ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ก็แค่คลังเก็บข้อมูล

    ลำดับตอนที่ #2 : [ Fic Naruto ] หกตะกูลต้องสาป

    • อัปเดตล่าสุด 12 พ.ค. 60






    "อย่ามองคนอื่นแค่ภายนอกสิ เราต้องมองไปถึงตัวตนจริงๆของเขาด้วย"



    ชื่อ : Kizetsu Uta ( คิเซะทสึ อุตะ ) 
          - คิเซะทสึ = ฤดูทั้งห้า
          - อุตะ = บทเพลง / เสียงเพลง
          - คิเซะทสึ อุตะ = บทเพลงแห่งฤดูทั้งห้า


    ชื่อเล่น : Uta ( อุตะ )

    อายุ : 19

    ลักษณะรุปร่าง : ผมสีเงินยาวถึงเอว ผูกริบบิ้นสีขาวเป็นรูปดอกบัวที่ผมด้านซ้าย  ดวงตากลมโตสีนํ้าเงินไพลินเปล่งประกายสีฟ้าเล็กน้อยดูสดใสและสวยงามรามอัญมณีแต่บางครั้งหากลองมองดีๆดวงตาคู่นั้นจะแสดงความว่างเปล่าออกมา ผิวสีขาวซีด สูง 170 หนัก  50

    ตระกูล/อยากจะคู่กับใคร : คิเซะทสึ / นารา ชิกามารุ

    นิสัย : - อุตะ(มักถูกมองว่า)เป็นคนที่สมบูรณ์แบบ
    ด้วยความที่อุตะนั้นถูกตระกูลสอนให้มีกิริยามารยาท การวางตัว ความคิด การป้องกันตัว และทักษะต่างๆที่สตรีงามควรมี ทำให้เธอมีความเป็นแม่ศรีเรือนอย่างมาก เรื่องความสามรถในครัวเรือนเธอไม่เคยเป็นสองรองใคร แถมเธอยังมีทักษะการป้องกันตัวที่อยู่ในขั้นดีเยี่ยม สามารถวิเคราะห์สถานการณ์หาทางแก้ปัญหาได้ดี เวลาปกติเธอจะมีความเมตตาต่อทุกสิ่ง จนดูไร้พิษภัย แต่หากถึงเวลาทำภารกิจ เธอก็พร้อมที่จะฆ่าอย่างไม่ลังเล

    อุตะมีความกล้าหาญและรักเพื่อนมาก เธอพร้อมที่จะเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อช่วยใก้มิตรสหายรอดะ้นจากภัยอันตราย เธอมักจะไม่ค่อยให้ใครไปกับเธอสักเท่าไหร่ เพราะเธอกลัวว่าคนอื่นจะต้องมาเจ็บตัวเพราะเธอ

              -อุตะรักเด็กมากกกกกกกกก
    ด้วยความที่เธอไม่เคยมีน้องบวกกับเธอรักและเอ็นดูเด็กมาก เธอถือว่าคนของตระกูลที่เด็กกว่าเธอทุกคน คือน้องสาวแท้ๆของเธอ และเธอจะบังคับให้ทุกคนเรียกเธอว่า 'พี่สาว' หรือไม่ก็ 'อุตะเน่จัง' บางทีเธออาจจะเป็นโลลิค่อนไม่ก็โชตะค่อนก็ได้นะ~


              -  ความจริงแล้วอุตะมีความลับที่ไม่เคยบอกใคร
    เธอมักจะแสดงความอ่อนโยนและจริงใจที่ไร้ซึ่งการเสแสร้งเสมอ แต่ความจริงแล้ว ทั้งหมดนั้นมันคือการเสแสร้ง ความจริงแล้วเธอเป็นเพียงคนที่ร่างกายอ่อนแอคนหนึ่ง แต่ด้วยความที่เธอเกิดมาในฐานะผู้นำตระกูลหลักทำให้เธอต้องเสแสร้งเป็นคนที่กล้าหาญ แข้มแข็ง เพื่อที่จะเป็นคนสมบูรณ์แบบ  ที่สามารถจะเป็นผู้นำตระกูลอย่างที่ท่านพ่อท่านแม่หวังเอาไว้

