สาวใช้ที่ไม่รัก

.....ตั้งแต่แม่ตายไปพ่อก็ทำให้บ้านเรากลายเป็นมูลนิธิไปเลยรึไง...

เขาคือลูกชายคนเดียวของเจ้าสัวธุรกิจโรงแรม และหมู่บ้านจัดสรร หลังจากที่แม่เสียไปพ่อก็พาผู้หญิงคนใหม่เข้ามาในบ้านทั้งที่ตกลงกันก่อนหน้านั้นแล้วว่าจะมีเมียกี่คนก็ได้ แต่ห้ามพาเข้าบ้าน แต่ว่าผู้เป็นพ่อไม่รักษาคำสัญญาเลย

"ตามใจอยู่ไม่ได้ก็ไปเลย".....เจ้าสัวดุลูกชายคนเดียวของท่าน สายฟ้ายืนจ้องหน้า สุดาผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่เลี้ยง ศรันย์ที่อายุมากกว่าสายฟ้าถึง2ปี และ กระถินหลานสาวของสุดา ด้วยสายตาแข็งกร้าว

"คุณคะใจเย็นๆ ค่ะอย่าเพิ่งไปดุลูกเลยค่ะสุดาเข้าใจค่ะ.."

"ใครลูกเธอไม่ทราบ"...สายฟ้าตวาดสุดา

"สายฟ้ากรุณาให้เกียรติแม่พี่ด้วย"...ศรันย์เตือนสายฟ้า

"แม่มึงมีเกียรติอะไรให้นับถือว่ะ แย่งผัวชาวบ้านแล้วมาเชิดหน้าชูตาอย่างนี้เนี่ยนะ"

...ศรันย์ปรี่เข้าหาสายฟ้าแต่สุดาผู้เป็นแม่รั้งไว้

"คุณสายฟ้าจะให้ดิฉันทำยังไงคะถึงจะพอใจ"

"ออกไปจากบ้านนี้ซะ นี่แหละถึงจะพอใจ "

"มันจะมากไปแล้วนะเจ้าสายฟ้า คุณสุดาเขาดูแลพ่อเป็นอย่างดี ส่วนศรัณย์ก็เรียนหมอจบมาก็ดูแลพ่อ ส่วนหนูกระถินก็คอยมาช่วยงานเล็กๆ น้อยๆ ในบ้าน อีกอย่างน้องก็เข้ามหาวิทยาลัยเดียวกับลูกมีอะไรจะได้ช่วยดูแลกันไง"

"ไม่..!! ทั้งอีตัวทั้งกาฝาก ผมไม่ต้องการ"

สิ้นเสียงของสายฟ้าฝ่ามือของท่านเจ้าสัวก็ฟาดไปที่ใบหน้าลูกชายทันที...พ่อ .!!! สายฟ้าตกใจ รวมไปถึงทุกคน

"ได้..!! ถ้าอยากอยู่ที่นี่อยากให้ผมยอมรับก็ให้มันสองคนจะคนไหนก็ได้มาเป็นขี้ข้าผม 6เดือน"

มันจะมากไปแล้วนะสายฟ้า...ไม่มากหรอกพ่อขนาดพ่อไม่เคยตบตีผมพ่อยังทำเพื่อพวกมันเลย ว่าไง6เดือนอยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ไป...สายฟ้าพูดจบแล้วเดินออกไปจากตรงนั้นทันที