นางฟ้าสีม่วงที่ตกสวรรค์...
นางฟ้าที่เสียขนนกไป...
แปดเปื้อนไปด้วยความรัก...
รักต้องห้ามที่ไม่สามารถรักกับมนุษย์ได้...
แต่กระนั้นก็ไม่สามารถหยุดรักเธอได้...
จึงจบลงด้วมือของตน(?)...
ในท้องถนนที่มีผู้คนเดินผ่านไปมาแต่ละคนต่างมีหน้าที่ของกันและกันแตกต่างออกไปจึงไม่สนใจใยดีสิ่งรอบข้าง ในซอกมืดของถนนมีนางฟ้าตกสวรรค์อยู่ตนนึง...นางฟ้าที่ตกสวรรค์มิอาจกลับไปได้ไม่มีที่ใดให้ไปอีกแล้วเส้นผมสีม่วงยาวสลวยปรกใบหน้าและบดบังดวงตาที่มืดมัวโดนทำร้ายทั้งกายและใจได้แต่เร่ร่อนไปตามถนนในขณะนั้นเองก็ได้พบกับหญิงงามผู้หนึ่ง นางฟ้าตกสวรร์เงยหน้ามองไปตามมือเรียวยาวที่ยืนมา
ดวงตางดงามคู่นั้น...
เป็นสีที่แปลกไม่เหมือนใคร...
ดวงตาใสกระจ่างแฝงแววอ่อนโยนคู่นั้น...
ทำให้นางฟ้าเหมือนถูกมนตร์สะกด...
เสี่ยววินาทีที่ได้สบตากับดวงตาสีอำพันนั้นนางฟ้าผู้ตกสวรรค์ก็ได้ตกสู่ห่วงแห่งความรัก ความรู้สึกที่ไม่อาจบรรยายได้เกิดขึ้นในหัวใจ นางได้เปิดกล้องต้องห้ามขึ้นมา
''นางฟ้าเอ่ยใยเจ้าถึงมาอยู่ตามถนนได้เล่า''หญิงสาวผู้มีดวงตาสีอำพันและชุดสีดำมองนางฟ้าผู้ตกสวรร์ด้วยดวงตาคู่งามพร้อมกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ''ข้านั้นคือนางฟ้าที่ถูกสวรรค์ทอดทิ้ง...นางฟ้าที่ตกสวรรค์''นางฟ้าตอบด้วยน้ำอ่อนล้าดวงตาสีไวโอเลตกลับมามืดมนเ่นเดิมเมื่อหญิงสาวนัตย์ตาสีอำพันเห็นเช่นนั้นก็เกิดใจอ่อนและยืนข้อเสนอให้ ''งั้นเจ้ามารองอยู่จับข้าไหม? ข้ามีนามว่าชิโรซายะ''นางพูดพร้อมกับยิ้มบางๆให้นางฟ้าอีกครั้ง
เมื่อนางฟ้าได้ยินเช่นนั้นก็ดีใจตอบด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวังอีกครั้งว่า''ข้าแดนดี้''
วันเวลาได้ผ่านไปเรื่อยๆแต่หัวใจของนางฟ้าตกสวรรค์...แดนดี้ก็ยังอยู่กับหญิงสาวนัยต์ตาสีอำพันชิโรซายะ
''แดนดี้วันนี้กินเนื้อย่างนะ''ชิโรซายะพูดขึ้น
''เอาสิ ข้าจะไปหาเนื้อให้นะซายะ''แดนดี้พูดพร้อมรอยยิ้ม
สิ่งที่ซ่อนอยู่ภายใต้รอยยิ้มนั้น...ผลไม้ต้องห้าม
มนุษย์และเทพธิดา...ความรัที่เป็นไปไม่ได้
แต่จะให้ทำอย่างไรเล่าในเมื่อนางได้ตกหลุมรักมนุษย์ผู้นี้เข้าแล้ว เจ้าจะคือทุกสิ่งทุกอย่างของข้าข้ายอมสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเจ้าเพียงผู้เดียว...ชิโรซายะ
''ชิโรซายะไปกับข้าหน่อยได้ไหม''ชายหนุ่มผู้มีเรือนผมสีทองเข้ามาในห้องของทั้งสองพร้อมเอ่ยเชิญชวนชิโรซายะ
''ได้สิฟิโล''พูดแล้วนางก็ลุกขึ้นและเดินออกไป แดนมองตามหลังทั้งสองไปด้วยแววตาเจ็บปวด ทั้งๆที่ข้าไม่ได้โดนทำร้ายใยจึงเจ็บปวดใจเช่นนี้กันนะ...
