสีรุ้ง, แก้ว เฌอลัน
ความคิดเห็น