(One short) ที่ที่ฉันเคยยืน [อิงวง yulsic]

เนื้อเรื่อง

(One short) ที่ที่ฉันเคยยืน [อิงวง yulsic]

โซนยอชิแด วง girl group ชื่อดังของเกาหลี ที่โด่งดังไปทั่วโลก ณ ขณะนี้ พวกเธอได้เดินทางไปแสดงคอนเสิร์ตในที่ต่างๆ มากมาย ทั้งยุโรป เอเชียมาแล้วนับไม่ถ้วนและวันนี้ก็เช่นกัน

21/06/2013

สนามบินอินชอล

สาวๆ ก้าวขาที่เรียวสวยลงมาจากรถสีดำคนหรูของทางบริษัท แทยอนเดินมาและพูดคุยกับทิฟฟานี่อย่างสนุกสนาน และตามด้วยยูริที่เดินมาทำหน้าเข้มขรึม บ่นคนเดียวต่างๆ นาๆ

“อะไรเนี่ย เมื่อวานก็ไปญี่ปุ่นมา วันนี่ก็ไปสิงคโปร์อีก เฮ้อ เหนื่อยจัง ”


ยูริบ่นและเดินไป ซึ่งวันนี้ซูยองไม่ได้ไปด้วย เพราะติดถ่ายละครที่กรุงโซล ร่างสูงคิด คราวก่อน ตอนไปโปรโมต TRUEMOVE ที่ประเทศไทย เขาต้องเดินคนเดียวเพราะช่วงเช้าซูยองไม่ได้ไปบอกว่าเดี๋ยวจะตามมาทีหลัง ทำให้เขาต้องเดินตัวคนเดียวมอง เจสสิก้ากับยุนอามีความสุขกัน หวังให้ตัวเองทำตัวร่าเริง หัวเราะไปกับคำพูดของเพื่อนๆ ของเขา แต่ความคิดนั้นก็ต้องพังทลายเพราะแค่เห็น ยุนอาและเจสสิก้าเดินควงแขนกันออกสื่อ เขาก็ต้องนั่งซึมอยู่คนเดียว จนกระทั่งช่วงเย็นซูยองก็มาถึงประเทศไทย ช่วงเวลา 2 ทุ่มของวันนั้น ได้มีการแถลงข่าวเกี่ยวกับสินค้า แต่ร่างสูงกับซูยองก็ให้นั่งแยกกันอีก อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น พอถึงเวลาตอบคำถามของทางรายการ

“คุณยูริคะ H CAMERA คืออะไรคะ”
กาละแมซึ่งได้มาเป็นพิธีในงานครั้งนี้ถามร่างสูงที่นั่งเหม่อมองพื้นอยู่ สายลมที่พัดเย็นไม่ได้ทำให้ร่างสูงหนาวเลย เพราะใจที่ร้อนรุ่มด้วยความทรมาณทำให้เธอไม่ได้ยินเสียงของกาละแม

“ยูริ ชี่” ล่ามพยายามเรียกอีกครั้ง

“ยูริ ชี่!!!” ล่ามตะโกนบอกร่างสูง จนเจ้าตัวสะดุ้งขึ้น นี้เรากำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย ยิ่งเห็นเขาสองคนใกล้กันมากเท่าไร หัวใจยิ่งด้านชามากเท่านั้น

“เด..” ร่างสูงขานรับและรีบตอบคำถามของกาละแมไป

กลับมา ณ ตอนนี่ร่างสูงเลิกความคิดฟุ้งซานของตนเองและเดินไปเรื่อยๆ จนเมเนเจอร์บอกให้สาวๆหยุดเดิน เสียดายจัง ซูยองไม่มา เธอจึงเลือกที่จะยืนอยู่คนเดียว เธอกวาดสายตามองไปรอบๆ อย่างเบื่อหน่ายก็สะดุดตาตรงร่างบางและยุนอากำลังเดินคล้องแขน หยอกล้อกันอย่างมีความสุข

ยูริ เธอทนได้ ที่ตรงนั้นมันไม่ใช่ของฉันแล้วใช่มั้ย เจสสิก้า เธอตอบฉันได้มั้ย บางทีเธอก็ทำเหมือนเห็นใจ บางทีก็ทำเหมือนฉันไม่มีตัวตน จะให้ฉันทำยังไงที่ตรงนั้น ข้างๆ เธอที่ฉันเคยยืนมาตลอด 5 ปี แต่ทุกๆ วันนี้ เธอกลับทำตัวออกห่างฉันไปเรื่อยๆ ฉันพยายามจะเข้าไปหาเธอ ดูแลเธอตอนเธอเป็นตะคริวบนคอนเสิร์ตที่ผ่านมา แต่ฉันทำไม่ได้ ฉันได้แต่ยืนมองเขาดูแลเธอ รอยยิ้มที่สดใส กลับกลายเป็นเขาตรงนั้นที่เธอส่งให้ ไม่ใช่ฉันอีกแล้วใช่มั้ย ไม่ใช่ใช่มั้ย....

ฉันรอให้เธอมองกลับมาที่ฉันตรงนี้ คนที่คอยปลอบเธอจากแอนตี้แฟนและคนที่จะทำร้ายเธอทั้งหลาย คนที่เช็ดน้ำตาในวันที่เธออ่อนแอ คนที่คอยให้เธอซบเวลามีเสียงพลุ คนที่คอยหิ้วของให้เธอยามที่เธอเมื้อยล้า คนที่คอยให้กำลังใจเวลาเธอหมดแรงสู้เดิน ฉันคนนี้ คนนี้ทำให้เธอทุกอย่าง ทำไม ทำเหมือนฉันไม่มีตัวตน หรือเพราะหน้าที่ของเธอ เซอร์วิสเฉยๆ อย่างนั้นหรอ คนๆ นี้ เจ็บไปจนสุดขั้วหัวใจเลย รู้ตัวมั้ย เจสสิก้า อยากบอก แต่บอกไม่ได้ อยากดูแลเธอ อยากปลุกเธอเวลาเธอตื่นสาย อยากป้อนข้าวเธอตอนเธอไม่มีแรง อยากให้เธอพักพิงเวลาเธออ่อนกำลัง กลับมานะ หันมามองฉันได้มั้ย คนที่เธอเดินห่างกันไป หันหน้ามาทางนี้หน่อยได้มั้ย มองคนคนนี้

ทุกครั้งที่ฉันมองเธอ สายตาฉันไม่เคยบ่งบอกให้เธอรู้เลยหรอ ว่าฉันปวดร้าวเหลือเกิน หันกลับมามองฉันได้มั้ย จอง ซูยอน เพื่อนสนิทที่ฉันหลงรักจนหมดใจ

ฉันรักเธอนะ หวังว่าสักวันเธอจะหันมามองคนที่ยืนอยู่ตรงนี้

ฉันไม่เคยไปไหน

ฉันจะรอเธอ

“ตลอดไป...”

ร่างสูงน้ำตาไหลพรากเพราะความรู้สึกของเขาตอนนี้



















WRITER : ความรู้สึกชั่ววูบนะคับ เจ็บแทนยูริเลยอะ