[BamBam] ฤดูเก็บรัก - นิยาย [BamBam] ฤดูเก็บรัก : Dek-D.com - Writer
×

    [BamBam] ฤดูเก็บรัก

    โดย A-ratae

    ฤดูที่แสนจะอบอุ่น ผู้คนต่างมองตาและมอบความรักให้กัน ฉันเองก็อยากทำแบบนั้นกับเขา "คนที่ฉันรักสุดหัวใจ" เช่นกัน

    ผู้เข้าชมรวม

    154

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    154

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    2
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  4 ต.ค. 64 / 23:12 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ท้องฟ้าแสนสดใส บอกว่าวันนี้คงจะเป็นวันที่ดีวันนึง เหมือนกับได้รับรอยยิ้มและความอบอุ่นของตะวัน มันเป็นวันดีสำหรับคนที่เริ่มทำอะไรใหม่ๆ อย่างกับได้รับแรงสนับสนุนอย่างเต็มเปรี่ยม

    ฉันวุ่นอยู่กับโหลแก้วทรงพระจันทร์เสี้ยว ขนาดพอดีมือ มันถูกใช้เป็นภาชนะสำหรับใส่สิ่งมีชีวิตที่ฉันรัก ต้นอ่อนที่โผล่พ้นดิน สีเขียวของมันทำให้ฉันสดชื่นอยู่ตลอดเวลา และอดชื่นชมความน่ารักของมันไม่ได้แม้สักวินาทีเดียว และอีกไม่นาน ผลผลิตของเจ้าสิ่งนี้ก็จะกลายเป็นความสวยงามต่อไป


    เสียงโมบายประดับด้วยกระดิ่งดังขึ้น ทำให้แม้จะมองไม่เห็นว่าประตูกระจกด้านหน้าถูกเปิดออก แต่ก็ยังรู้อยู่ดีว่ามีใครสักคนอยู่ตรงนั้น

    บัว หญิงสาวตัวเล็กที่จะถึงวัยเบญเพสในอีกไม่กี่เดือนข้างนี้ คือฉันเอง ฉันยิ้มอย่างดีอกดีใจ เมื่อใจนึกไปถึงลูกค้าคนแรกที่กำลังจะพบกัน

    ฉันเงยหน้าขึ้นจากโหลแก้วและดินประดับสีสวยอย่างอิ่มเอมใจ ก่อนจะเดินออกมาจากด้านในสู่โซนหน้าร้าน กลิ่นหอมอบอวลที่ฉันชอบนี้มันวิเศษเหลือเกิน และไม่คิดว่าจะมีใครไม่ชอบมันด้วย

    เอาล่ะ เจอแล้วลูกค้าคนแรกของฉัน ท่าทางช่างดูสง่าแม้จะมองจากด้านหลังแบบนี้ ตัวสูงกว่าฉันเท่าไหร่ไม่กล้าเดาเลย

    ทันทีที่รู้ถึงการมาของฉัน เขาค่อยๆ หันมาทีละนิด นั่นเป็นสิ่งที่ฉันจินตนาการว่าเหมือนเฉกเช่นภาพสโลโมชั่นในละครหลังข่าวเมื่อนางเอกได้พบกับพระเอกรูปงามเป็นครั้งแรก อย่างไงอย่างงั้น


    "ยินดีต้อนรับ..คะ...ค่ะ..." เสียงที่ขาดห้วงหายไปพร้อมกับการหายใจของฉัน

    "ครับ..." ริมฝีปากของเขายังคงขยับต่อไปเรื่อยๆ

    เสียงที่เปล่งออกมา ดูจะไม่ทำให้ฉันได้ยินเลยสักนิด เพราะท่าทางและหน้าตาของเขาดึงดูดให้มองอย่างไม่น่าเชื่อ 

    ดวงตากลมโตสดใสแต่แฝงไปด้วยความครุ่นคิดของเขา ฉันจ้องมองจนเห็นคอนแทคเลนส์สีน้ำตาลที่ดูกลมกลืนเหมาะกับดวงตานั้นอย่างเหมาะเจาะ

    ดาราหรอ? มีดารา... มาที่ร้านฉันงั้นหรอ!

    "พี่ครับ?"
    "คะ?!" ฉันหลุดจากภวังพร้อมกับใบหน้าที่ร้อนฉ่าอย่างหนัก และเริ่มสั่งตัวเองให้หยุดกลั้นหายใจแบบนี้สักที

    ทำไมฉันถึงทำตัวหน้าอายแบบนี้นะ!
    ทำไมถึงต้องจ้องมองเขาขนาดนั้นด้วยนะบัว!!!
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น