    หากเธออยู่คนเดียวเธอจะกลายเป็นเหมือนคนซึมเศร้าทันที เพราะเธอคิดว่า ‘เมื่ออยู่คนเดียวก็ไม่จำเป็นต้องเสแสร้ง’ เธอจึงแสดงด้านที่อ่อนแอออกมาเมื่ออยู่ตัวคนเดียว

              - บางทีอุตะก็ไม่เข้าใจความรู้สึกที่ขัดแย้งของตัวเอง
    อุตะมีความรู้สึกที่ขัดแย้งกันมาตั้งแต่เด็ก อย่างเช่น เธอเกลียดการอยู่คนเดียวเพราะมันเงียบเหงามาก แต่เธอก็ชอบการอยู่คนเดียวเพราะมันเป็นที่ที่เดียวที่เธอสามารถแสดงตัวตนจริงๆโดยไร้การเสแสร้งออกมาได้ เธอเกลียดความมืดเพราะว่ามันดูน่ากลัว แต่เธอก็ชอบความมืดเพราะเวลาเธอร้องไห้หรือแสดงด้านอ่อนแอออกมาความมืดจะบดบังไม่ให้มีใครเห็น

    บางทีเธอก็คิดว่าเธอน่าจะเข้าใจผู้อื่นมากกว่าความรู้สึกของตัวเอง หรือบางที....เธอก็คิดว่าเธออาจจะเสแสร้งมากเกินไปจนจะกลายเป็นบ้า


    ประวัติ : 'คิเซะทสึ อุตะ' ลูกสาวเพียงคนเดียวของตระกูลคิเซะทสึ มีท่านพ่อชื่อ คิเซะทสึ โนบุ (ความศรัทธาแห่งฤดูทั้งห้า) และท่านแม่ชื่อ คิเซะทสึ ยูเมะ (ความฝันแห่งฤดูทั้งห้า) เธอเกิดมามีร่างกายอ่อนแอมาก แค่หกล้มนิดหน่อยก็มีแผล ป่วยง่าย เธอไม่มีคุณสมบัติในการเป็นผู้นำตระกูลเลยแม้แต่นิดเดียว เธอดูไร้ค่ามากในสายตาของท่านพ่อและผู้อาวุโส ตอนแรกผู้อาวุโสก็ลงความเห็นว่าควรกำจัดอุตะซะ เพราะเธอเหมือนจุดด่างพร้อยของตระกูล แต่ยูเมะก็ปฏิเสธความเห็นนั้นและหาทางทำให้อุตะมีชีวิตรอดจนถึงทุกวันนี้ 
    เมื่อเห็นว่าไม่มีทางเลือกโนบุจึงบอกความจริงว่า ก่อนที่เขาจะมีลูกกับยูเมะ เขาได้ทำผู้หญิงคนหนึ่งท้อง ซึ่งเธอให้กำเนิดลูกชายที่มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง เหมาะแก่การเป็นผู้นำ เมื่อได้ยินดังนั้นผู้อาวุโสก็รับเด็กคนนั้นเป็นผู้นำ ตอนนั้นอุตะมีอายุ10ปี เธอไม่แน่ใจว่าความสัมพันธ์ของพ่อกับแม่นั้นเป็นยังไงกันแน่ เพราะพ่อแต่งงานกับแม่ก่อน แต่พ่อกลับท้องกับผู้หญิงคนอื่นก่อนแม่
    หลังจากที่โนบุพาเมียน้อยกับลูกของเธอมา อุตะและยูเมะก็ถูกทารุณและกดขี่ ตอนแรกๆทั้งสองก็พอทนได้ แต่พอผ่านไปนานๆยูเมะก็ทนไม่ไหวและเอาเรื่องนี้ไปบอกโนบุ แต่เขากลับไม่แม้แต่จะสนใจเธอเลย เขาให้เหตุผลว่า 'ฉันไม่สนใจผู้หญิงที่คลอดลูกออกมาได้อ่อนแอและไร้ค่าแบบนั้น' ยูเมะรู้สึกเสียใจมากจนฆ่าตัวตาย ไม่มีใครคิดที่จะจัดพิธีงานศพให้เธอเลย มีเพียงอุตะเท่านั้นที่เอาศพของเธอไปฝัง นับตั้งแต่วันนั้นอุตะก็ฝึกฝนตัวเองให้เก่งขึ้น แต่ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนเธอก็ยังเป็นเพียงเด็กที่ร่างกายอ่อนแอคนหนึ่ง เธอจึงเริ่มคิดและเสแสร้งว่าตัวเองนั้นแข็งแกร่งเพื่อสร้างความมั่นใจให้กับตัวเอง จนวันเกิดครบอายุ16ปีของอุตะ เธอได้ท้าเด็กชายคนนั้นและแสดงให้โนบุเห็นว่าเธอแข็งแกร่งพอที่จะเป็นผู้นำตระกูลคนต่อไป พอโนบุเห็นว่าลูกสาวตนนั้นแข็งแกร่งกว่า จึงขับไล่เมียน้อยและลูกของเขาออกจากตระกูลและให้อุตะเป็นผู้นำตระกูลคนต่อไป

