แรกรักอลเวง(ตอนพิเศษบ่วงบุญ)
เขาวางเงินสดไว้ให้หลายใบหลากสีและชิ่งหนีไปอย่างไร้ร่องรอย ค่าตัวโสเภณีที่เขาคิดว่าคุ้มค่าสำหรับการสอนบทรักครั้งแรกในชีวิต แม้จะน้อยนิดแต่เขามีเท่านี้จริงๆ
ผู้เข้าชมรวม
3,836
ผู้เข้าชมเดือนนี้
21
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นตามอัธยาศัยของนักเขียน เป็นคู่รองของนิยายเรื่องบ่วงบุญที่แต่งจบไปแล้วและรอการรีไรท์อยู่นะคะ (เมื่อไหร่ก็ยังไม่รู้)
ขอออกตัวก่อนสักนิดว่าแต่งไปด้วยอัพไปด้วย อนาคตยังไม่รู้ว่าจะมีเป็นอีบุ๊กอ่านฟรีหรือเปล่า แต่จะลงให้อ่านจนจบเรื่องค่ะ ฝากด็อกเตอร์โอภาส กับ เมษานักศึกษาปริญญาโทด้วยนะคะ
โอภาสลุกขึ้นนั่งไปยังขอบเตียง แล้วค่อยๆ ขยับกายที่รู้สึกเหมือนกับว่าเส้นสายมันตึงแปลกๆ เขารวบเอาเสื้อผ้ามาสวมใส่ ดวงตายังคงมองผ่าความสลัวเห็นแผ่นหลังขาวโพลนที่โผล่พ้นมาจากผ้าห่มสีขาวผืนหนา มันทำเอาเขาต้องร้อนรุ่มขึ้นมาอีก ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมมนุษย์เราถึงได้หลงในรสสวาทกันนัก มันวิเศษหฤหรรษ์อย่างนี้นี่เอง เขาก้มไปจูบเอาแผ่นหลังหนักๆ นั้นอีกสักรอบ หล่อนครางฮือขึ้นอย่างอ่อนหวาน เรียกสติให้เขาถอนตัวกลับมา แล้วล้วงมือเข้าหาเงินสดที่มีติดตัวในกระเป๋าสตางค์ สัมผัสได้ว่ามีอยู่หลายใบ คงน่าจะพอสำหรับค่าเสียหายที่เขาเพิ่งพรากไปเมื่อคืน แต่มันก็ช่วยไม่ได้ในเมื่อหล่อนหลวมตัวมาเองและยั่วยวนเขาตั้งแต่อยู่ในผับนั่นแล้ว
เมษา....เอื้อมมือไปยังโต๊ะหัวเตียงพลันมือน้อยก็คว้าเอากับกระดาษหลายแผ่น ดวงตาเล็กมองไปพบธนบัตรหลายใบหลากสีวางพับซ้อนกันไว้สวยงาม หญิงสาวกระโดดผึงออกจากที่นอน มองดูเงินพวกนั้นด้วยใบหน้าอันร้อนผ่าว
“ฉันไม่ใช่อีตัวนะ ไอ้บ้า!
กามเทพซ่อนศร แก้ว เฌอลัน www.mebmarket.com มารู้ใจตัวเองก็ตอนที่ได้เซ็นใบหย่าไปแล้ว แถมเพื่อนรักก็ยังจะมาขอตามจีบอดีตภรรยาเข้าให้ เมื่อแซคอยากได้อดีตภรรยาคืนอีกครั้งเขาจึงต้องเริ่มต้นจีบเมียเก่าอย่างจริงจังซะที +++++"ฉันมีเรื่องสำคัญมากที่อยากจะคุยกับคุณ" มัทรีรีบเปิดบทสนทนาอย่างไม่อ้อมค้อม เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เพราะชักจะเริ่มรำคาญกับบรรดาผู้หญิงโต๊ะข้างกันที่เอาแต่พากันสะกิดให้มองมาหาว่าที่เจ้าบ่าวของหล่อน ซึ่งเขาก็เอาแต่นั่งอมยิ้ม"เรื่องงานแต่งเหรอ?" เขาไม่ตอบแต่ถามกลับแทน"เออ..." มัทรีอึกอัก หล่อนไม่แน่ใจนักว่ามันจะใช่หรือเปล่า "คือว่า...เรื่องหย่า" มัทรีโพล่งออกไป ชายหนุ่มหน้าเข้มถึงกับพรวดกาแฟออกจากปากอย่างยั้งไม่อยู่ มัทรีมองพฤติกรรมแปลกๆ ของเขาอย่างไม่ค่อยจะพอใจนัก "ว่าไงคะ?" หล่อนถามย้ำอย่างร้อนรน "หย่า?" เขาไม่ตอบ แต่ถามกลับอีกเช่นเดิม หญิงสาวอยากจะต่อยหน้าเขาสักสิบหมัดเสียจริงๆ ทำไมเขาไม่ตอบก่อนที่จะถามกลับก็ไม่รู้ มารยาทนี่ช่างไม่เอาไหนเลยสักนิด "ค่ะ...คือเรามาตกลงกันแบบนี้ดีกว่า ไหนๆ ก็หนีคำสัญญาสาบานอะไรนั่นไปไหนไม่ได้ก็ขอให้มันจบๆ ไป แต่เราแต่งแล้วเราก็หย่ากัน ภายในสามเดือนเข้าใจไหม?" มัทรีบอกเขาเสียงจริงจัง บ่งบอกว่ากติกามันต้องเป็นแบบนี้แหละ แต่กลับทำเอาหนุ่มลูกครึ่งขมวดคิ้วเข้มอย่างครุ่นคิด "แล้ว...คุณไม่คิดจะมีลูกกับผมเหรอ?"
|
|
|
|
|
|
ผลงานอื่นๆ ของ Mya, ฟ้าสีรุ้ง, แก้ว เฌอลัน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Mya, ฟ้าสีรุ้ง, แก้ว เฌอลัน
ความคิดเห็น