ผมเกิดและโตในตระกูลเอคทริค แต่ไม่ได้ดีมากนักเมื่อท่านพ่อกับท่านแม่ต้องตายในสงคราม จึงทำให้ท่านอาขึ้นแท่นผู้นำตระกูล และไล่ตะเพิดผมที่อายุเพียง 12 ขวบออกจากตระกูล แต่เพราะป้ายตระกูลที่อยู่กับผมทำให้พวกเขายังไม่ใช่ผู้นำตระกูลอย่างแท้จริง พวกเขาออกตามไล่ล่าผมไปทั่ว ในวัย 15 ปีที่ต้องหนีตายเอาชีวิตรอดไปทั่ว หากให้ป้ายไปยังไงพวกเขาก็ยังเลือกที่จะฆ่าผม ใครจะปล่อยให้เสี้ยนหนามรอดกัน
"ผมเหนื่อยจังเลยราฟ"มิเชลเอ่ยขึ้นเบาๆท่ามกลางความเงียบบนภูเขา มันทั้งเหงาทั้งเปลี่ยว มีพียงความเงียบและเสียงสวบสาบของสิ่งมีชีวิตอันตราย
'อย่าทัอไปเลย'เสียงแผ่วเบาที่ลอยมาตามลมมันช่างน่าพิศวงแต่ทำให้ใจอบอุ่นขี้นมาไม่ทราบสาเหตุ แม้จะคิดว่าหูฝาดไปเอง แต่กลับอดคาดหวังไม่ได้
"ผมรอคุณอยู่"ผมพูดพึมพำพลางหลับตาลงด้วยความออ่นเพลีย จึงไม่ได้รับรู้ถึงแหวนวงเล็กที่กำลังสั่น และคนภายในนั้นที่พึมพำอยู่ตลอด 'ผมคิดถึงคุณเหลือเกินที่รัก' 'ผมอยากจะเจอคุณแทบบ้ามิเชล'
********************
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น