เพราะแสวงหาไม่ใช่เพราะรอคอย

ข้อมูลเบื้องต้น

เพราะแสวงหาไม่ใช่เพราะรอคอย

            “ทุกการค้นพบสิ่งใหม่เป็นเรื่องมหัศจรรย์สำหรับมนุษยชาติเสมอ”

            ท่านกำลังรอคอยอะไร...ผู้เขียนจะนำเรื่องของบุคคล ๔ คน มาเล่าให้ฟังเพื่อจะได้มีแรงบันดาลใจ ไขว่คว้าความสำเร็จที่กำลังแสวงหาอยู่

            เริ่มเลยละกัน

ผู้ชายคนหนึ่งนั่งใต้ต้นแอปเปิล ลูกแอปเปิลหล่นลงมาถูกศีรษะ ทำให้เขาสงสัยว่าทำไมลูกแอปเปิลถึงหล่นลงมาได้ 

จากความสงสัย  สู่การสังเกต จนนำไปสู่การค้นพบครั้งยิ่งใหญ่คือ  การค้นพบกฎแรงโน้มถ่วงของโลก นอกจากนั้นชายคนนี้ยังสร้างสูตรคณิตศาสตร์แคลคูลัส  และการวิเคราะห์สเปกตรัมแสง  เขามีชื่อว่า เซอร์ไอแซก นิวตัน 

ชายคนหนึ่งซึ่งถูกมองว่า มีความบกพร่องทางด้านการอ่านการเขียนเรียนรู้ช้า  แต่แม่ของเขามองเห็นความสามารถของลูก จึงสอนหนังสือให้ลูกที่บ้าน 

ชายคนนี้ได้ทดลองทฤษฎีที่เขาคิดค้นขึ้นถึง ๙๙๙ ครั้งแต่ยังไม่ใช่แนวคิดที่ถูกต้องแต่ครั้งที่ ๑๐๐ เขาคิดถูกต้อง เมื่อวัน  ๑๕ กุมภาพันธ์  ๒๔๒๘  ได้รับยกย่องเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่อัจฉริยะ  แห่งยุคศตวรรษที่  ๒๐  เพราะเขาค้นพบทฤษฎีสัมพัทธภาพ  ชายคนนี้คือ อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์

            ชายคนหนึ่งซึ่งถูกมองว่าเป็นเด็กหัวขี้เลื่อย  และมีปัญหาด้านการได้ยิน  ล้มเหลวในการประดิษฐ์ไส้หลอดไฟถึง ๙,๙๙๙ ครั้ง เขาไม่ได้บอกว่ามันคือความล้มเหลว แต่มองว่าเป็นการค้นพบวิธีที่ไม่ประสบความสำเร็จต่างหาก  และทดลองต่อเป็นครั้งที่  ๑๐,๐๐๐ เขาทำสำเร็จในปี ค.ศ. ๑๘๗๙  เป็นการประดิษฐ์ไส้หลอดไฟด้วยคาร์บอน 

ถัดจากนั้นหนึ่งปี  คือ  ค.ศ.  ๑๘๘๐  เขาเปลี่ยนจากไส้หลอดไฟคาร์บอนมาเป็นไส้ไม้ไผ่ญี่ปุ่น  เพราะไส้หลอดไฟคาร์บอนให้แสงสว่าง  ๔๐ ชั่วโมง แต่ไส้หลอดไฟไม้ไผ่ญี่ปุ่นให้แสงสว่างนานถึง  ๙๐๐ ชั่วโมง  เขาจึงเป็นผู้เปิดสวิตไฟฟ้าของโลก  และได้รับฉายาว่าเป็นพ่อมดแห่งเมนโลพาร์ก  มีลิขสิทธิ์สิ่งประดิษฐ์มากถึง  ๑,๒๐๐ ชิ้น  ชายคนนี้คือ  โธมัส อัลวา  เอดิสัน

เจ้าชายพระองค์หนึ่งเสวยสุขภายในปราสาทมหาราชวัง  มีนางสนมถวายความสุขทางกายมากมาย  มีอาหารรสเลิศถวายทุกวัน  ความลำบากไม่เคยเจอ 

แต่เมื่อได้เสด็จประพาสพบกับเทวทูตทั้งสี่  คือ คนแก่  คนเจ็บ  คนตาย และสมณะ 

คนเหล่านี้มีอยู่ด้วยหรือ ชีวิตเราต้องเป็นอย่างนี้ด้วยหรือไม่ ธรรมดามีร้อนก็มีเย็นแก้  มีมืดก็มีสว่างแก้  แล้วความแก่ ความเจ็บ ความตายจะแก้ด้วยอะไร 

จากความสงสัยสู่การสังเกต  นำไปสู่การแสวงหาโมกษะเรียนรู้จากอาจารย์หลายสำนักยังไม่เจอคำตอบที่ใช่  ออกจากสำนักอาจารย์เหล่านั้นมาทรมานตน  กัดฟัน เอาลิ้นกดเพดาปาก อดอาหาร เอาชีวิตเข้าแลกนานถึง ๖ ปี ตั้งสัจจะวาจานั่งขัดสมาธิใต้ต้นโพธิ์ แม้เลือดในกายจะหืดแห้ง  เหลือเพียงหนังหุ้มเอ็นและกระดูกก็ตาม ถ้าไม่บรรลุพระโพธิญาณจะไม่ลุกขึ้นจากบัลลังนี้เป็นอันขาด 

สุดท้ายทรงค้นพบหนทางอันยิ่งใหญ่ของโลกคือมัชฌิมาปฏิปทาหรือทางสายกลาง  ทางแห่งการพ้นทุกข์  เจ้าชายผู้มีคำสอนมากถึง  ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์  แต่สรุปเหลือไว้เพียงแค่สามคำ  “อย่าประมาท”  เจ้าชายพระองค์นี้คือเจ้าชายสิทธัตถะหรือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  ผู้ให้กำเนิดพระพุทธศาสนา

            ทุกการค้นพบ  ผ่านความยากลำบาก  ผ่านความกดดัน เอาชีวิตเข้าแลก เมื่อสำเร็จแล้วเป็นไปเพื่อประโยชน์และความสุขของมวลมนุษยชาติ