[FIC] You're Mine คือคุณ END #JackJae ft.BNior Markbam #ฟิคคือคุณ

ตอนที่ 5 : EP.4 ไม่น่ารัก 100%

CR.SHL

4

Jacksan x Youngjae

     แจ็คสันปิดประตูกระแทกเสียงดังลั่นห้องตนเอง ห้องแจ็คสันนั้น อยู่ห่างจากห้องยองแจไม่ใกล้ไม่ไกลนัก หอที่นี่มีอยู่สองตึก ตึก A กับตึก B ห้องยองแจอยู่ติดบันได ตึก B  ส่วนห้องแจ็คสันก็อยู่บันไดตึก A นั่นเอง แจ็คสันทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนที่แสนจะรกรุงรัง นึกสมน้ำหน้าตัวเองเหมือนกัน คงไม่แปลกใจที่ยองแจจะไม่ชอบขี้หน้าตน ทั้งในอดีตและปัจจุบัน ความรู้สึกจุกอกนี้มันเริ่มขึ้นอีกครั้ง แจ็คสันต้องดิ้นสะบัดตัวอยู่บนที่นอนตน จนที่นอนยับมากกว่าเดิมอีก 100 เท่า

     "เฮ้อ ว้อย! เจ็ทแม่บ" แจ็คสันสบถกับตัวเองก่อนจะคว้า หมอนข้างๆตัวมานอนกอด พร้อมตะโกนใส่หมอนระบายอารมณ์ สุดท้ายคนพี่ก็ผลอยหลับไปในที่สุด

กริ๊งงงงงงงงง!!!

     "โหล"

     [ไอหัวขวดตัดสายกุทามม้าย]

     "เออ กูยุ่งๆอยู่"

     [ยุ่งสาวดิสัส รีบมาม.เลยมึง]

     "รีบไมว่ะ?"

     [กุเห็นว่ามีคนมาจีบน้องยองแจว่ะ]

    ติ๊ด!

     เสียงมาร์คโดนตัดไปทันที เมื่อประโยคนั้นจบ แจ็คสันเด้งตัวขึ้นอัตโนมัติทันทีที่ได้ยินประโยคจากปลายสาย เผลอไม่ได้เลยเว้ย! แจ็คสันขยี้หัวตัวเอง รีบเร่งตัวเองให้อาบน้ำแต่งตัวทันที





     "ฮ่าๆๆ คอยดูมึงแปปเดียวเดี๋ยวโพล่" มาร์คหัวเราะสะใจกับแผนของตนที่ทำให้เพื่อนรีบมาทำไมตนจะไม่รู้ว่าเพื่อนตน นั้นห่วงยองแจมากแค่ไหน ก็เล่นโทรมาว่ายกใหญ่ คาดคั้นว่าใครเป็นคนยื่นมาให้ ก็ในเมื่อตกลงกันแล้วว่างานนี้ห้ามให้น้องๆกินแอลกอฮอล์กัน มาร์คยอมรับว่างานนี้เค้าเองที่เป็นคนทำเท่านั่นแหละ แจ็คสันก็รีบวางสายไปก่อน ตามแผนที่มาร์ควางไว้จริงๆ

     "โห้ย สัส มัวแต่ล้อมัน นั่นไงมีมาจริงๆนะนั่น หน่ะๆ" เจบีพยักหน้าไปทางโต๊ะของยองแจ ที่มีทั้งแบมแบม ยูคยอม จองกุกนั่งอยู่

     "จุนเคเอ็งจีบเด็กข้ามคณะไกลไปนะเมิงงง" มาร์คมองการกระทำของอีกฝั่งอยู่ห่างๆ จุนเคก็ช่างมือไว ยองแจก็ขืนตัว พยายามกระเถิบออกไม่นานนักร่างคุ้นๆก็เดินปรี้เจ้าไปที่โต๊ะของยองแจ