    อาวุธ : 
     
     
    ธนู
    สะพายไว้อยู่ด้านหลังตลอด มักแปลงจักระธาตุไฟและสายฟ้าแทนลูกธนู หากโดนลูกธนูไฟเข้าไปจะถูกเผา หากโดนลูกธนูสายฟ้าจะถูกช็อตและทำให้ร่างดายศัตรูเป็นอัมพาตได้



    ดาบคาตานะ
    เก็บไว้ตรงเอวตลอด มักแปลงคลุมคมดาบด้านจักระธาตุสายฟ้ากับไฟ เพื่อให้โจมตีแรงขึ้น 



    เข็มอาบยาพิษ
    ซ่อนไว้ทุกคนซ่อนของร่างกาย เช่น ในแขนเสื้อ ใต้กระโปรง ซ่อนในริบบิ้น ฯลฯ 

    วิชานินจาที่ใช้ : - คาถานินจาแพทย์
    เนื่องด้วยตอนเด็กๆอุตะร่างกายอ่อนแอมาก เจอจึงไม่อยากให้ตัวเองเป็นภาระท่านพ่อท่านแม่จึงเลือกศึกษาคาถานินจาแพทย์เพื่อรักษาแผลเล็กๆน้อยๆ จนปัจจุบันเธอสามารถใช้คาถานี้จนเชี่ยวชาญ

                              - คาถาลวงตา / คลายภาพลวงตา
    เนื่องด้วยตอนเด็กๆ(อีกแล้ว) ท่านพ่อมักจะทำโทษอุตะโดยการทำให้อุตะตกอยู่ในภาพลวงตาแห่งฝันร้าย พอเริ่มโตขึ้นเธอจึงศึกษาคาถาลวงตา
    ส่วนมากเธอจะทำให้ศัตรูตกอยู่ในฝันร้าย แต่บางครั้งถ้าศัตรูเป็นเด็กเธอจะให้ติดอยู่ในฝันดีจนพวกเขาไม่อยากออกมาจากภาพลวงตา(?)

                               - คาถาอัญเชิญ


                              

    สัตว์อัญเชิญเป็นแมงมุมตัวเล็กๆ แต่มีพิษร้ายแรง ส่วนมากอุตะจะอัญเชิญออกมาเพื่อให้มันหลบซ่อนตัวก่อน แล้วเข้าไปกัดศัตรูทีเผลอ พิษของแมงมุมตัวนี้มีพิษร้ายแรงถึงชีวิต


                               - คาถาไฟ

    - ม่านขี้เถ้าเผาไหม | พ้นขี้เถ้าจำนวนมากเพื่ออำพราง สามารถใช้ได้ทั้ง อำพรางเพื่อหนี และ อำพรางเพื่อลอบโจมตี หากปล่อยไฟใส่ขี้เถ้า ขี้เถ้าก็จะระเบิด(เวลาจะระเบิดควรออกหากจากรัศมีขี้เถ้า)

    - ระเบิดมังกรเพลิง | เป็นการพ้นไฟออกเป็นเป็รรูปร่างมังกร สิ่งที่เฉี่ยวมังกรเพลิงจะถูกเผา หากโดนเข้าไปเต็มๆจะเกิดการระเบิด

                                - คาถาลม

    - พายุใบมีด | สร้างพายุขนาดใหญ่ซึ่งมีมีดจำนวนมากซ่อนอยู่ในพายุ 
    บางทีคนที่เข้าใกล้พายุมากเกินไปอาจโดนมีดแทงก็ได้นะ~

