Alicia of the fantasy World

“

ในอดีตกาลเมื่อหลายพันปีก่อน

จะมีดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่มีชื่อว่า

"โซฟีเรีย" ซึ่งตั้งอยู่ทางตอนเหนือของทวีป

และมีประชากรอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก 

ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ใช้ชีวิตกันอย่างสงบสุข ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ มีทั้งเผ่ามนุษย์ และเผ่าอมนุษย์อื่นๆ 

พระราชาพระองค์แรกที่ปกครองดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ เป็นผู้ที่มีปัญญาฉลาดหลักแหลมและเป็นที่ยอมรับของประชาชน

ท่านรู้ว่าไม่สามารถที่จะปกป้องประชาชนที่รักไว้ได้ตลอดไปจึงใช้เวลาที่เหลืออยู่ได้สร้างคริสตัลศักดิ์สิทธิ์ไว้ก่อนที่ตัวเองจะตายไป เพื่อที่จะปกป้องที่แห่งนี้เอาไว้ แม้ตนเองจะไม่ได้มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว สิ่งนั้นคือมรดกชิ้นสุดท้ายที่ท่านมอบทิ้งไว้ให้แก่ประชาชน

โดยลักษณะภายนอกนั้นจะมีรูปร่างเป็นคริสตัลขนาดใหญ่ สีเหลืองทองสว่าง แต่ข้างในนั้นมีบางอย่างอยู่ซึ่งไม่มีใครรู้เลยว่าสิ่งนั้นคืออะไรนอกจากเชื้อสายของผู้ที่จะสืบต่อตำแหน่งพระราชาเท่านั้น คริสตัลตั้งอยู่ในใจกลางของที่นี่ การทำงานของมันคือ สร้างบาเรียศักดิ์สิทธิ์ที่เเข็งแรงมาก ในระยะบริเวณที่จำกัด 

และบริเวณที่อยู่ภายใต้การทำงานของคริสตัลนั้นไม่ว่าจะผ่านมากี่ร้อยปีก็ไม่มีปัญหาใดๆเลย

จนกระทั่ง 

...

..

.

วันที่ 6 เดือน 6 ปี xxx

–ณ เมืองโซฟีเรีย–

ในวันที่ฝนตกหนัก

หลังจากเวลาผ่านไปเป็นเวลาหลายร้อยปี ดินแดนศักดิ์สิทธิ์โซฟีเรียได้กลายเป็นเมืองหลวงขนาดใหญ่ ที่มีชื่อว่า "เมืองหลวงโซฟีเรีย" 

ในวันนั้นได้มีประตูมิติปรากฏขึ้นบริเวณข้างนอกของกำแพงฝั่งตะวันตก

 ทหารที่ทำหน้าที่เฝ้าสังเกตุการณ์เห็นแบบนั้น จึงรีบไปแจ้งให้พระราชาได้ทราบโดยทันที 

เมื่อพระราชาได้ทราบดังนั้นแล้ว ก็กังวลว่าจะมีสิ่งอันตรายเข้ามาใกล้ตัวเมือง จึงออกคำสั่งให้ทหารหน่วยสืบค้นข้อมูลไปทำการสืบหาข้อมูลของประตูมิตินั้นมา เพื่อที่จะเตรียมตัวรับมือและแก้ไขปัญหาที่จะเกิดขึ้น 

แต่ทันใดนั้น ก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นที่บริเวณกำแพงฝั่งตะวันตก ชาวเมืองและเด็กเล็กกรีดร้องวุ่นวาย มีนายทหารคนหนึ่งรีบวิ่งมาหาพระราชาเพื่อมาบอกสถานการณ์ตอนนี้ ว่า "มีมารปีศาจบุกมาที่กำแพงเมืองและกำลังพยายามจะเข้ามาพะยะค่ะ!!"

หลังพระราชาฟังจบจึงออกคำสั่งตั้งรับโดยด่วนทันที เพื่อที่จะปกป้องเมืองแห่งนี้เอาไว้ สิ้นเสียงระเบิดไม่นาน ก็มีเหล่ามารปีศาจบุกเข้ามาในตัวเมืองอย่างบ้าคลั่ง เหล่าทหารไม่รอช้าจึงรีบเข้าไปช่วยชาวเมืองและขับไล่เหล่ามารปีศาจอย่างไม่ลังเล

แต่ถึงอย่างนั้น เมืองที่อยู่อย่างสงบสุขกันมาตลอด ทำให้ฝีมือด้านการต่อสู้ของทหารก็อ่อนแอเกินไปที่จะต้านเหล่ามารปีศาจได้ 

พระราชาทรงกระวนกระวายเป็นอย่างมาก 

จึงต้องประกาศวิกฤตเลวร้ายให้ทุกคนทราบ

ชาวบ้านที่อยู่ตรงบริเวณใกล้ๆต่างก็แตกตื่นแล้วรีบวิ่งหนีตายกันอย่างวุ่นวาย 

ฝ่ายทหารก็รีบตั้งทัพขับไล่มารปีศาจอีกครั้ง

ทางกลับกันเหล่ามารปีศาจที่กำลังคลั่งอยู่นั้นก็ได้ทำลายหมู่บ้าน และฆ่าทั้งอมนุษย์และมนุษย์ไปนับหลายร้อยชีวิตแล้ว เมื่อเห็นว่าทหารได้ตั้งทัพอีกครั้ง จึงพลุ่งเข้าไปโจมตีฝ่ายทหารโดยไม่ลังเลทันที

.

.

"แต่ทว่าฝ่ายทหารไม่สามารถต้านการโจมตีของพวกมารปีศาจได้"

.

.

สุดท้ายแล้ว ฝั่งมารปีศาจก็ได้รับชัยชนะไป

จอมมาร จึงยึดครองเมืองหลวงแห่งนี้ไว้ 

แต่ ณ ใจกลางเมือง ซึ่งมีคริสตัลที่ปกป้องเมืองแห่งนี้ ที่พระราชาองค์แรกได้สร้างไว้ แต่เมืองหลวงนั้นมีพื้นที่กว้างมากมายและผู้คนที่อาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก จึงไม่สามารถปกป้องได้ทั้งหมด และตอนนี้ รอบๆของเมืองหลวงแห่งนี้ ได้ถูกมารปีศาจยึดครองไปแล้ว ทำให้พระราชาและเหล่าผู้ที่มีชีวิตรอดได้ติดอยู่ในใจกลางเมือง ไม่มีหนทางหนีและไม่มีหนทางสู้ได้เลยนั้น จึงคิดที่จะทำพันธสัญญากับจอมมารมากกว่าการสละชีวิตไปโดยไม่มีความหมายไปแทนอิสรภาพ 

จอมมารได้ยินดังนั้นจึงเผยกายออกมา

และได้ตอบตกลงที่จะทำพันธสัญญาโดยมีอะไรที่ปิดบังไว้อยู่

...

..

.

”