ยั่วนัก….รักซ่ะเลย[Yoon*Seok]

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ไม่มีอ่านเอง555 

เนื้อเรื่อง

ยั่วนัก….รักซ่ะเลย 1

By.Akira_pui

 

 “ พี่ฮ่ะ พี่……” เสียงใสสะกิดให้ชายหนุ่มตื่อนจากภาพที่โลดแล่นอยู่ในหัวเมื่อครู่ ภาพของคนที่แอบรักกำลังหอมแก้มใครไม่รู้อยู่ในห้องน้ำมันชั่งทรมานเหลือเกิน

“พี่ฮ่ะ ได้ยินผมรึเปล่า” เสียงใสยังคงถามต่อไป จ้องหน้าไปยังหนุ่มหล่อที่อยู่ตรงหน้า

“เอ่อ… เอ๋ ครับๆๆๆ มีอะไรเหรอ” ชายหนุ่มถามกลับ

“คือผม ชื่อ ฮวาง อินซอก อยากจะมาสมัครเป็นสมาชิกRealหนะฮ่ะ” เด็กหนุ่มเสียงใสพูดตอบพร้อมรอยยิ้มที่ทำให้คนที่สนทนาด้วยข้างทันที

“ฮ๋อ ได้ครับ สมัครกับพี่ได้เลย พี่ชื่อ ยูล เป็นหัวหน้าวง เอ่อน้อง…..”ทำท่านึกถึงชื่อที่หนุ่มน้อยเอ่ยเมื่อครู่

“เรียกผมว่าอินซอกก็ได้ครับ ” อินซอกส่งยิ้มหวานกลับ

“เอ๋อ อินซอก เดี่ยวกรอกแบบสอบฟอร์มนี่นะครับแล้วก็เอารูปแปะ เราจะประกาศชื่อ อาทิตย์หน้า”ยูลพูดอย่างเร่งรีบ จิตใจกระวนกระวายกับภาพที่เห็นในห้องน้ำแต่กลับตราตรึงใจกลับรอยยิ้มของคนที่อยู่ตรงหน้า อะไรที่ทำให้เค้าเป็นแบบนี้ อยากรู้จัง

 

เอ๊…..ปากกาตก”อินซอกเอื้อมลงไปหยิบปากกาขึ้นมาในขณะนั้นยูลก็ก้มลงเก็บให้อินซอกเช่นเดียวกัน ดวงตาประสานกันยูลหลบสายตาทันที

“เราจะหลบทำไมว่ะ” ยูลคิดในใจ ก็ในเมื่ออินซอกส่งสายตามาอย่างยั่วยวนมีเหรอ ที่ยูลจะไม่รู้สึก

“เอ่อ อินซอกไม่เป็นไรใช่ไหมครับ”ยูลถามออกไปแก้อาการเขินเมื่อครู่

“อ๋อฮะ ไม่เป็นไรฮ่ะ”อินซอกยิ้มหวานให้อีกแล้ว ทำเอายูลสดุ้งทันที ทำไมเด็กคนนี้ถึงได้น่ารักอย่างนี้นะ ตั้งแต่เปิดรับสมาชิกเขาบอกได้เลยว่าไม่มีใครที่จะหน้าหวานได้เท่าอินซอกเลย (แล้วคนเมื่อกี้หายไปไหนละยูล)ยูลมองรอยยิ้มของอินซอก จ้องอยู่นานจนอินซอกล้อเล่นอย่างไม่รู้ตัว ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ยูลจนเกือบจะชนจมูกกันอยู่แล้ว

“พี่จะเลิกมองผมได้รึยัง”อินซอกถามเสียงหวาน ทำเอายูลสดุ้งอีกครั้ง

“เอ่อ ขอโทษนะครับพี่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ”ยูลรีบขอโทษก่อนจะหลุบตาต่ำลง วันนี้เป็นอะไรไปว่ะ เหม่อได้ทั้งวันเลยนะเรา ด่าตัวเองในใจ

“นี่ฮ่ะพี่เสร็จแล้ว”อินซอกยื่นแบบฟอร์มที่กรอกเสร็จแล้วให้ยูลที่นั่งก้มหน้า ยูลมองแบบฟอร์มเลยไปจนถึงใบหน้าของอินซอก ตาเรียวสวย รอยยิ้มที่แต่งแต้มอยู่ตรงแก้ม ปากบาง ผิวขาวสวย รวมไปถึงร่างกายบอบบาง ชั่งเหมื่อนผู้หญิงอะไรเช่นนี้

