สาวน้อยกับสถานที่ อดีต ปัจจุบัน อนาคต - นิยาย สาวน้อยกับสถานที่ อดีต ปัจจุบัน อนาคต : Dek-D.com - Writer
×

    สาวน้อยกับสถานที่ อดีต ปัจจุบัน อนาคต

    ย้อนมาในช่วงเวลาที่ไม่ดีนัก แถมอยู่ในครอบครัวจนๆที่มีพี่น้องฝาแฝดตั้งห้าคน และฉันคือแฝดคนที่ห้าที่เกิดข้ามปีเสียด้วย!! แต่ยังดีว่ามีทักษะวิเศษในการเปิดสถานที่ย้อนเวลาได้ทั้งอดีต ปัจจุบัน อนาคต

    ผู้เข้าชมรวม

    1,618

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1,618

    ผู้เข้าชมรวม


    1.61K

    ความคิดเห็น


    8

    คนติดตาม


    108
    จำนวนตอน :  16 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  18 พ.ค. 67 / 08:00 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

       นิยายเรื่องนี้ไม่ได้อ้างอิง ประวัติศาสตร์ใดๆ เกิดจากจินตนาการล้วนๆ ของไรท์เอง ชื่อในนิยายและสถานที่เป็นชื่อที่แต่งขึ้นมา ไม่ได้พาดพิงถึงบุคคลใดทั้งสิ้น เนื้อหาเป็นการผสมผสานวัฒนธรรม การอยู่ การกิน บางส่วนแต่งขึ้นเอง อ่านเพื่อความบันเทิง สนุกเพลิดเพลิน ไม่มีดราม่า ไม่ชอบก็กดผ่านนะคะ

         ภาษาอาจจะไม่สละสลวยมาก เพราะไรท์เองไม่ใช่นักเขียนมืออาชีพ ขอบคุณทุกคนที่สละเวลามาอ่าน และติชมด้วยคำสุภาพนะคะ  ขอบคุณค่ะ  

    ถ้ามีปัญหาขัดข้องใดๆ เกี่ยวกับเว็บ dek-d ให้ติดต่อโดยตรงได้ทางช่องทางนี้ค่ะ

    https://www.facebook.com/NiyayDekD/

    ****************************

    เนื้อเรื่อง

         ฉันคือนางสาวกนิษฐา ชื่อเล่นว่าก้อย มีอาชีพรับหิ้วของขายทั่วประเทศ เป็นงานที่มีอิสระเสรีเพียงแต่ต้องเหนื่อยเวลาช่วงออกไปซื้อของตามออเดอร์ของลูกค้า ที่บางครั้งได้ยอดหลายสิบชิ้นเลย

        ด้วยความที่ทำงานอยู่กับบ้านได้เวลาพักผ่อนเลยไม่ค่อยตรงเวลา การกินก็กินไม่ตรงเวลาด้วยเช่นกัน หละหลวมในการใช้ชีวิตแบบประมาทมากจนเกินไป จนสะสมมาหลายปีทำให้ร่างกายผิดปรกติแปรปรวนแบบไม่รู้ตัว

         จู่ๆวันหนึ่งเกิดอาการเจ็บตรงหัวใจเหมือนเต้นแรงรัวๆ แบบไม่หยุดจนทำให้เกิดอาการช็อคจนเสียชีวิตไปในที่สุดในห้องนอนของตัวเอง 

         “โอ๊ย….ทำไมใจมันเต้นแรงแบบนี้เหมือนใจจะขาดเลย!!!”ก้อย จับที่หน้าอกและค่อยๆนั่งบนเตียงแต่ก็ล้มตัวลงไปเลย เธอพูดได้เพียงเท่านี้ก็วูบดับไปเลย

         “อ้า…..หายแล้วเหรอเนี่ยหัวใจไม่เต้นแรงแล้ว??”ก้อย ที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาแล้วจับตรงหน้าอกลูบเบาๆ

