ทำไมกันนะ ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่ฉันรู้สึกว่าบ้านหลังนี้ไม่ใช่ที่ของฉันอีกแล้ว
.
ทำไม พ่อกับแม่ไม่เคยที่จะยิ้มให้ฉันเหมือนพี่บ้างเลย
.
ทำไม พวกเค้าถึงไม่เคยพูดชมในเวลาที่ฉันทำเกรดดีๆเหมือนน้องบ้างล่ะ
.
ทำไม พวกถึงไม่เคยมาแสดงความยินดีในวันที่ฉันชนะการประกวดไวโอลินบ้างล่ะ
.
ทำไม!
.
ทำไม!!
.
ทำไม!!!
.
ทำไมล่ะ!!!!
.
ฉันยังขาดอะไรอยู่งั้นเหรอ! ฉันยังดีไม่พออีกเหรอ!
.
ทำไมพวกคุณถึงไม่เคยรักฉันบ้างเลย
.
ฉันก็แค่อยากให้พวกคุณรักฉันตอบบ้างก็เท่านั้นเอง
.
ยิ้มให้ฉันหน่อย.
.
พูดชมฉันบ้าง..
.
กุมมือฉันสักนิดก็ยังดี...
.
กอดให้กำลังใจกันบ้างสิ....
'ขอบคุณสำหรับที่ผ่านมาค่ะ พระเจ้าคะโปรดยกโทษให้แก่เราผู้โง่เขลาด้วย'
[ผกาวรรณ สุขสันต์นิรันดร์/ผักกาดแก้ว,แก้ว/อายุ 18ฯลฯ/มัตสึโนะ เรย์นะ/สัญชาติ ไม่ทราบแต่เอาไทยไว้ก่อน]
'ยัยบ้า! อย่าคิดสั้นแบบนั้นสิ!เธอยังมีฉันอยู่นะ'
[นภาพร รุ่งสุริยา/คานาเอะ,คานะ/อายุ 18ฯลฯ/ฮานาเดะ คานาเอะ/สัญชาติ ไทย-ญี่ปุ่น]
'นิสัยไม่ดีเลยนะที่คิดจะจบชีวิตแบบนี้...เดี๋ยวฉันจะตักเตือนเธอเอง Poor Little Girl'
[มัตสึโนะ คารามัตสึ / อายุ 26 ฯลฯ / เป็นรองบอสมาเฟียผู้ที่หลงตัวเองนิดๆ/ แต่งงานแล้วนะ]
'อืม...เหมือนฉันกำลังดูตัวเองในอดีตเมื่อ3ปีก่อนเลยแหละ แต่ฉันดันไม่ใจแข็งที่ตายน่ะสิ'
[มัตสึโนะ นุอิ / อายุ 20(?) / นักฆ่าผู้ที่ไร้ข้อมูลระบุตัวตน /ภรรยาของรองบอสมาเฟีย]
'อย่างน้อยก็ต้องปรับความคิดใหม่ทั้งหมดเลยล่ะนะ'
[เมเปิ้ล / อายุ 20 /รองประธานบริษัทยักษ์ใหญ่/เพื่อนสนิทนุอิ/ภรรยาของบอสมาเฟีย ]
และตัวละครอื่นๆที่จะยังไม่โผล่มาในช่วงนี้
ปล. ลืมบอกว่านิยายเรื่องนี้จะแบ่งเป็นสองพลาสนะ พลาสแรกจะเป็นของมาเฟียมัตสึโนะ โอโซมัตสึ(ที่เราค่อยข้างจะหลงนายคารามัตสึมากเป็นพิเศษ) พลาสสองก็จะเป็นดาบพิฆาตอสูร ซึ่งตอนนี้จะยังไม่มีตัวละครออกมาให้เห็นนะ ถ้าถึงคิวเมื่อไหร่จะทำหน้าแนะนำตัวละครแบบนี้แต่เปลี่ยนตัวละครแค่นั้น
เรื่องนี้ดองนะ
ความคิดเห็น