เป็นตัวข้า! ยอดพ่อตาสะท้านยุทธภ​พ

โจวจือเฉิงเป็นถึงอดีตศิษย์เอกสำนักอิ๋หลงรุ่นก่อนผู้มีชะตากรรม​พลิกผันอย่างเหนือคาด​ ฟ้าลิขิต​ให้เขาแบกรับบุญ​คุณ​ความแค้น​ การตายอย่างไม่เป็นธรรมของมารดาตน กลายเป็นผู้ชิงชังทั้งสามสำนักใหญ่ในยุทธภพ

การตายของมารดายังไม่ทันสืบหาความกระจ่างเจ้าประมุข​ที่ตนรับใช้ก็ต้องมาตายอย่างไม่เป็นธรรมอีกคน โจวจือเฉิงแทบน้ำตาตกใน​ ทั้งจำใจทั้งจำเป็น ต้องเร้นกายแฝงตน​เข้าเป็นข้ารับใช้สืบข่าวในสำนักอันเพ่ย​ กุมอำนาจเป็นรองเพียงตระกูล 'หลัว' ใต้บัญชาการผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นประมุขพรรคน้ำนิ่งไหลลึก​ยากจะคาดเดาผู้หนึ่ง

ไม่เพียงต้องแสร้งถวายความภักดี ตีหน้าเป็นผู้ใจซื่อมือสะอาดรับมือกับประมุข​พรรค​ ยังต้องมาเจอภัยใหญ่หลวงคอยหาทางกำจัดสุนัขรับใช้ประมุขพรรคอันเพ่ย ที่จับจุดอ่อนโจวจือเฉิง​ได้อย่างรัดกุม อาศัยบารมีเจ้าสำนักเข้ามาเป็นบุตรเขยตระกูลตน​ ช่วงชิงลูกสาวแก้วตาผู้เดียวของตนไป

แต่ผู้ใดจะคาดคิด!

บุตรเขยตนผู้นี้นอกจากมีดีเพียงอย่างเดียว​คือใส่ใจบุตรสาวตนกับคนในบ้าน​ แต่กลับไม่เคยรวมหอกับภรรยาตนแม้แต่วันมงคล​ยกน้ำชา​ กลับหวังมาอุ่นเตียงแทนฮูหยิน​ นับวันยิ่งวางอำนาจตนเป็นว่าที่สามีคนใหม่ของพ่อตาตน​มิได้ขาด!!! 

'หลัวสุ่ยหมิง! เจ้าช่างหน้าไม่อาย!'​

โจวจือเฉิงลอบก่นด่าเขยปากว่ามือถึงผู้นี้ทุกครั้งที่มีโอกาส! เจ้าคอยดูเถิด หนี้แค้นข้าสะสางเสร็จคราใดก็อย่าได้หวังว่าพ่อตาผู้นี้จะยอมลงให้เจ้าโดยง่าย! หากไม่ได้สั่งสอน​เจ้าลูกสุนัข​ประมุข​ผู้นี้​ ให้วิ่งหางหักกลับไปฟ้องนายมันได้ก็อย่ามาเรียกตนว่า​ โจวจือเฉิง! 

ข้าจะให้เจ้าได้รู้ว่า​ ยอดพ่อตาสะท้านยุทธภพ

เป็นเช่นไร!!!

..........................................................................

สำหรับ​คนเขียน​พึ่งจะเคยเขียนแนวจีนโบราณ​เป็นเรื่องแรก​ ถ้าไม่นับงานเขียนเล็กน้อยไม่ค่อยได้เรื่องได้ราว​ ก็นับเป็นงานเขียนแรก​ มือใหม่มาก! สำนวน​ ภาษา​ ​ความรู้​ที่ศึกษา​มาเรียกได้ว่า​น้อยนิดกว่าหางเต่าถ้าเทียบกับที่เคยเป็นนักอ่านมาตลอด​ ยังไงคนเขียนขอฝากติชม​ ฝากเรื่องนี้ไว้ให้ทุกท่านพิจารณา​ด้วยนะคะ❤️

TB