FIC LOOKISM | พี่ชายของฉันคือราชาแห่งโซล - นิยาย FIC LOOKISM | พี่ชายของฉันคือราชาแห่งโซล : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    FIC LOOKISM | พี่ชายของฉันคือราชาแห่งโซล

    ฉันก็แค่ตามเกาะพี่หัวหน้าแก๊งบราซิลที่เป็นคนเอเชียไปเรื่อย จนมาถึงเกาหลีใต้ [โซล] ฉันเคยได้ยินมาว่าคนที่นี่ชอบเหยียดมาก และพอมาเจอจริง ๆ ก็ใช่นะ แต่ให้ตายเถอะ ผู้ชายคนนั้นโครตหล่อเลย

    ผู้เข้าชมรวม

    1,965

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    33

    ผู้เข้าชมรวม


    1.96K

    ความคิดเห็น


    14

    คนติดตาม


    235
    จำนวนตอน :  7 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  10 ส.ค. 67 / 08:10 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

     

    คาริน โรส เฟนเทร่าเกิดมาในตระกูลมาเฟียที่ครอบครองพื้นที่ส่วนใหญ่ของลอสเองเจอลีส พวกเราปกครองโลกมืดและมีทุกสิ่งทุกอย่างที่ไม่ควรมี 

    ลูกสายจะได้ชื่อกลางว่า [โรส]

    ลูกชายจะมีชื่อกลางว่า [โกลด์]

    พวกเขาทำทุกอย่างตั้งแต่ค้ายา ค้ามนุษย์ ลักลอบขนส่งสิ่งผิดกฏหมายหรือคนข้ามประเทศ นอกจากนั้นยังจำหน่ายอาวุธสงครามอีกด้วย

     

     

     

     

     

     

     

     

    ไม่ใช่คนสายเลือดเดียวกัน ไม่ใช่พี่น้องหรือเพื่อน แน่นอนว่าพวกเราไม่ใช่แฟนกันด้วย แต่มักมีสถานะพิเศษบางอย่างระหว่างคนต่างเพศเกิดขึ้นเสมอไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม 

    “พี่คะ สองชั่วโมงแล้วนะ ยังไม่เสร็จอีกเหรอ ?”

    แก้วตากลมสีฟ้าจ้องมองใครบางคนสวาปามอาหารหน้าตาแปลกประหลาดผ่านจอไอแพด ในมือของเขาถือไม้ไผ่เหลาเล็กยาวหนึ่งคู่ — มันคือตะเกียบไม่ผิดแน่ แต่ศิลปะลายมังกรสีแดงบนตะเกียบนั่นน่าสนใจกว่าของกินของเขาเสียอีก , สองขาอวบแนบชิดร่างกาย เจ้าของมันนั่งกอดเข่าดูคลิปกินโชว์อาหารจีนอย่างไม่สนใจใยดีกิจกรรมของคนภายในห้องเท่าใดนัก

    “…ทำหน้าที่คนคุ้มกันไม่ดีเลยนะ ไม่ว่าฉันจะทำอะไร เธอก็ต้องจ้องมองฉันไม่ให้คลาดสายตาสิ แต่นี่ละเลยหน้าที่แล้วเอาแต่เล่นไอแพด ถ้าฉันโดนแทงตายตอนกำลังเอาขึ้นมาทำไง ?”

    เขามีเรือนผมสีดำสนิทตามประสาคนเอเชีย แต่ส่วนสูงเกือบ 2 เมตรนั่นกลับตรงกันข้ามและหักล้างข้อมูลที่เคยมีมาทั้งหมด

    “พี่เก่งจะตาย แต่ถ้าโดนทำอะไรแบบนั้นขึ้นมา..ก็น่าสมเพชมากเลยนะคะ”

    ถึงจะเป็นช่วงกลางวันแสก ๆ แต่กิจกรรมเข้าจังหวะระหว่างชาย—หญิงดำเนินมาได้ราว 2 ชั่วโมงแล้ว , คาริน โรส เฟนเทร่านั่งกอดเข่าบนโซฟาภายในห้อง ดูคลิปอาหาร ASMR รอหัวหน้าแก๊งค้ายาในบราซิลทำเรื่องอย่างว่า

    “ฮ่ะ ฮ่ะ..น้องสาวที่น่ารักของพี่ พูดจาส้นตีนเหมือนเคยเลยนะ”

    คิมกีแทกล่าว เขาไสกายไปมาสองสามครั้งก่อนถอนท่อนเอ็นออกจากร่างของหญิงสาวชาวยุโรปคนหนึ่ง

    บนเตียงนอนที่กว้างใหญ่ ผู้หญิงหลายคนนอนหมดสติอยู่ — เรียกได้ว่าฮาเร็มในฝันของชายหนุ่มหลายคนเลยกระมัง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากสายสัมพันธ์ของพวกเราไม่ได้เป็นอะไรไปมากกว่าคู่นอน และเขาก็คงขัดคำพูดของน้องสาวไม่ได้ เรื่องอย่างว่าคงต้องจบลงแต่เพียงเท่านี้

