It takes a lot for a Death Eater to be a Father.

เซเวอร์รัส สเนป

ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะต้องมาดูเเล หรือโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มารับหน้าที่ที่ปกติเเล้วคนโดยทั่วไปน่าจะเรียกว่า

"ผู้ปกครอง" ของเด็กคนหนึ่ง เเต่ที่น่าหนักใจเสียยิ่งไปกว่านั้น เด็กคนนั้นคือ เเฮร์รี่ พอตเตอร์ 

เด็กที่ผู้คนทั่วทั้งโลกเวทมนตร์ต่างขนานนามให้กับเขาว่าเป็น เด็กชายผู้รอดชีวิต 

ลูกชายของผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด เเต่ในขณะเดียวกันก็เป็นลูกชายของผู้ชายที่เขาเกลียดขี้หน้ามากที่สุดเช่นเดียวกัน

เเค่นึกภาพของ เจมส์ พอตเตอร์ ก็สามารถทำให้ท้องไส้ของเซเวอร์รัสบิดมวนไปด้วยความเกลียดชังราวกับจะปะทุออกมาให้รู้เเล้วรู้รอด

เขาไม่มีวันจะมองเด็กที่เกิดจากผู้ชายคนนี้ด้วยความเอ็นดูได้อย่างเเน่นอน

ยิ่งไม่ต้องนับเรื่องที่เด็กคนนี้หน้าตาเหมือนเจมส์ พอตเตอร์อย่างกับเเกะ

ไม่มีวัน

เเต่ทุกๆครั้งไม่ว่าเขาจะพยายามยัดเยียดความเกลียดชังที่มีต่อพ่อของเด็กคนนี้ใส่ลงไปบนใบหน้าน้อยๆนั้นทีไร 

เสียงจิตสำนึกในหัวของเขามันจะดังก้องเหมือนมีใครเอาลูกตุ้มนาฬิกาขนาดมโหฬารมาทุ่มใส่ทุกที

เสียงที่เขาจำได้ดี

เสียงที่ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปนานเเค่ไหน เป็นสิบๆปี หรือเป็นร้อยๆปี ความเจ็บปวดในน้ำเสียงนั้นมันก็ยังคงชัดเจนสำหรับเขาเสมอ

เสียงที่เขาเป็นคนเปล่งออกมาเองด้วยหัวใจอันรวดร้าวในค่ำคืนที่ลิลี่ ได้จากโลกนี้ไปตลอดกาล ไปจากเขา

เเละพร้อมๆกันนั้น ประโยคที่อัลบัส ดัมเบิลดอร์ ได้เคยพูดเอาไว้กับเขามันก็ยังคงรุมเร้ากัดกินหัวสมองเเละโสตประสาทของเขาตลอดเวลา

ประโยคที่ทำให้ในคืนนั้น เซเวอร์รัส สเนป ได้ตัดสินใจทำบางอย่าง ที่จะเปลี่ยนชีวิตของเด็กน้อยคนหนึ่ง

ไปพร้อมๆกับหัวใจอันดำมืดเย็นชาของเขาไปตลอดกาล

'' ดวงตาของเขาเหมือนเเม่ ''

.

.

TALK : ก่อนอื่นเลยย ไรต์มาจาก readAwrite  นะคะะ ใช้นามปากกาเดียวกัน คิดว่าเอามาลงในนี้ด้วยดีกว่าจะได้ตามงานของอื่นได้อีกทางด้วยย อิอิ

นิยายเรื่องนี้เป็นเเฟนฟิคชั่นเเละเป็นเพียงจินตนาการของผู้เเต่ง

อาจมีการบิดเบือนเนื้อเรื่องเล็กน้อยเพื่อความบันเทิงในการอ่านเท่านั้น

ปล.เนื้อเรื่องเป็นเเนวครอบครัวพ่อลูกระหว่างสเนปเเละเจ้าหนูเเฮร์รี่นะคะ 

ขอให้ทุกท่านสนุกกับการอ่าน ฝากติดตามเเละคอมเม้นเป็นกำลังใจด้วยน้าาาจะขยันอัพบ่อยๆนะคะ รักก <3