ท่านอ๋องเจ้าขา..ข้ามาเข้าฝันท่านอีกแล้ว!

ลำดับตอนที่ #3 : 3. ข้าคือภรรยาในอนาคตของท่าน(3)

"หยุดนะ! เจ้าคิดจะทำอะไร!?" เฉินหงหมิงเปล่งเสียงลั่นด้วยความเดือดดาลเมื่อมือเล็กๆอันขาวนวลยื่นมาสัมผัสใบหน้าด้านข้างของเขาอย่างอุกอาจ แถมยังพลิกดูหน้าและหลังใบหูไปมาตลอดจนลูบไปตามแนวคางของเขาราวกับเป็นของเล่นหรือเป็นสุนัขที่นางเลี้ยงไว้อย่างไรอย่างนั้น!

"ก็พิสูจน์ดูไงเล่าว่าท่านใช่พ่อค้าแซ่จางปลอมตัวมาหรือเปล่า? ถ้าเป็นตัวปลอมก็ต้องมีรอยหน้ากากอยู่ตามแนวใบหูนี่ใช่มั้ยล่ะ?" ว่าพลางสาวน้อยเมิ่งก็ก้มหน้าลงสำรวจตรวจตราให้แน่ชัดอีกครั้งว่ามีร่องรอยใดที่นางมองพลาดไปหรือเปล่า หารู้ไม่เลยว่าพฤติกรรมเช่นนั้นมิใช่สิ่งที่สตรีพึงกระทำ และไม่ได้สังเกตเลยว่าตนกำลังทำให้ท่านอ๋องที่ใครๆกลัวเกรงหน้าแดงหูแดงไปหมดแล้วด้วยความโกรธระคนอับอาย

"เจ้า! เอามือสกปรกของเจ้าออกไปนะ!"

"สกปรกที่ไหนกันเล่า! ข้าน่ะอาบน้ำปรุงดอกไม้ตั้งเกือบชั่วยามเชียวนะกว่าจะเข้านอนน่ะ ท่านต่างหากล่ะที่เสื้อผ้ายับย่นเหงื่อไคลย้อยยังกับไปออกรบกับใครมาอย่างนั้น"

"สามหาว!" ชินอ๋องผู้ได้แต่ตะโกนไปมาทว่าทำอันใดมิได้เลยแทบคลั่งด้วยความโกรธสุดขีด นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน? มันคือฝันจริงๆเช่นนั้นหรือ? แล้วทำไมเขาจะต้องขยับตัวไม่ได้ด้วย!? ยังจะเรื่องบ้าๆที่สตรีตรงหน้าพูดอีก ภรรยาอะไรกัน!? เหงื่อไคลย้อยอะไรกัน น่ารังเกียจยิ่งนัก! "ไม่รู้รึว่าหญิงชายไม่ควรใกล้ชิดกันเยี่ยงนี้!?"

"ไม่อาจรับความจริงได้สินะ" จ้าวเมิ่งเจี๋ยพึมพำอย่างอ่อนใจระคนไม่พอใจนิดๆก่อนจะรู้สึกเหมือนโลกกำลังหมุนวนและร่างของตนกำลังถูกดูดไปยังที่ใดที่หนึ่งอย่างช้าๆ "ข้าคงต้องไปแล้ว..แต่อย่าลืมเสียล่ะ ข้าคือภรรยาในอนาคตของท่าน!"

"หยุดนะ! บังอาจลอบเข้ามาเล่นลิ้นถึงที่นี่แล้วคิดจะหลบหนีไปได้ง่ายๆอย่างนั้นรึ? ทหาร!จับนางไว้!"