     "จุนเคว้อย! มึงเรียนวิดวะไม่ใช้อ่อว่ะ" แจ็คสันขึ้นไปนั่งบนโต๊ะกลางวง สีหน้าพร้อมหาเรื่องเต็มสตรีม

     "ก็เด็กคณะนี้น่ารักดีนี่หว่า ไม? มึงจะกินหรอ รอกูกินให้เสร็จก่อนล่ะกันนะ" แจ็คสันเลือดขึ้นหน้า กระโดดจากโต๊ะลงมากระชากคอเสื้อจุนเค ฝ่ามือใหญ่กำแน่น ง้างเตรียมปล่อยมัด

     "เฮ้ย!ไอแจ็คพอเลยมึง" เจบีกับจินยองรีบล็อคแขนเพื่อนตน ถ้าขืนเกิดเรื่องขึ้นมามันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ ยิ่งตัวเจบีเองนั้นเป็นประธานนักศึกษาด้วยแล้ว ยิ่งต้องทำให้คนอื่นเป็นตัวอย่างที่ดี จุนเคยักคิ้วยักไหล่แล้วหันไปกระซิบบางอย่างกับยองแจ แจ็คสันชี้หน้าปราบ ก่อนที่จุนเคจะเดินออกไป แจ็คสันหันควับไปที่ยองแจ ที่นั่งตีหน้านิ่งๆ

     "ปล่อยกุได้ล่ะ" แจ็คสันพูดด้วยน้ำเสียงปกติ เจบีได้แต่งงที่แจ็คสันไม่แว้ดใส่ ถ้าเป็นปกติมาห้ามไม่ให้มีเรื่องแบบนี้คงได้โดนว่าไม่ก็ได้ดวนหมัดกันสักยก แจ็คสันถึงจะมีสติกลับมา แจ็คสันปัดมือไล่เพื่อน เจบี จินยอง หันมองหน้ากัน พร้อมคิดในใจกันว่า 'มันแม่งแปลก' ทั้งคู่เดินถอยกลับมานั่งโต๊ะเดิม ที่มีมาร์คนั่งดูสถานการณ์อยู่ไกลๆด้วยรอยยิ้ม





     "เดี๋ยวเย็นนี้ไปส่ง"

     "ไม่เป็นไรครับ"

     "กลับคนเดียวอันตราย"

     "แบมกับยูคก็กลับด้วย"

     "ไมดื้อจังว่ะ! บอกจะไปก็ไปส่งดิ"

     "ทำไมพี่ต้องไปส่งผมล่ะ"

     "ก็ หล่อดี มีน้ำใจ อยากไปส่ง กลัวมีแมลงมาตอม หรือว่าชอบว่ะ!"

     "ไอ..."

     "อ้ะ! รอฉันหน้าม."  แจ็คสันโยนกระเป๋าเป้ตัวเองให้ยองแจ เป็นการรั้งให้ยองแจอยู่รอเพราะต้องถือกระเป๋าให้แจ็คสัน ยองแจถอนหายใจ มองหน้าเพื่อนอีกสามคน แบมแบมลูบหลังเบาๆ "แกกับพี่เค้ารู้จักกันมาก่อนหรอ?" ยูคยอมเอ่ยถามด้วยความสงสัย ยองแจไม่คิดปิดบังจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนฟัง....

     "คนนั้นคือพี่แจ็คกับพี่มาร์คหรอ" แบมแบมตาโต เพราะไม่คิดว่าจะเป็นคนใกล้ตัวขนาดนี้ ยองแจฟรุบก้มหน้าลงกระเป๋าของแจ็คสัน "แล้วแกยังรักเค้าอยู่ป่ะ?" คำถามแทงใจออกมาจากปากยูคยอม ยองแจเงยหน้ามาโผล่มาแค่ตา ไม่ตอบอะไร ตนเองก็ยังไม่มั่นใจกับความรู้สึกของตนว่ายังไงกันแน่