         แต่เมื่อได้สติดีขึ้นสายตาที่มองไปเห็นรอบๆด้านของตัวเองในขณะนี้ก็ทำให้ตกใจมากขึ้น เพราะสิ่งต่างๆรอบๆมันเปลี่ยนไปและไม่คุ้นตาเอาซะเลย

         “ที่นี่มันคือที่ไหนกัน??ไม่ใช่ห้องนอนของเรานี่หน่า!!”ก้อย นั่งงุนงงมองสิ่งต่างๆรอบตัวอย่างชัดเจนอีกครั้งและก็ต้องตาโต อ้าปากค้างเพราะว่าตอนนี้เธออยู่ที่…..!!!

          “ทุ่งนา!!??”ก้อย 

         สิ่งที่ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเองได้ก็ปรากฎอยู่ตรงหน้าของเธอในตอนนี้แล้วจริงๆ เธอตกใจลุกขึ้นพรวดพราดและตกใจยิ่งกว่าเมื่อมองไปยังต้นไม้ใหญ่ที่เธอยืนอยู่ในตอนนี้ทำไมมันดูสูงผิดปรกติกัน??

         “แต่เดี๋ยวก่อนนะทำไมต้นไม้ต้นนี้ระดับความสูงของมันถึงอยู่เกือบโคนต้นมันแบบนี้ล่ะ”ก้อย มองลงไปที่ต้นไม้และมองขึ้นสู่ยอดต้นไม้ที่สูงใหญ่ และก็หันกล้บมามองที่ปลายเท้าของตัวเองจึงทำให้รู้ว่ามันไม่ใช่ต้นไม้ที่ต้นใหญ่ผิดปรกติแต่อย่างใด แต่ว่ามันเป็นตัวเธอเองนี่แหละที่ผิดปรกติไปจากเดิม

        “โอ้!!!ไม่นะทำไมเท้าเราถึงได้เล็ก ขาก็สั้นแบบนี้เล่า?!!”ก้อย ยกมือขึ้นมาทั้งสองข้างผลิกไปผลิกมาก็ยิ่งทำให้ตัวเองตื่นตระหนกตกใจมากขึ้นกว่าเดิมเข้าไปอีก

        “เราตัวสั้นไปหมดทุกส่วนเลย!!! นี่เรากลับไปเป็นเด็กงั้นเหรอเนี่ย??”ก้อย ลูกคลำหน้าตารูปร่างของตัวเองเพื่อให้แน่ชัดและมองไปรอบๆทุ่งหน้ากว้างใหญ่นี้อีกครั้ง 

         ภาพจำบางอย่างผุดขึ้นในมาหัวของเธอ ก็ทำให้เธอรับรู้เรื่องราวว่าตอนนี้เธอไม่ใช่ก้อยอีกต่อไปแต่ว่าเป็นเด็กน้อยวัย 4 ปีที่มีฐานะทางบ้านค่อนข้างจน และอยู่ในสถานที่ที่เรียกได้ว่าน่าจะย้อนเวลามานั่นเอง!!

         “เด็กคนนี้ชื่อเผิงเสี่ยวจื่อนั่นเอง..”ก้อย

         ในขณะที่กำลังเบลอๆรับรู้เรื่องราวที่ถ่ายทอดมาจากเจ้าของร่างเดิมนั้น สายตาของเธอก็มองเห็นอะไรบางอย่างทางด้านหน้าที่แปลเปลี่ยนไป ละอองหมอกขาวๆที่ไม่รู้มาจากไหนบดบัดทุ่งนาอันกว้างใหญ่ด้านหน้าแปลเปลี่ยนเป็นภาพสถานที่แปลกตาทับซ้อนขึ้นมาถึงสองสถานที่ และแตกต่างกันไปอีกด้วย

         “นี่มันเกิดอะไรขึ้น จากทุ่งหน้าเปลี่ยนเป็นป่ารก กับร้านขายข้าวสารอย่างงั้นเหรอเนี่ย???เป็นไปได้ยังไงกัน”ก้อย เธอพยายามหลับตาก็แล้วขยี้ตาของตัวเองก็แล้ว แต่ก็ยังคงเห็นภาพทับซ้อนตรงด้านหน้าของเธอเหมือนเดิม

