คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ
สาวใ้ที่ (ไม่) รั
อนที่ 8 นใ้ที่บ้าน
ระถินเินออมาาห้อพยาบาล้วยวามเหนื่อยล้ แ่พออมาเอสายฟ้าที่ยืนรอหน้าห้อพยาบาล...
"เป็นไบ้า" สายฟ้าเอ่ยถาม
ระถินไม่อบแ่เินผ่านไป เหมือนสายฟ้าไม่มีัวน
สายฟ้าึระถินไว้ทำให้ระถินเือบล้ม
"ายหนุ่มึรวบเอวมาอ"
"ุะทำอะไร ปล่อยนะ"
ระถินพยายามะิ้นเพื่อให้หลุาารโอบออเาเพราะลัวว่าะมีใรมาเห็นเอาะ่อน
"หิว้าว ไปิน้าวเป็นเพื่อนหน่อย" สายฟ้าเอ่ยวน
"ันไม่หิว ถ้าุหิว็ไปินเอสิ" ระถินปิเสธ
"ะไปิน้าว้วยันีๆ หรือะให้ินเธอที่นี่ ที่ไหนีล่ะในห้อน้ำหรือห้อพยาบาล" สายฟ้า่มู่หิสาวและมัน็ไ้ผล
"ุนี่มัน!!" ระถินบ่นออมาแ่็ไม่พูอะไร่อ
ระถินเินามสายฟ้าไปที่รถ เมื่ออยู่ในรถทั้สอ่าเียบ เสียโทรศัพท์อระถินัหน้าอึ้นสายาป้าระถินมอสายฟ้า
"็รับไปสิ มอทำไม เปิลำโพ้วย ะฟัว่าพวเธอ มีแผนารอะไร อีอย่าบอว่าอยู้วยันอนนี้"
ายหนุ่มอบแล้วทำทีท่าว่าไม่สนใแ่ลึๆ ็ลุ้นอยู่ว่าป้าหลานสอนนี้ะุยเรื่ออะไรันบ้า
ระถินรับแล้วเปิลำโพ...่ะป้า
"เป็นไบ้าลูสบายีไหม?" ำถามแรถึับทำให้ระถินน้ำาไหล สายฟ้าที่ับรถอยู่ถึับใและหันไปมอว่าะเป็นยัไ่อหิสาวะอบว่ายัไันนะ
"่ะสบายีป้ามีอะไระ"...ระถินพยายามลบลื่น
".เมื่อวานรันบอป้าว่าหนูล้มแล้วร้อไห้โทรไปหาพี่ป้าเป็นห่ว...ไม่เ็บรไหนใ่ไหมลู"
"หนูแ่เ็บแผล่ะไม่มีอะไรป้าไม่้อเป็นห่วนะะ" "แล้วุสายฟ้าล่ะเาแล้ทำอะไรหนูหรือเปล่า..."
สายฟ้าไ้ยินเบรรถทันที เพราะับมาถึร้านอาหารแ่ยัไม่ทันไ้หาที่อรถ ระถินรีบเ็น้ำาพลาอบ..
"ไม่เลย่ะป้าสบายใไ้ พวเรา่าน่าอยู่ถึเวลาหนู็แ่ทำวามสะอาอนโัเสื้อผ้าแ่นั้น่ะ"
ระถินพยายามลั้นเสียสะอื้น
"นั่นหนูร้อไห้หรอ"
"เปล่า่ะหนูแ่เ็บอนิหน่อย"
"ระถินลูป้าอโทษที่พาหนูมาลำบา อทนอีนิอนนี้ำลัเลี้ยล่อมเ้าสัว".....
สายฟ้าหันมามอ ระถินรีบวาโทรศัพทันที สายฟ้าระาแนระถินแล้วึเ้ามาหาัวเอ
"วาทำไม พวเธอะเลี้ยล่อมพ่อันให้ทำอะไร"
" โอ๊ยย ันเ็บนะ"
"เ็บเหรอูถามว่าพวมึะหลออะไรพ่อู"
ระถินฟาฝามือไปที่หน้าสายฟ้าอย่าแร
"นายมันเอาแ่ใเอาแ่ินเที่ยวนไม่สนในอื่น ไม่มีใรหลอใรไ้หรอ ทุอย่าที่ทำันอยู่ทุวันนี้ทำ้วยวามเ็มใันทั้นั้น"
"สนใเหรอ สนใเธอนี่ไ"
สายฟ้าพูบึระโปรนัศึษาอระถินึ้น พลาปรับเบาะให้เอนนอนทันที
"อย่านะนี่มันในรถนะ"
"อายเหรอระมืไม่มีใรเห็นหรอ"
สายฟ้าถอาเแ่รึ่เ่า แล้วร่อมระถินานั้นึับท่อนเอ็นสอใส่ พลายับอย่ารุนแร โยไม่สนใสันิว่านัวเล็ใ้ร่าเานั้นะเ็บปวเพียใ
รถรามับเ้ามาที่ร้านเียวัน โยรามับเย์มาิน้าว
"เฮ้ยนั่นรถไอ้สายฟ้านี่ แหม๋รถโลเรเียว ในรถ็ไม่เว้นนะมันอ่ะ" เย์บ่น
รามถึับหัวเราะ
"ไปเหอะเรื่ออมันทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นะเี๋ยวเ็มันะอาย"
เมื่อเ้ามาในร้านสอหนุ่ม่าสั่อาหาร
"เฮ้ยูลืมโทรศัพท์ในรถ เี๋ยวมา"
รามบอเย์แล้วออไปที่อรถ แ่เมื่อไปถึรามเห็นระถินร้อไห้ลารถสายฟ้าในสภาพที่ใรๆ ็พอรู้ สายฟ้าลรถามมาึระถินรามถึับบรามแน่น เินรไปหาสอน
"ไอ้สายฟ้า"
รามเรีย สายฟ้าหันไปหา แล้วราม็สายฟ้าทันที
สายฟ้าเ็เลือมุมปา
"มึเป็นเหี้ยไรู??"
"เหี้ยเหรอ" รามอี สายฟ้าถึับเ
" มึทำับน้ออย่านี้ไ้ไว่ะ" รามถามสายฟ้า...
"อ่อมึเห็นเหรอ ทำไมอยาไ้เหรอเอาสิูเอามานเบื่อล่ะ นใ้ที่บ้านูเอ ูยให้"
“นเลว ไอ้สารเลวไอ้ั่ว”
ระถิน่าออมาทั้ที่น่ำาไหลอาบสอแ้มอเธอ เพราะไม่ิว่าสายฟ้าะพูออมาแบบนี้ น้ำาที่ไหลอยู่แล้วไหลมาว่าเิม ระถินวิ่ออไปารนั้นทันที
........................................................
หืม แม่ะหยุมหัวแล้วนะ โมโหแล้วเ้อสุ
ความคิดเห็น