รุ่นพีค่ะ!!ขอรักเถอะค่ะ

ความรักครั้งนี้เริ่มต้นมาจากสนามฟุตบอลค่ะ ก็คือรื่องมันมีอยู่ว่า วันนั้นเรานอนอยู่หอกับเมทอีก3คน (ม.เราในห้องนอนได้ 4 คนค่ะ^^) แล้วมีเมทคนหนึ่ง(ขอแทนว่าบ.)ที่ตอนแรกนางอ่านนิยายอยู่ จู่ๆนางก็ลุกข้นมาบอกว่า “แกๆฉันอยากมีแฟนเป็นรุ่นพี่ว่ะ” พวกเราที่นั่งอยู่ในตอนแรกก็ตกใจกับเสียงกรี๊ดร้องของนางในตอนแรกก็ตั้งสติได้ เมทอีกคนขอแทนชื่อว่า อ. ก็บอกว่า “ถ้าแกอยากได้ก็หาเดะ ไม่อยากหรอกถ้าแกสวยอ่ะน่ะ55555” แล้วเมทอีกคนขอแทนว่า น.ก็แล้วกันน่ะค่ะ น.บอกว่า “ไปวิ่งกะฉันมั้ยแก เผื่อเจอผช.หล่อ” หลังจากนั้นนางทั้งสามก็แชร์ประสบการณ์เรื่องผช.กันอย่างเมามัน เราเห็นอย่านั้นก็เลยขัดว่า “นี่ ไอ้บ.อ่านนิยายแค่นี้ถงกับต้องเพ้อจ้อเลยหรอ ผช.ดีๆก็มีแต่ในนิยายเท่านั้นแหละย่ะ” บ.ก็เถียงใจขาดดิ้นเลยว่า”แก แต่นิยายก็มีเค้าโครงมาจากเรื่องจิงทั้งนั้นแหละถ้าแกไม่เชื่อน่ะ วันนี้ไปวิ่งกะพวกฉันแล้วพอแกเจอผช.หล่อ แล้วแกจะละลายตรงนั้นเลยทีเทียว555+” เราก็เถียงบอกไปว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ แต่สุดท้ายพวกนางก็สามารถลากเราออกมาจนได้ด้วยเหตุผลที่ว่า “ถ้าเกิดแกไม่ไป พวกฉันจะถือสะว่าแกมันป๊อด กลัวผช. และพอเจอผช.อย่ามาอ้อนวอนให้พวกฉันช่วยก็แล้วกัน ” นั้นล่ะค่ะเลยเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันต้องมาวิ่งออกกำลังกายกะพวกนาง แล้วตอนที่วิ่งๆไปถึงสนามฟุตบอลอ่ะค่ะ  อยู่ดีๆก็มีลูกบอลลอยมาจากไหนก็ไม่รู้กระแทกหัวเราจังๆ เห็นดาวไปชั่วขณะหนึ่งอ่ะค่ะ(คือมันแรงมากอ่ะ =O=) ระหว่างที่เรากำลังมึนอยู่นั้นก็มีพี่ผช.คนหนึ่งเดินเข้ามาเก็บลูกบอลแล้วก็หันมาขอโทษเราใหญ่เลย ตอนแรกก็เห็นหน้าพี่เขาไม่ชัดหรอกค่ะ เพราะกำลังมึนอยู่ แต่พอเริ่มหายมึนก็เห็นหน้าพี่ผช.คนนั้นชัดขึ้น พอเห็นเท่านั้นแหละค่ะ อือหือ!!พูดเลยยยย หล่อม้ากกกกกกกกกกก  คือเป็นผช.คนแรกที่เราเห็นแล้วใจเต้นแรงมากอ่ะ เหมือนมันจะเด้งออกมายังไงยังงั้น เราคงแสดงออกทางสีหน้ามากเกินไปรึไง?? พี่เขาก็หันมาถามเราว่าแล้วหัวเราะเบาๆในลำคอว่า “หึ ถ้าน้องจะจ้องพี่ขนาดนี้ กินพี่ไปเลยดีกว่ามั้ย ^ ^” พอเราได้ยินดังนั้นสติก็เริ่มกลับมาเข้าร่าง(ที่หายไปนาน5555) แล้วพี่เขาก็ถามต่ออีกว่า “หัวเป็นไงมั้ง เจ็บมากมั้ย” แล้วพี่เขาก็ขยับเข้ามาใกล้กับเรามากขึ้นเพื่อที่จะดูหัวอ่ะค่ะ แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่าระยะมันแบบใกล้มากอ่ะ เหมือนในนิยายเล้ยยย คือหน้าเราตอนนี้คงต้องแดงมากแน่ๆอ่ะ เพราะรู้สึกได้ว่าหน้าร้อนโคตร พี่เขาคงเห็นแล้วก็เลยถามว่า “จะเป็นลมรึป่าวเนี่ย หน้าแดงแล้วน่ะเรา ไวมั้ย??” พอพี่เขาพูดเสร็จพี่เขาก็เอามือข้างหนึ่งมาแตะหน้าผากส่วนอีกมือก็เอามาจับหัวเราตรงส่วนที่โดนฟุตบอลด้วย เพื่อนพอนึกภาพมั้ยว่า มันใกล้มากอ่ะ คือแบบใจนี้ตุ้บๆๆๆพอผ่านไปสักพักเราเริ่มได้สติ เราก็เลยวิ่งต่อไปเลยค่ะ คือเป็นอารมณ์ประมาณว่าวิ่งหนีเพราะเขินอ่ะค่ะ คือพี่เขาหล่อไม่พอ ยังจะดูเจ้าเล่ห์อีก คือตอนนั้นมึนไม่มึนก็ขอไปจากจุดนี้อ่ะค่ะ แล้วพอเราวิ่งมาได้สักพักพี่เขาก็ตะโกนถามว่า “เอ้า!!หายมึนแล้วหรอ อย่าลืมเอาน้ำแข็งประคบน่ะ!!!!” ที่จิงเราก็ได้ยินน่ะ แต่เขินอยู่ก็เลยไม่ได้หันกลับไปมอง หลังจากที่เราวิ่งออกมาจากสนามฟุตบอลแล้ว