     เวลาล่วงเลยมาถึงเวลาหมดคาบเรียน ยองแจควักเงินค่าหอส่วนหนึ่งให้จองกุก ที่อาสาเอาเงินไปจ่ายให้เอง เพื่อนทั้งสอง ลาร่างบางกลับหอก่อน แบมแบมยูคยอมอยู่ตึกตรงข้ามกับหอยองแจ ตอนแรกทั้ง 4 คนกะจะอยู่หอเดียวกัน แต่ทั้งสองตึกว่างแค่ห้องเดียวเท่านั้น แต่ยังมีอีกตึกตรงข้ามที่ยังว่างอีกห้อง แบมแบมกับยูคยอมจึงต้องแยกย้ายกันอยู่หอตรงข้ามแทน ยองแจหาโต๊ะนั่งแถวๆสวนหน้าม.เพื่อนั่งรอแจ็คสัน เฮ้อ ทำไมเค้าต้องมารอเจ้าพี่บ้าด้วยเนี่ย ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ยองแจขยับท่าเตรียมตัวจะงีบสักหน่อย ฟรุบหน้าลงแขนตัวเอง สักพักก็รู้สึกมีใครมาสะกิดที่แขน สงสัยพี่บ้าจะเลิกเรียนแล้ว ยองแจเงยหน้ามา พบกับผู้ชายร่างกำยำ ดูจากการแต่งตัว ก็รู้แน่ต้องไม่ใช่นักศึกษาที่นี่แน่นอน

     "ครับ..."




 _____________________50%_______________________

 

     แจ็คสันเดิน ออกมาจากห้องเรียน อาจารย์ก็กินเวลาเลิกเรียนไปครึ่งชั่วโมง ป่านนี้ยองแจคงรอแย่แล้ว พอพ้นห้องเรียน แจ็คสันเตรียมตัวจะวิ่ง ไปหาคนร่างบาง แต่ต้องชะงักเมื่อร่างคุ้นๆ ยืนลับๆล่อๆ เหมือนเล่นซ่อนแอบกับใครบางคน แจ็คสันค่อยๆย่องไปข้างหลังยองแจ

     "จ๊ะเอ๋!"

     แจ็คสันแตะไปที่ไหล่จองคนร่างบาง ยองแจสะดุ้งตัวเล็กน้อยหันมาหน้านิ่งๆตามสไตล์

     "พี่..." แจ็คสันเบิกตาโพลงเมื่อเห็นรอยช้ำบนใบหน้าขาว ยองแจหลบหน้าหันไปมองข้างหลัง เสียงฝีเท้าวิ่งมาทางที่ทั้งสองคนยืนอยู่ ยองแจดึงเสื้อแจ็คสันเข้ามาแนบตนหวังว่าจะแอบเจ้าพวกนั้นได้ แจ็คสันตกใจที่อยู่ๆก็ถูกดึงไป กลิ่นหอมอ่อนๆของคนร่างบางทำให้แจ็คสันฟินไปสักพัก

     "พี่...มันไปยังอ่ะ" ยองแจเงยหน้าถามคนพี่

    

     "อืม ยังเลยๆ" แจ็คสันค่อยเอียงคอดูรอบๆบริเวณ ที่ไร้สิ่งมีชีวิตแล้ว แจ็คสันขยับกอดยองแจให้แน่นขึ้น เอาหน่ะนิดๆหน่อยๆก็ขอเถอะ

     "ฮืม อึดอัด"

     "ชู่วววว เบา"

     "ยังไม่ไปหรอ?"

     "ยังยืนหน้าโง่ๆอยู่เลย เบาๆน่า"

     "ปล่อยได้แล้ววววว"

     ยองแจดันตัวแจ็คสันออก ดูจากสีหน้าของคนพี่แล้วต้องโกหกแน่ๆ เค้าดูออกหน่า เวลาโกหกจมูกมักบาน! ยองแจยังคงดิ้น แจ็คสันก็ยังคงกอดแน่นไม่ยอมปล่อย

     "อ้วนขึ้นป่ะเนี่ย แดรกเยอะอ่ะดิ"

     "ไอพี่สั้น!"