“ไว้ผมจะมาใหม่นะฮ่ะ”อินซอกพูดทิ้งท้ายไว้แล้วลุกออกไปปล่อยให้ยูลยืนงงกับเหตุการณ์รวดเร็วที่ผ่านพ้นไป ยูลรับแบบฟอร์มมาถือไว้ในมือไล่ดูประวัติไปเรื่อยๆๆแล้วก็ต้องตกใจเมื่อรู้ว่าอินซอกเป็นใคร

“เห้ย แซมป์แร๊ฟXXX เกรดเฉลยรวม 4.00 โอ้ยไม่หน้าเชื่อ”ยูลกุมขมับตัวเอง สงสัยตายแน่ถ้าทำอะไรไม่พอใจให้หนะ ไม่รู้จะเป็นคุณหนูเอาแต่ใจรึเปล่านะ ถ้าใช่ มีหวังสมาชิกคนอื่นซวยแน่ๆๆ ไล่มองสำรวจไปเร้ยๆๆสังเกตุเห็นตัวหนังสือเล็กๆที่ริมกระดาษแล้วก็ยิ้มกรุมกริมทันที

“พี่น่ารักนะฮ่ะ เบอร์ผม XXXXXXXXX”บางจนถ้าไม่สังเกตจะไม่เห็น ยูลหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเม็มชื่อและเบอร์ลงไปในโทรศัพท์ทันที จากนั้นก็ค่อยๆลบตัวหนังสือบางๆออก…

หลังจากที่อินซอกเดินออกมาจากห้องก็เดินขึ้นไปบนดาดฟ้าที่ๆเค้าสามาารถเห็นทุกการกระทำของชายหนุ่มที่หลงรักเมื่อแรกเจอ (อินซอกเจอยูลเพราะพาซางฮยอนเข้ามาออดิชั่นเข้าReal แต่ยูลไม่เห็นอินวอกเพราะมัวแต่ช้อมอยู่ในห้องช้อมยูลเลยไม่ได้สนใจใคร) นี่ก็ผ่านมา 2 อาทิตย์แล้วสินะ ทำยังไงพี่ยูลถึงจะรู้ซักทีหละว่ามีคนเข้าแอบชอบอยู่หนะ

“เฮ้อ……….” คิดแล้วก็ถอนหายใจออกมาใหญ่

“เฮ้อ……….”แล้วก็สดุ้งอีกครั้งเมื่อมีเสียงถอนหายใจดังมาจากด้านหนัง หันหน้ากลับไปดูเอ๊….นั้นซางฮยอนหนิ

“ถอนหายใจมากไป เดี๋ยวจะแก่เร็วรู้ไหม ”ซางฮยอนเดินเข้ามาหามองสอดส่องดูว่าอินซอกกำลังมองใคร เห็นจ้องเอาๆอยู่ตั้งนานแล้ว

“ไม่ต้องมาว่าเลย หายไปไหนมา อุตสาห์ไปสมัครเป็นสมาชิก แทนที่จะช่วยดู”อินซอกบ่นอย่างน้อยใจ ทำแก้มป่องๆงอนนะ

“งอนหรอ เดี๋ยวเหอะเดียวฟ้องพี่ยูลเลย” ซางฮยอนลอยหน้าลอยตาทำหน้าขู่ใส่อินซอก

“ไปเลยนะ ไม่ต้องมาพูดกันเลย ตั้งแต่วันนี้เค้าจะไม่พูดกับซางฮยอนเลยคอยดูสิ”อินซอกพูดสบับหน้าหนี

“โอ๋……..อย่างอนสิ งอนแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะ”ซางฮยอนง้อฉุดอินซอกให้เดินกลับมาที่เดิม

“ดูสิพี่ยูลไปไหนแล้วไม่รู้”อินซอกหันกลับมามองทันที 

“เห็นม่ะ ซางฮยอนอะ พี่ยูลหายไปเลย ตามมาเงียบๆละกัน”อินซอกพูดก่อนจะเดินนำซางฮยอนออกไปหยุดอยู่ที่หน้าต่างชั้น 2 ของตึกที่เห็นยูลกำลังนั่งกัดขนมปังอยู่ใต้ต้นไม้คนเดียว

