[BamBam] ฤดูเก็บรัก

ท้องฟ้าแสนสดใส บอกว่าวันนี้คงจะเป็นวันที่ดีวันนึง เหมือนกับได้รับรอยยิ้มและความอบอุ่นของตะวัน มันเป็นวันดีสำหรับคนที่เริ่มทำอะไรใหม่ๆ อย่างกับได้รับแรงสนับสนุนอย่างเต็มเปรี่ยม

ฉันวุ่นอยู่กับโหลแก้วทรงพระจันทร์เสี้ยว ขนาดพอดีมือ มันถูกใช้เป็นภาชนะสำหรับใส่สิ่งมีชีวิตที่ฉันรัก ต้นอ่อนที่โผล่พ้นดิน สีเขียวของมันทำให้ฉันสดชื่นอยู่ตลอดเวลา และอดชื่นชมความน่ารักของมันไม่ได้แม้สักวินาทีเดียว และอีกไม่นาน ผลผลิตของเจ้าสิ่งนี้ก็จะกลายเป็นความสวยงามต่อไป

เสียงโมบายประดับด้วยกระดิ่งดังขึ้น ทำให้แม้จะมองไม่เห็นว่าประตูกระจกด้านหน้าถูกเปิดออก แต่ก็ยังรู้อยู่ดีว่ามีใครสักคนอยู่ตรงนั้น

บัว หญิงสาวตัวเล็กที่จะถึงวัยเบญเพสในอีกไม่กี่เดือนข้างนี้ คือฉันเอง ฉันยิ้มอย่างดีอกดีใจ เมื่อใจนึกไปถึงลูกค้าคนแรกที่กำลังจะพบกัน

ฉันเงยหน้าขึ้นจากโหลแก้วและดินประดับสีสวยอย่างอิ่มเอมใจ ก่อนจะเดินออกมาจากด้านในสู่โซนหน้าร้าน กลิ่นหอมอบอวลที่ฉันชอบนี้มันวิเศษเหลือเกิน และไม่คิดว่าจะมีใครไม่ชอบมันด้วย

เอาล่ะ เจอแล้วลูกค้าคนแรกของฉัน ท่าทางช่างดูสง่าแม้จะมองจากด้านหลังแบบนี้ ตัวสูงกว่าฉันเท่าไหร่ไม่กล้าเดาเลย

ทันทีที่รู้ถึงการมาของฉัน เขาค่อยๆ หันมาทีละนิด นั่นเป็นสิ่งที่ฉันจินตนาการว่าเหมือนเฉกเช่นภาพสโลโมชั่นในละครหลังข่าวเมื่อนางเอกได้พบกับพระเอกรูปงามเป็นครั้งแรก อย่างไงอย่างงั้น

"ยินดีต้อนรับ..คะ...ค่ะ..." เสียงที่ขาดห้วงหายไปพร้อมกับการหายใจของฉัน

"ครับ..." ริมฝีปากของเขายังคงขยับต่อไปเรื่อยๆ

เสียงที่เปล่งออกมา ดูจะไม่ทำให้ฉันได้ยินเลยสักนิด เพราะท่าทางและหน้าตาของเขาดึงดูดให้มองอย่างไม่น่าเชื่อ 

ดวงตากลมโตสดใสแต่แฝงไปด้วยความครุ่นคิดของเขา ฉันจ้องมองจนเห็นคอนแทคเลนส์สีน้ำตาลที่ดูกลมกลืนเหมาะกับดวงตานั้นอย่างเหมาะเจาะ

ดาราหรอ? มีดารา... มาที่ร้านฉันงั้นหรอ!

"พี่ครับ?"

"คะ?!" ฉันหลุดจากภวังพร้อมกับใบหน้าที่ร้อนฉ่าอย่างหนัก และเริ่มสั่งตัวเองให้หยุดกลั้นหายใจแบบนี้สักที

ทำไมฉันถึงทำตัวหน้าอายแบบนี้นะ!

ทำไมถึงต้องจ้องมองเขาขนาดนั้นด้วยนะบัว!!!