     ยองแจรวมแรงทั้งหมดผลักแจ็คสันออกไป คนพี่เซเล็กน้อยจากแรงพลัก ยองแจมองตาขว้าง พ่นลมแก้มป่องใส่คนพี่ เดินหันหลังโดยไม่แลแจ็คสันแม้แต่น้อย งอนแล้วน่ารักว่ะแตง

      รถมอไซค์คันหรูจอด ตรงลานจอดรถของหอพักทั้งคู่ ยองแจถอดหมวกกันน็อต โค้งหัวนิดๆก่อนเดินขึ้นหอไป  ยองแจหยิบกุญแจขึ้นมาพร้อมที่จะไขเปิดกุญแจห้อง แต่เจ้ากรรมนายเวรประตูห้องกลับมีโซ่เส้นใหญ่ล็อคอยู่ เกิดอะไรขึ้น? ยองแจรีบวิ่งลงบันไดมาหาป้าเจ้าของหอทันที

     "ป้าครับห้อง 101 ทำไมมีโซ่ล็อคล่ะครับ"

     "แปปนะลูก อ่อ.... ห้องนี้ไม่จ่ายค่าเช่าป้ามา 6 งวดแล้ว ตามสัญญาป้าเลยยึดห้องคืนนะจร่ะ" รอยยิ้มอันเชือดเฉือนของป้าเจ้าของหอส่งมาให้ คนร่างบางจะเป็นลม

     "เป็นไปได้ไงฮะ ผมให้เพื่อนอีกคนมาจ่ายแล้วนะป้า"

     "นี่ค่าห้องครับป้า" ยองแจหันควับไปหาเจ้าของเสียง แจ็คสันยักคิ้ว ป้ายิ้มหน้าบาน ยื่นมือมารับ แต่ยองแจมือไวกว่ารีบคว้ามา

     "ไม่ต้อง"

     "..." ยองแจลากแขนแจ็คสันออกมา

     "ทำไมต้องมาจ่ายให้ผม"

     "ฉันให้ยืมน่า หรือไม่ก็คิดว่าเป็นค่าสินสอดล้วงหน้าก็ได้นะ"

     "ไม่"

     "แล้วนายจะหาที่ไหนจ่ายล่ะ"

     "เรื่องของผม"

     "ดื้อว่ะ ไม่น่ารักเลย"

     "ผมเคยน่ารักในสายตาพี่ด้วยหรอ?"

     "คนล่ะเรื่องแล้ว ยองแจ ไม่เอาน่า"

     "....."

     ยองแจมองค้อนคนพี่ ก่อนสะบัดหน้า เดินหนีขึ้นไปที่หน้าห้องของตน แต่อยู่ๆยองแจก็หยุดเดิน ทำให้แจ็คสันชนเข้ากับหลังของร่างบาง ยองแจหรี่ตามองร่างใหญ่สองสามคนที่ยืนด้อมๆมองๆอยู่หน้าห้องตน ยองแจหันควับมาหาแจ็คสันที่กำลังมึนๆแรงกระแทกเมื่อกี้

     "พี่...ผมขอไปอยู่ห้องด้วยดิ!"

....................................................

...Talk Talk...

พี่สั้นพี่หวงก้างน้องแตงแรงงงงงงงงงงงงงส์

ยูฮูวววววววววววว
อัพครบแล้วนะคะ พี่สั้นเราก็เต๊าะน้องแตงไดอีกเนอะ
เอาใจเชียร์พี่สั้นและน้องแตงด้วยนะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ ^w^

_____________________________________________________________________________________________________

ฟิคไม่โหด ไม่หื่น ไม่เรท ฟิคใสใส ไม่ดราม่า มาฟินกับ พี่สั้นของน้องแตงได้เลย
 
ติชม บ่น ทวง ฟิน เม้ามอย กันได้ที่  #ฟิคคือคุณ  >3<