ชิโรซายะ เจ้าห้ามจากข้าไปเด็ดขาดนะ!
ในคืนที่มืดมิดนางฟ้าได้กระทำสิ่งที่ผิดต่อนางฟ้าที่แสนบริสุทธิเสียแล้ว
นางสีม่วงในยามราตรีได้เคลื่อนกลายไปอยู่ข้างหญิงสาวผู้มีดวงตาสีอำพันพร้อมกับเอนกลายลงแถบริมฝีปากลงกับนางผู้หลับไหลดั่งเจ้าชายที่จุมพิษเจ้าหญิงนืทราให้ตื่นขึ้น
''ดะ แดนดี้!''ชิโรซายะตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจแล้วพลักร่างสีม่วงนั้นออกไปลุกขึ้นมามองใบหน้าที่คุ้นเคยด้วยความแตกตื่น
''แดนดี้ทำไมเจ้าจึงทำอย่างนี้''ชิโรซายะถามด้วยใบหน้าเสียใจ
แดนดี้ยังคงยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับไปไหน...เพราะข้ารักเจ้ายังไงล่ะแต่คำตอบนี้คงไม่เพียงพอเป็นแน่นางฟเ้าจึงได้แต่ยืนนิ่งอยู่กับที่ด้วยใบหน้าเจ็บปวด
''เจ้ากับข้าเป็นได้แค่เพื่อนเท่านั้นนะ...''สิ้นประโยคที่ชิโรซายะพูดร่างของแดนดี้ก็หายไปเหลือไว้เพียงขนนกเท่านั้น
''แดนดี้!''ชิโรซายะตะโกนด้วยความตกใจนางหายไปแล้วนางฟ้าตนนั้น ได้จากไปแล้ว...
''ปีศาจเอ่ย ข้าจะทำสัญญากับเจ้าด้วยการสละปีกอีกคู่ได้โปรดทำให้ความปราถนาข้าให้เป็นจริงด้วยเถิด!''นางฟ้าได้ทำสัญญากับปีศาจ
ในสถานทีคุ้นเคยอย่างห้อง ห้องหนึ่งของหญิงสาวที่ยังคงจดจำความหลังนั้นได้...ที่ที่เธอเคยอาศัยกับนางฟ้าตนนั้นและก่อนที่จะจากไปก็คือห้องห้องนี้...
''แดนดี้...''ชิโรซายะพูดขึ้นมาเบาๆขณะที่ตายังคงมองไปในห้องที่แสนคุ้นเคยเพียงหวังว่าสักวันจะพบกับนางฟ้าตนนั้นอีกครั้ง
แกร๊ก
''ใครน่ะ!''ชิโรซายะหันมาด้วยความหวาดระแว้งแล้วก็ต้องหยุดเมื่อพบว่าคนที่อยู่ด้านหลังนั้น
เรือนผมสีม่วงและดวงตาสีม่วงน่าหลงไหล...
