"ใช่..ข้าเคยบอกเช่นนั้นไป..นี่ข้านึกว่าเจ้าลืมไปแล้วนะเนี่ย"
"หึ คนที่ริอาจมาให้สัจจะกับคนในราชวงศ์แบบนี้ก็มีแค่แกคนเดียวน่ะแหลาะ"
"งั้นเจ้าอยากได้อะไรจากข้ากัน เจ้าหญิง"
"ฉันอยากได้ชีวิตในโลกใหม่ โลกที่ไม่มีสงคราม โลกที่ฉันอยู่ได้อย่างสบายใจไม่ต้องกลัวว่าใครจะมาลอบฆ่า.."
"เหมือนว่าพรเจ้าจะเยอะน่าดูเลยนะ...เมื่อตัดสินใจได้แล้ว ข้าขอให้เจ้ายื่นมือมาไว้บนลูกแก้วลูกนี้ซะ"
วูบบบบ.....
"พรของเจ้าน่าสนใจดี..ข้าถูกใจเจ้า เพราะฉะนั้นถ้าอยากกลับโลกเดิมเมื่อไหร่ก็เรียกหาข้าล่ะกัน"
"คงจะมีวันนั้นนะ คุณพระเจ้า.."
-
-
-
-
-
"นี่..เทียนไขคะ..วันนี้ไม่มาเล่นกับมิวๆเลยอ่า"
"ก็เล่นอยู่ด้วยนี่ไง แล้วบทพูดชวนเข้าใจผิดนี่มันอะไรกันครับ"
"เหอะ นึกว่ากำลังเหงาอยู่ก็เลยเล่นบทเป็นแฟนสาวให้แท้ๆ เห็นพี่ชายคนนี้ยังไม่มีแฟนให้สะเดาะซิงซะทีวมิวก็เลยจะช่วยทดแทนในส่วนนั้นให้เท่านั้นเอง ฮึ่ม งอนแล้ว"
"ครับๆ ชีวิตนี้มีแค่มิวก็เต็มกลืนแล้วล่ะ"
"โอ้ยย พูดแบบนี้ตลอด สุดท้ายก็รักแม่ปลาที่สุดอยู่ดี"
"ก็รักเท่ากันหมดแหลาะ มิวก็รัก แม่ปลาก็รัก พ่อกันต์ก็รัก รักที่สุดทุกคนเลย"
"...."
"ทำไมเงียบอย่างนั้นล่ะ มิว"
"อืม..รักเหมือนกันนะ"
"อืม.. ก็โกหกเก่งเหมือนกันทั้งคู่เลยเนอะ"
••••••••••••••••••••••••••••••••••♦♥♠♣••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ขอเตือนไว้ก่อนนะคะว่าเคแค่มาเปิดเรื่องเอาไว้เฉยๆ
ไม่ได้คิดว่าจะมาแต่งเลยค่ะ ใครหลงเข้ามาก็ต้องขอโทษล่วงหน้าไว้เลยนะคะว่าเคจะดอง เน้นนะ ว่าดอง!!!
เคพึ่งจะเคยลองแต่งแนวแบบนี้ครั้งแรกเลยค่ะ หลังจากเรื่องของฟ้าใสและป๋าจบเมื่อไหร่เราจะมาแต่งเรื่องนี้ต่อนะคะ
เรื่องยาวมากก อาจต้องมีซีซั่น2 ต่อเพื่อยืดชีวิตของตัวเคเอง(ฮา)
ตอนเยอะไม่พอ ตัวละครก็มาเป็นขบวนแห่เลยค่ะ
ความคิดเห็น