[FIC ATTACK ON TITAN] เมื่อฉันกลายเป็นแวมไพร์ในโลกของไททัน

เธอเคยเป็นสาวใช้เมื่อสองร้อยปีก่อน 

ฉันหมายถึงเธอควรจะเป็นคนที่ตายไปแล้ว

อย่างไรก็ตาม

“เอาเงินมาอีกซิยัยผงอก”

“ห—หัวหน้า !!!! หะ หัว..หัวหน้ารีไวล์พูดแบบนั้นกับชนชั้นสูงได้ยังไงกันคะ !!!?”

รีไวล์หันมองเพตราที่สติแตกลนลานและพวกลูกน้องในหน่วยพิเศษของเขาที่มีท่าทางไม่ต่างกันด้วยแววตาเรียบเฉยก่อนหันกลับไปมองชนชั้นสูงอีกครั้ง

“…เดี๋ยวก็โดน…โทษประหารหรอกครับหัวหน้า !!!!”

พวกเขาเตือนด้วยความหวังดีและความตกใจแต่กลับกัน

นอกจากจะไม่มีท่าทางหงุดหงิดและหยิ่งยโส ชนชั้นสูงยังเหยียดยิ้มออกมา

“…ต้องการเท่าไหร่คะคุณรีไวล์”

“ได้ยินว่าไปไถเงินจากท่านหญิงมาอีกแล้วเหรอ”

“…”

รีไวล์นิ่งเงียบ นั่งลงที่โซฟากำมะหยี่ภายในห้องของผู้บัญชาการเออร์วิล

“ทำแบบนั้นกับชนชั้นสูงมันไม่ดีนะรีไวล์ นายอาจถูกโทษทางอาญาได้”

เออร์วิลพูดยิ้ม ๆ 

เขาแค่เตือนตามที่ได้รับแจ้งมา

“เฮอะ แล้วไอ้ของตกแต่งไร้สาระยิบระยับบ้าบอในห้องนายมันอะไร”

ตั้งแต่แจกัญทองคำ โต๊ะอย่างดีที่มีขอบเป็นทอง ผ้าม่านคุณภาพไปจนถึงพรมกำมะหยี่ที่ราคาโครตแพงแถมยังปูเต็มห้องอีก

ห้องของหมอนี่มันน่าจะแพงกว่าเงินที่รีไวล์ไปไถมาจากยัยนั่นอีก

“หึหึ…”

เออร์วิลกลั่วหัวเราะ

“เธอให้ด้วยเสน่ห์หาต่างหาก”

เพ้อเจ้อ….

เป็นที่รู้กันดีสำหรับคนวงในว่านายหญิงไม่ได้พิศวาสอะไรในตัวของผู้ชายเท่าไหร่จนคิดไปว่าหล่อนชอบผู้หญิง

ไอ้ผมทองนี่มันก็ไถเงินไถของมาจากยัยหงอกเหมือนกันนั่นแหละ