         “สถานที่ปัจจุบันคือเราอยู่ก็คือที่ทุ่งหน้าแห่งนี้ แต่ที่เห็นภาพทับซ้อนมาคือผืนที่ป่ากว้างใหญ่ และร้านขายข้าวอย่างงั้นเหรอ??”ก้อย 

         เธอค่อยๆเดินตรงไปตรงจุดนั้นเพื่อจะได้รู้ว่ามันคือภาพลวงตาหรือของจริงกันแน่ และใช่มันของจริง!!

         “ไอ้หยา….มันคือของจริงสถานที่จริงๆ!!นี่เราสามารถเปิดสถานที่อดีต ปัจจุบัน และอนาคตได้อย่างงั้นเหรอเนี่ย!!! แบบนี้ก็เยี่ยมเลยน่ะสิ รอดตายแล้ว รอดแล้ว ถ้ามีทักษะพิเศษแบบนี้ติดมาด้วยน่ะ”เสี่ยวจื่อ(นิ้วก้อย)  

         เธอยิ้มอย่างอารมณ์ดีที่อย่างน้อยๆ ถึงแม้จะย้อนเวลามาติดอยู่ในโลกใหม่ที่แปลกไป แต่ก็มีทักษะวิเศษติดตัวมาช่วยเธอให้ใช้ชีวิตได้ดีขึ้น 

    **********

    ตัวละครหลัก

    1.พ่อ เผิงลวี่เซ่อ (สีเขียว) อายุ 30 ปี

    2.แม่ เผิงเปยจึ (แก้ว) อายุ 29 ปี

    3.ลูกชายคนโต เผิงหมูจื่อ (นิ้วโป้ง) อายุ 5 ปี (แฝดคนแรก)

    4.ลูกชายคนรอง เผิงสือจื่อ (นิ้วชี้) อายุ 5 ปี (แฝดคนที่สอง)

    5.ลูกชายคนที่สาม เผิงจงจื่อ (นิ้วกลาง) อายุ 5 ปี(แฝดคนที่สาม)

    6.ลูกสาว เผิงอู๋หมิงจื่อ (นิ้วนาง) อายุ 5 ปี (แฝดคนที่สี่)

    7.ลูกสาวคนเล็ก เผิงเสี่ยวจื่อ (นิ้วก้อย) อายุ 4 ปี (แฝดคนที่ห้า) (ตัวเอก)

    *******

    ค่าเงิน

    เหรียญ

    1 เหมา

    5 เหมา

    10 เหมา

    ธนบัตร    

    1,000 หยวน    

    500 หยวน

    100 หยวน

    20 หยวน

    10 หยวน    

    ###*********###

    ผลงานเรื่องอื่นๆ

    1.เจ้าตัวน้อยผู้อพยพ

    https://writer.dek-d.com/8infinity8/writer/view.php/?id=2320506

    2.ย้อนยุคไปเป็นฝาหรั่งน้อย

    https://writer.dek-d.com/8infinity8/writer/view.php/?id=2327179

     3.แม่หนูน้อยมือสัมผัสคืนสภาพ

    https://writer.dek-d.com/8infinity8/writer/view.php?id=2346998

    4.สาวน้อย ดึงดูดทรัพย์

    https://writer.dek-d.com/8infinity8/writer/view.php/?id=2467735

    5.ย้อนเวลามาพร้อมระบบวาดรูป ที่จับต้องและกินได้

     https://writer.dek-d.com/8infinity8/writer/view.php/?id=2499608

    6.นิ้ววิเศษที่ย่อ-ขยายตามต้องการ

    https://writer.dek-d.com/8infinity8/writer/view.php/?id=2514970

    7.ข้าคือท่านย่าวัยเตาะแตะ

    https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=2530004

     

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น