มณีนพเก้า

               เมื่อแก้วมณีที่มีพลังของเทพนพเคราะห์ถือกำเนิดขึ้นต่างก็เป็นที่หมายปองของเหล่าอสูรและมนุษย์ทั้งหลาย เหล่าเทพจึงได้รับบัญชาจากท้าวสักกะเทวราชให้จุติลงมาเพื่อนำมณีนพเก้ากลับคืนสู่ที่ซ่อน แต่ทว่าหนึ่งในนั้นจุติลงมาโดยหารู้ไม่ว่าตนเองนั้นถูกสาป!! และเพราะคำสาปนั้นจึงทำให้เทพองค์อื่นๆที่จุติลงมาพร้อมกันได้รับผลกระทบตามไปด้วย...

๐๐๐ วรรณะของชาวสวรรค์ ๐๐๐

ท้าวสักกะเทวราช(องค์อินทร์)   ::   ผู้ปกครองชาวสวรรค์ในชั้นดาวดึงส์ ชั้นจตุมหาราชิกาและดูแลโลกมนุษย์มีอำนาจสูงสุด

                               มหาเทพ  ::   ผู้ปกครองวิมานประจำทิศทั้ง8ที่ล้อมรอบเขตดาวดึงส์ มีอำนาจรองลงมาจากองค์อินทร์

                                              เทวี  ::  คือมเหสีคู่กายของเหล่าเทพหรือสตรีผู้ที่ถือกำเนิดขึ้นมาพร้อมวิมานของตนเอง หากมีวิมานของตนเองจะถือว่าเป็นบริวารขององค์อินทร์ไม่ว่าวิมานจะตั้งหรือลอยอยู่ในเขตของผู้ใดก็ตาม มหาเทพหรือเทพจะไม่มีสิทธิ์เรียกใช้นอกจากเทวีจะขอเป็นบริวารของมหาเทพเอง

                                           เทพ  ::   คือผู้ที่เกิดมาพร้อมวิมานหากเกิดขึ้นในเขตของมาหาเทพใดก็จะสังกัดเป็นบริวารของผู้นั้น

                                      นางอัปสร  ::  คือสตรีที่เกิดขึ้นภายในวิมานของเหล่าเทพและเทวีทั้งหลาย หากเกิดขึ้นภายในวิมานหรือในอาณาเขตจะเป็นบริวาร หากเกิดข้างแท่นบรรทมจะเป็นข้ารองบาท หากเกิดขึ้นบนแท่นบรรทมจะเป็นบาทบริจาริกาหรือสนมนั่นเอง วรรณะนี้สามารถเลื่อนขึ้นมาเป็นเทวีได้หากแต่งงานกับเทพผู้ครองวิมาน

                                          เทวดา  ::  คือชายที่เกิดขึ้นภายในวิมานหรือในอาณาเขตของเหล่าเทพ วรรณะนี้จะไม่เกิดขึ้นในวิมานของพระเทวีที่ครองโสดหากเกิดข้างแท่นบรรทมจะเป็นข้ารองบาทซึ่งในตำแหน่งนี้จะมีเพียงตนเดียวตำแหน่งจะถูกสับเปลี่ยนเมื่อผู้ทำหน้าที่เลื่อนวรรณะ สามารถเลื่อนวรรณะเป็นเทพได้หากบำเพ็ญบุญบารมีถึงที่ก็จะมีวิมานของตนเองเกิดขึ้น

                           เทวบุตร,เทวธิดา  ::  คือผู้ที่เกิดจากเทพหรือเทวี หากเป็นชายก็จะมีสถานะเป็นเทพ หากเป็นหญิงจะมีสถานะเป็นอัปสร ส่วนใหญ่จะเกิดแบบโอปปาติกะ(เกิดและโตทันทีหากเป็นหญิงร่างกายจะอยู่ในช่วงวัย 16-18 ปี หากเป็นชายจะอยู่ในช่วงวัย 20 ปี)โดยจะเป็นดวงแก้วเกิดขึ้นที่ตักของเทพหรือเทวีในขณะที่นั่งบำเพ็ญภาวนา และเกิดแบบชลาพุชะ(เกิดขึ้นภายในครรภ์ร่างกายจะหยุดการเติบโตในช่วงวัยตามที่กล่าวมา ชาวสวรรค์จะแก่ลงก็ต่อเมื่อใกล้จะหมดบุญแล้วเท่านั้น)

                                      เทพธิดา  ::  คือหญิงที่เกิดขึ้นในวิมานของเทวีและเกิดขึ้นในชั้นจตุมหาราชิกาหากไม่ได้เกิดในวิมานก็จะสถิตอยู่ตามต้นไม้หอมหรือต้นไม้มงคลในป่าหิมพานต์วรรณะนี้ไม่สามารถเลื่อนเป็นเทวีได้แต่สามาถเป็นอัปสรได้หากบารมีถึงที่

                                     คนธรรพ์  ::  คือชายหญิงที่เกิดในชั้นจตุมหาราชิกามีวิมานอยู่ในต้นไม้ทั่วไปทั้งในหิมพานต์และบนพื้นพิภพของมนุษย์ วรรณะนี้ไม่สามรถเลื่อนขึ้นได้ด้วยว่าบารมีไม่พอหากผู้ใดมีบารมีถึงที่ก็จะตายแล้วไปเกิดใหม่ในที่ที่ตนมีบุญถึง

                                          อุบัติ  ::  เกิด

                                            จุติ  ::  ตาย(หรือลงมาปฏิบัติหน้าที่ตามบัญชาของเทพหรือองค์อินทร์เมื่อเสร็จสิ้นก็จะกลับคืนสู่ที่เดิมหากไม่ได้หมดบุญ) หากหมดบุญไปแล้วก็ต้องเวียนว่ายไปตามกรรมที่เคยได้ก่อเอาไว้

---

                    ปล.. นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นด้วยหัวสมองกลวงๆที่มีขี้เลื่อยอยู่เกือบครึ่งของไรท์เอง ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์หรือวัฒนธรรมใดๆในที่มีอยู่ มีเพียงแค่เศษเสี้ยวเล็กๆเท่านั้นที่อ้างอิงถึงหากผิดพลาดประการใดไรท์ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

                    ปล 2.. นิยายเรื่องนี้ไรท์เขียนขึ้นเพราะความจำเป็นบางอย่าง(เพราะอยากได้ของคืนจากใครบางคน)และเป็นเรื่องแรกของไรท์ เขาบังคับให้ไรท์ใส่คำราชาศัพท์ลงไปด้วยซึ่งไรท์อ่อนมากๆ(ย้ำว่ามาก) จึงมีบ้างไม่มีบ้างไม่ว่ากันเนอะ หากคำใดใช้ไม่ถูกบอกให้ไรท์แก้ได้นะคะไรท์จะรีบแก้ให้ทันที(ที่เห็นเม้น) 

               เรื่องนี้รีไรท์ใหม่น๊าาา ที่ไรท์หายหัวไปจากที่นี่นานเพราะไรท์ลืมพาสเวิร์ดพยายามอยู่นานมากกกจนในที่สุดก็เข้าได้สักที

 มี e-book แจกฟรีไปโหลดกันได้น๊าาาาา

  https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=75629&page_no=1