ดูมีอันตรายแต่ก็มีเสน่ห์ดี... ''ข้าคือแดน''ชายหนุ่มพูดด้วยนามเสียงราบเรียบแต่ยิ้มให้ชิโรซายะ
นางได้พบกับชายหนุ่มผู้หนึ่ง เสี้ยววินาที่ที่ได้สบตากันหญิงสาวนัยต์กตาสีอำพันได้ตกหลุมรักชาหนุ่มคนนั้นความรู้สึกที่ไม่สามารถบรรยายได้เกิดขึ้นมาในหัวใจ
ในที่สุดนางและเขาก็ได้อยู่ด้วยกัน
ด้วยคำสาบานที่บริสุทธิที่ได้ระเมิดไป
ได้ทำร้ายข้อผูกมัดในอดีตไปจนหมดสิ้น
บาปต้องห้าม!
มนุษย์และเทพธิดามิอาจรักกันได้!
เทพธิดาที่ได้ระเมิดความดีงาม!
มนุษย์ชั่วช้าที่แปดเปื้อนไปด้วยบาป! จะต้องโดนลงทัณฑ์! สิ้นหวังซะ จงสิ้นหวังเสียสิ
เกาทัณฑ์แห่งความพิโรธได้พิพากษาแล้ว...
ร่างที่คลุมไปด้วยชุดที่ดำกำลังนั่งอยู่กลางห้องในขณะที่กำลังรอคนรักทันใดนั้นก็รู้สึกถึงบุคคลแปลกหน้าที่ไม่ได้รับเชิญเข้ามายังในห้อง เมื่อนางหันไป
ปัง!
ร่างที่คลุมไปด้วยชุดสีดำลงลงช้าๆเส้นผมสีดำกระจายไปทั่วดวงตาสีอำพันคล้ายจะดับความหวังลงหยดเลือดสีแดงสดไหลออกมาจากกาย
''ซายะ...''เมื่อแดนที่ออกไปข้างนอกเพียงครู่เดียวเข้ามาก็พบกับร่างอันเป็นที่รักของตนนอนจมกองเลือดอยู่บนพื้นเข้าเข้าไปกอดนางไว้น้ำตาเริ่มไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง
'ฉันจะใช้ชีวิตของฉันเพื่อเธอ ดั่งคำที่สาบานไว้ในตอนนั้น
บาปที่ฉันต่อต้านพระผู้เป็นเจ้า
ทุกสิ่งทุกอย่างจะจบลงพร้อมชีวิตฉัน เพราะฉะนั้นฉันจะขอตายเพื่อเธอ'
นางฟ้าเช็ดคราบเลือดที่ติดบนใบหน้างดงามช้าๆพร้อมตั้งใจที่จะสละชีวิตเพื่อนาง ยืมสละซึ่งคำสาบานที่ผิดต่อบาปเพื่อเป็นการแลกชีวิตนั้น ปีกสุดท้ายของข้า...
'ข้่าเชื่อว่านี้คือโชคชะตาของข้า'
'เพื่อข้านับจากนั้น เจ้าจะต้องดูแลตัวเองให้ดี เพื้อข้า...เจ้าจะยิ้มตลอดไปได้ไหม'
ขนนกเส้นสุดท้ายค่อยๆหายไป เพื่อช่วยหญิงอันเป็นที่รักเธอได้สลายไป
ชิโรซายะโฮร้องด้วยความเสียใจ ''ทำไมกัน ทำไมถึงทิ้งข้าไปอีก ''นางเสียใจมากเพราะนี้เป็นครั้งที่สองที่แดน แดนดี้ได้หายไปอีกครั้งและจะหายไปตลอดกาล... ''ข้าจะรอไปตลอดกาล ให้พวกเราได้พบกันอีกครั้งนะ...แดน''สายน้ำสองทางไหลออกมาจากนัยต์ตาสีอำพันบนใบหน้างดงามแต่ประดับไปด้วยรอยยิ้ม
จนกว่าที่เราจะได้พบกันอีกครั้ง...ยิ้มตลอดไป...
-------------------------------------------------------------------------
http://www.youtube.com/watch?v=VsDihxSEJ_I#
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น