    - ใบมีดสายลม | เป็นการบีบอัดจักระธาตุลมให้ออกมาให้รูปร่างเหมือนใบมีด แต่จะคมและโปร่งใสมากกว่า 

                                 - คาถาสายฟ้า

    - อัศนีโปรยปราย | มีสายฟ้ากระหนํ่าลงมาอย่างบ้าคลั่งในรัศมีรอบตัวของอุตะ 200 เมตร ไม่สามารถบังคับดารโจมตีได้ มีโอกาสสูงที่จะโดนเพื่อนร่วมทีม ถ้าใช้ท่านี้จะเปลืองจักระเกือบ 50% * อุตะไม่ค่อยได้ใช้ *

                                 - คาถาลับประจำตระกูล

    - ลูกบอลแสง | เป็นการเรียกลูกบอลแสงลอยได้ออกมา สามารถเรียกออกมาได้หลายลูก ความจริงแล้วมันเอาไว้แค่ส่องแสงตอนกลางคืน ซึ่งมันดูไร้ค่ามากในสายตาตาของโนบุ เขาจึงไม่ฝึกและไม่สอนคาถานี้ให้อุตะ แต่อุตะก็เจอคัมภีร์คาถาประจำตระกูลและฝึกใช้มัน จนเธอค้นพบวิธีใช้แบบใหม่ ถ้าเรียกลูกบอลแสงออกมาเยอะๆสามารถกางเขตบาเรียได้ ถึงแม่ส่วนมากเธอจะใช้มันเป็นแสงไฟส่องทาง ^-^;


    สัญลักษ์ตระกูล : ใต้ดวงตาด้านซ้าย

    ชอบ : - ขนมทุกชนิด | อุตะชอบกินขนมมากกกกกกก (แต่ไม่อ้วน)
              - สายลมอ่อนๆ | สายลมที่พัดมามาเบาๆช่วยให้เธอรู้สึกผ่อนคลาย
              - สัตว์ทุกชนิด | ตอนเธออยู่คนเดียวเธอก็มักจะเล่นกับสัตว์ทุกชนิดไม่ว่าจะมีพิษหรือไม่ พวกมันเป็นเหมือนเพื่อนเล่นเวลาเธอเหงา

    เกลียด /ไม่ชอบ : - การอยู่คนเดียว | การอยู่คนเดียวมันเงียบเหงาและน่าเบื่อ
                                - สีชมพู | ถึงอุตะจะเป็นผู้หญิงแต่เธอก็เกลียดสีชมพูมาก เพราะมันเป็นสีเสื้อที่เมียน้อยพ่อใส่ประจำ
                                - ชา | อุตะค่อนข้างไม่ชอบรสชาติของชา ไม่ว่าเกลียดแต่แค่ไม่ชอบ หากมีคนให้เธอดื่ม เธอก็จะดื่มเพื่อรักษามารยาท

    งานอดิเรก : - กินของหวาน(?)
                        - นั่งตากลม(?)
                        - ร้องเพลง
                        - เป่าขลุย
                       
    ลักษณะคำพูด : อุตะใช้สรรพนามไม่แทนตัวเองว่า พี่สาว ( กับคนที่อายุน้อยกว่าตน ) / เน่จัง ( เฉพาะคนที่อายุน้อยกว่าและสนิทกับตน ) / ดิฉัน ( กับพวกผู้ใหญ่ในตระกูล ) ถ้าเป็นคนที่ไม่ได้สนิทจะเรียกด้วยนามสกุลแล้วเติม ซัง(เรียกคนที่แก่หรืออายุเท่าตน) / จัง(เรียกคนที่เด็กกว่าตนและเป็นเด็กผู้หญิง) / คุง(เรียกคนที่เด็กกว่าตนและเป็นเด็กผู้ชาย) แต่ถ้าเป็นคนที่สนิทจะเรียกชื่อเล่นแล้วเติม จิน ข้างหลังชื่อ

                            - เวลาพูดกับผู้ใหญ่ในตระกูล
    "อุตะจังมีความสมบูรณ์แบบเหมาะสมกับการเป็นผู้นำตระกูลจริงๆ" หญิงชราคนหนึ่งพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม ซึ่งถ้าสังเกตดีๆจะเห็นว่ายั้ยเป็นรอยยิ้มที่เสแสร้ง
    "ดิฉันไม่ได้เหมาะสมขนาดนั้นหรอกค่ะฮารุซัง" อุตะกล่าวด้วยรอยยิ้ม แต่ดวงตาของเธอกลับแสดงความว่างเปล่าออกมา