“น่ารักจัง ชอบอ่ะ”อินซอกพูดชมคนตัวใหญ่ที่นั่งเซ็งๆกัดขนมปังอยู่ ซางฮยอนมองไปก็อมยิ้มให้อินซอกทันที

“ชอบก็จีบสิ (ชอบก็จีบ ชอบก็จีบเลยเช่ ชูวั๊บ ๆ555)ไม่ยากหรอก อินซอกน่ารักอยู่แล้วใครๆก็รักอินซอกนะ”ซางฮยอนพูดตบไหล่อินซอกเบาๆๆ

“หืม จริงเหรอ แต่ฉันให้เบอร์ไปแล้วนะ”อินซอกพูดอย่างอายๆสายตายังจ้องอยู่ที่คนๆนั้น

“ห๋า…….ไวกว่าที่ฉันคิดอีกนะเนี้ยะๆๆ ให้เมื่อไหร่อ่ะ”ซางฮยอนถามอย่างตกใจ

“…….จะโวยวายทำไมหละเสียงดังเดียวพี่ยูลก็ได้ยินหรอก” อินซอกตีแขนซางฮยอนอย่างแรง ซางฮยอนเอามือลูบต้นแขนเบาๆๆพูดเสียงตัดเพ้อน้อยใจ

“เจ็บนะ”อินซอกหันมานองก่อนที่จะเอามือไปลูบต้นแขนซางฮยอนอย่างเป็นห่วงจ้องหน้าอย่างดุๆก่อนจะพูดเบาๆว่า “นิดหน่อยร้องทำไม”พูดแล้วก็ทำให้ซางฮยอนอมยิ้มทันที ทำไมถึงได้น่ารักอย่างงี้หนาอินซอก อย่างงี้ใครไม่รักก็โง่แล้ว ถึงจะว่าก็เหอะแต่น้ำเสียงมานดูห่วงใยนะ ไม่วายแอบขโมยหอมแก้มเพื่อนรักไปฟอดหนึ่งทำเอาอินซอกร้องโวยวายดังลั่น

“เห้ย……………ทำอะไรง่ะ”อินซอกร้องออกไป ทำให้ยูลที่นั่งอยู่อย่างเงียบๆหันมามองตามเสียงทันที ภาพที่เห็นคือ อินซอกกับซางฮยอน

“เอ๊……..นั่นเด็กคนเมื่อกี้หนิอยู่กับซางฮยอน”ยูลลุกขึ้นยืน ตอนนี้อินซอกเอาแต่ถูแก้มอย่างเอาเป็นเอาตาย

“ไอ่เพื่อนบ้า เค้าจะเก็บไว้ให้แฟนเค้านะ”อินซอกพูดปนบ่นส่งสายตาบ่งบอกความงอนไปให้ซางฮยอนที่ยืนยิ้มอยู่ ยูลเดินขึ้นตึกทันที ต้องตามถึงจะรู้ว่าเขาเป็นอะไรกัน

“วันนี้ครั้งที่ 2 แล้วนะ” อินซอกบ่นอุบอิบ

“แล้วทำไมง่ะ จะหอมไม่ได้เหรอ อินซอกเป็นของฉันนะ”ซางฮยอนพูดงอนๆบ้าง(เอ้างอนกันไปก็งอนกันมา)

“ของนายที่ไหน ของพี่ยูลต่างหาก”ไ ม่วายแลบลิ้นส่งไปให้ซางฮยอน คนฟังหน้าชาทันที โฮยมันเป็นเอามากนะเพื่อนเรา

ในขณะนั้นยูลเดินขึ้นมาได้ยินบทสนทนาเมื่อครู่ก็ยืนฟังอยู่นาน พอจะจับใจความได้ว่า 2 คนนี้เค้าเป็นเพื่อนกันก็โล่งอก แต่เมื่อกี้เค้าสาบานได้เลยว่าอินซอกพูดว่า เค้าเป็นของ ยูล

ทำเอาเจ้าตัวอึงไปเล็กน้อย....