ชื้นเหงื่อ

กู๊กตื่นมาท่ามกลางร่างผู้ป่วยนับร้อยๆชีวิตที่นอนเบียดเสียดกันราวกับปลาซาดีนในกระป๋อง "คุณหมอคะ ทางนู้นต้องการการจัดกระดูกด่วนค่ะ" คำพูดของพยาบาลทำให้กู๊กหรี่ตาผ่านละอองฝุ่นและพยุงศีรษะขึ้นด้วยความยากลำบาก 

วี้ด บู้ม โครม ระเบิดลง

เพดานถล่มทับร่างของพยาบาลที่เรียกเธอต่อหน้าต่อตา กู๊กถล่าหลบแทบไม่ทัน แขนของกู๊กถูกบดทับจนกระดูกภายในแทงทะลุออกมา เสียงกรี้ดร้องของเธอแข่งกับตึกที่ค่อยๆถล่มลงมาและร่างของผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่ไม่สามารถลุกหนีได้และถูกกลบฝังพร้อมกับซากอิฐจนมลายหายไปในพริบตา