ดั่งความฝันในวันวาน

ดั่ ง ค ว า ม ฝั น ใ น วั น ว า น

我一不能沒有你

“ผมขาดคุณไม่ได้”

 

เมื่อหัวใจตกหลุมรักผู้หญิงที่ใครก็ว่าหยำฉ่า

โปรยปราย…..

          ปี 1927 หล่อนก้าวเข้าสู่วังวนของหญิงหยำฉ่า หวังเพียงมีชีวิตอยู่ไปวันหนึ่ง หล่อนใช้ใบหน้าอันสะสวยและเรือนร่างเย้ายวนบุรุษเพศให้ลุ่มหลง เหล่าบุรุษปรนเปรอหล่อนด้วยเม็ดเงิน ส่วนหล่อนก็ปรนเปรอเขาด้วยรสร้อนแรงของกามราคะ จากนางโลมเล็กๆสู่นางโลมอันดับหนึ่งในโรงน้ำชาอันเลื่องชื่อแห่งตรอกวานิช ที่นั่นหล่อนเป็นดาวเด่น แต่ในโลกความจริงก็เป็นแค่ ‘อีหยำฉ่า’ หญิงชั่วที่รับชำเราบุรุษเท่านั้น         

          เขาจากแผ่นดินสยามไปนานถึงเเปดปีเต็ม ในที่สุดก็หวนคืนสู่แผ่นดินเกิด ชีวิตอันขมเฝื่อนได้ลิ้มรสกับความหอมหวาน เมื่อได้สบตากับหญิงงามแห่งตรอกวานิชโดยบังเอิญ หล่อนทำให้เขาได้รับรู้ถึงการตกหลุมรักอีกครั้ง ใครๆก็ว่าเขาโง่ที่คิดอยากสานสัมพันธ์กับหญิงหยำฉ่า คนนอกมองเห็นเพียงชายที่ลุ่มหลงหญิงโสเภณีจนโงหัวไม่ขึ้น เเต่เขาเเละหล่อนรู้ดีว่าไม่ใช่ เพราะความรู้สึกในหัวใจนั้นมันอบอุ่น หอมหวาน เเละลึกซึ้งมากพอที่จะเรียกว่า ‘การตกหลุมรัก’

ตรึง