[FIC LOOKISM] [JH]

'เอาล่ะ....ตาเราคงฝาดไปเอง' เขาฝืนหันหน้าไปอย่างช้าๆเพื่อจะมองโต๊ะตัวนั้นว่าจะมีเงาใครนั่งอยู่อย่างที่คิดรึป่าว

s

เมื่อวานเราก็คิดถึงแม่นี่นา  แต่ตอนนั้นมีแจยอลอยู่ด้วยเลยไม่ร้องแฮะ’ น้ำตาอุ่นๆค่อยๆไหลลงอาบแก้มเนียนขาวอย่างช้าๆ

“ทำไมกันนะแจยอลไม่อยู่แล้วไม่มีคนโอ๋เลย ฮึก…ฮึก  นายไม่ ฮึก  มาจริง  ฮึก จริงหรอแจยอล”

s

‘ใกล้ถึงคริสต์มาสแล้ว  ปีนี้คงต้องนอนอยู่ในคอนโดเหมือนเดิมสินะ หึ! คริสต์มาสน่าสนุกตรงไหนวะ’

แจยอลคิดพลางเดินเข้ามาที่ร้านกาแฟร้านหนึ่งในกรุงโซล ‘ร้านเล็กจัง อ้าว!ปิดละหรอเนี่ย ช่างเถอะ เข้าไปนั่งก่อนก็ดี’

s

“แจยอล!!” ฮยองซอกเอ่ยเรียกชื่อคนที่เดินเข้ามาอย่างตกใจ  “วันนี้ฉันจะมาช่วยทำงานนะ”

s

“ฉันจะกลับอเมริกาพรุ่งนี้ ฉันขอโทษ”

s

”ฉันไม่มีทางให้อภัยนาย..แจยอล” น้ำตาสีใสไหลลงอาบแก้มนวล

s

“เห้ย!!~แจยอลจะไปไหน ทางกลับบ้านอยู่ทางนี้นะ” ฮยองซอกร้องเสียงหลงเมื่อแจยอลไม่ได้พาเขามุ่งหน้ากลับไปบ้าน

“ใครบอกว่าจะพากลับบ้านล่ะ” แจยอลกระตุกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ปนน่ากลัว

s

นายไม่จำเป็นต้องมีอะไร ยังไงฉันก็ชอบนายแจยอล’

s

the end [FIC1] LOVE IN A COFFEE SHOP

Duck- Fly ธีีมบทความ