                            - เวลาคุยกับเด็ก
    "ฮือ ฮือ" มีเสียงเด็กผู้ชายคนหนึ่งร้องไห้ ทำให้อุตะหยุดชะงัก
    "หนุ่มน้อยไม่เป็นอะไรใช่ไหมจ๊ะ?" อุตะหยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับน้ำตาของเด็กชายคนนั้น "ไม่ต้องร้องไห้ ถ้าเป็นเด็กดีพี่สาวจะให้ลูกอมนะ ^^ " (เรา : ทำไมรู้สึกเหมือนแก๊งลักพาตัวเด็ก55555 // โดนอุตะกระทืบ )

                             - เวลาคุยกับเพื่อนสนิท
    "วันนี้ไปเล่นปั้นหิมะกันไหมอุตะ?" เด็กหญิงคนหนึ่งเอียงคอถามอุตะด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
    "ฉันไม่แน่ใจว่าท่านพ่อกับท่านแม่จะอนุญาติให้ไปหรือปล่าว....ขอโทษนะฮานะจิน" อุตะยิ้มเศร้าๆ

                             - เวลาคุยกับคนที่อายุน้อยกว่าในตระกูลสาขา
    "อุตะซัง ดิฉันช---"
    "เดี๋ยวก่อน!" ก่อนที่เด็กสาวคนหนึ่งซึ่งมาจากตระกูลสาขาของคิเซะทสึจะพูดจบ เสียงของอุตะก็แทรกขึ้นมาก่อนด้วยน้ำเสียงจริงจังจนเด็กสาวคนนั้นสดุ้งด้วยความตกใจ " เรียกฉันว่า 'พี่สาว' ไม่ก็ 'อุตะเน่จัง' ได้ไหมจ๊ะ~?" อุตะยิ้มสดใส

                            - เวลาคุยกับผู้อาวุโสของตระกูล
    "โห~ ไม่นึกเลยว่าเด็กอ่อนแอและขี้แงในวันนั้นจะกลายเป็นผู้นำตระกูลในวันนี้ได้~" ผู้อาวุโสในตระกูลพูดพร้อมยิ้มนิดๆ
    "เมื่อเวลาเปลี่ยนไปคนเราก็ย่อยเปลี่ยนแปลงไปค่ะะ แต่ดิฉันคิดว่าท่านผู้อาวุโสคงจะไม่พัฒนาแล้วล่ะค่ะ" อุตะพูดด้วยรอยยิ้มสดใส
    "ทำไมถึงเป็นเช่นนั้นล่ะ?"
    "ก็เพราะว่าท่านผู้อาวุโสก็แก่แล้ว คงจะสิ้นชีพก่อนที่จะพัฒนาน่ะค่ะ" อุตะยังคงยิ้ม แต่ในดวงตาของเธอนั้นจ้องมองผู้อาวุโสอย่างจิกกัด
     

    เพิ่มเติม : - 



    มุมสนทนาผู้ปกครอง

    Q:สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อLenSea  หรือ Len นะค่ะ ผู้ปกครองชื่ออะไรคะ
    A:สวัสดีค่า~ ชื่อว่า Akane Ai ( อากาเนะ ไอ ) ค่า~ จะเรียกว่าอะไรก็ได้นะคะแต่ส่วนตัวจะเรียกแทนตัวเองว่า Ai

    Q : ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้ค่ะ
    A: เห็นว่าเนื้อเรื่องมันน่าสนใจค่ะบวกกับนานๆทีจะเห็นฟิคนารูโตะรับสมัครตัวละคร U///U

    Q : ถ้าไม่ติดเป็นอะไรรึปล่าวคะและอย่าน้อยใจนะQwQ
    A: ถ้าไม่ติดก็ไม่เป็นไรค่า~ ถือว่าได้งอกออริตัวใหม่(?) ^^ 
    แต่จริงๆก็แอบเศร้านะ U U

    Q : หมดคำถามเเล้วค่ะ ขอบคุณที่มาสมัครนะคะที่รัก(?)
    A: อาเด๊ะ? ที่รัก? @-@? // มองอย่างเงิบๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×