    “พี่ก็ทำตัวส้นตีนมากเลยค่ะ”

    คารินยิ้มกว้าง เอ่ยคำพูดหยาบคายออกมาด้วยใบหน้าใสซื่อ

    “เฮอะ”

    กีแทลุกขึ้นจากเตียงนอนในสภาพเปลือยหมดจด เขาเสยผมพร้อมแสยะยิ้ม

    “ทำตัวน่ารักเหมือนเคยเลยนะ”

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    คาริน โรส เฟนเทร่า (20)

    จุดเด่น : เป็นคนผิวเผือก

    จุดอ่อน : แพ้แสงแดด แพ้อากาศและร่างกายบอบบาง

    อาหารที่ชอบ : ไข่ดาวไม่สุก เนื้อสุก และกุ้งถังที่มีคนแกะให้

    อาหารที่ไม่ชอบ : น้ำเต้าหู้ เนื้อดิบ และเต้าหู้แข็ง

     

     

     

     

     

     

     

     


     


    ลีจีฮุน —

     

    “ผมรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งนะครับที่ได้ร่วมงานกับคุณ” —ลีจีฮุน

    “อืม” —คิมกีแท

    “รบกวนช่วยทำอะไรสักอย่างกับผู้หญิงที่คุณเอามาด้วยได้ไหมครับ ?” —ลีจีฮุน

    หล่อนจะล้วงเข้ามาในกางเกงแล้วว้อย !!!!!!

    “แย่หน่อยนะ เวลายัยนั่นชอบใคร ฉันห้ามไม่ได้หรอก” —คิมกีแท

    “งั้นผมพาไปทำอะไรได้สินะ ?” —ลีจีฮุน

    “เชิญเลย แต่ต้องเป็นต่อหน้าฉันเท่านั้น” —คิมกีแท

     

     

     

     

     

     

     

     

    กวักจีชาง

    “พี่คะ ไม่เอา ฮือออ หนูขอคนนี้ แงงงงง”

    “เฮ้ หยุดบ้าสักที ฉันมาทำงานนะ”

    “แต่เขาหล่ออ่า”

    คนสองคนคุยกันด้วยภาษาอังกฤษต่อหน้าเขา

    “…”

    กวักจีชางทำเพียงมองหญิงสาวที่เข้ามาขัดเวลาตายของเขา แถมยมทูตแจ็คเก็ตสีดำก็ยังรับฟังคำขอของเธออีกด้วย

    “เออ ๆ อยากได้ไรก็เอาเหอะ ฉันเคยไม่ตามใจเธอด้วยรึไง”

    “เย้ พี่น่ารักที่สุด”

     

     


     

     

     

    ปาร์คจงกอน/ยามาซากิ ชิโระโอนิ

     

    “…มานี่สิ”

    พวกเราคุยกันไม่รู้เรื่องด้วยซ้ำเพราะคนละภาษา

    “Yes ?”

    แต่จากภาษากาย บอกได้เลยว่าจงกอนเป็นคนที่เอาใจใส่ผู้หญิงมากขนาดไหน

    “พวกเรายังต้องอยู่ด้วยกันอีกนานนะ มันน่าจะดีกว่าถ้าให้ฉันดูแลเธอ”

     

     

     

     

     

     

     

    คิมจุนกู

     

    “ไหนล่ะ ราชาแห่งโซล? หืม แล้วผู้หญิงคนนี้ใครเนี่ย ?”

    “นี่แหละ คนที่ราชาแห่งโซลฝากให้ดูแลที่นี่แทน” —จงกอน

    “จริงเหรอเนี่ย ? ว้าว แล้วถ้ามีคนอยากได้ที่คืนล่ะทำไง ?”

    “ไม่ต้องห่วงหรอก ที่อเมริกา ขนาดผู้หญิงสูง 150 ยังล้มผู้ชายตัวเท่าช้างได้เลย” —จงกอน

    “ฝากตัวด้วยนะคะ !” —คาริน

    “อ—เสียงน่ารักจังเลย~ หน้าตาก็น่ารักอย่างกับตุ๊กตาแหนะ”

    “ระวังล่ะ ยัยนี่มือปลาหมึกมาก” —จงกอน

     

     

     

     

     

     

     

    เริ่มต้นเรื่องด้วยการเกริ่นถึงคนอื่นก่อน

    สวัสดีค่ะ เราเองนะคะ จะบอกว่านี่เป็นครั้งแรกที่แต่งแนวนี้ หากมีอะไรผิดพลาดประการใดขอคำแนะนำและขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย 

    อยากเห็นน้องไปเล่นกับใคร เม้นท์เลยค่ะ !!

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น