The​ Storry​ Love​ เมียยักษ์​

เฮีย.. เฮียจะรักหนูรักษ์มั้ย?
เฮียรักหนูรักษ์นะ​คะ.........
ปากเล็กยื่นหาแก้มสากของเด็กหนุ่ม​ เพื่อขอความรักเหมือนอย่างที่เคยขอจากคุณพ่อคุณแม่​ ทำให้เด็กหนุ่มนามว่ายักษ์​เผยิ้มกริ่ม​เอ็นดูสาวน้อยในอ้อมแขนกำลังยื่นหน้าเล็กๆน่ารักน่าชัง​เพื่อจุ๊บ​แก้มพี่ชาย​ "ยักษ์"


??‘?รู้สึก​มีแผนการ????

????ขอบคุณสำหรับแรงสนับสนุนนะ :)​

บทนำ

????????แมงมุมลายตัวนั้น ฉันเห็นมันซมซานเหลือทน วันหนึ่งมันเปียกฝน ไหลลงจากบนหลังคา????????

ท้วงทำนองไพเราะจากกลีบปากกระจับแดงอิ้มดังผลเชอร์รี่ของหญิงสาวที่มีความสวยโดดเด่น ตากลมโต บนกรอบหน้าเรียวรูปไข่และผมหน้าม้าซอยสั้นหยักโศกเป็นลอนคลื่นเมอเมท ทำให้ดูน่ารักอย่างสาวเกาหลีกำลังร้องเพลงขับกล่อมทารกน้อยในอ้อมแขน

ดวงหน้ายู้ยี่ในห่อผ้า พลิมตาหลับอย่างสบายอารมณ์ หลังจากที่ร้องให้งอแงมาพักใหญ่ ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็มีรอยยิ้มประดับหน้า​  ความสุขโอบล้อมทุกพื้นที่ภายในบ้าน เป็นภาพที่สวยงาม. ในบรรยากาศถูกปกคลุมด้วยกลิ่นอายของครอบครัวสุขสันต์ แม้ว่าการเลี้ยงเด็กจะเหนื่อยเหนือคำบรรยาย แต่ก็ไม่มีใครปฏิเสธได้ว่ามันสุขใจจนล้นปรี่

คนเป็นแม่.. แม้อ่อนเพลียจากการเลี้ยงลูกสักเท่าไหร่แต่เชื่อเลยว่าแค่ได้มองหน้าลูกน้อย แค่นั้นความเมื่่อยล้าทั้งหมดก็มลายหายไปในพริบตา เพราะความอิ้มเอมมันล้นใจ

รอบบริเวณไร้เสียงรบกวน แต่ก็มีเพียงแค่เพลงกล่อมเด็กที่ยังคงร้องคลอเบาๆเท่านั้น จนกระทั้งสาวน้อยหลับสนิทไป

"น้องหลับแล้ว!"   เสียงเล็กใสของเด็กชายที่นั่งชะโงกหน้าทำตาแป๋วอยู่ข้างๆมารดาพูดขึ้นเมื่อมองไปที่น้องน้อย เรียกสายตาของสองคุณแม่ที่อยู่บริเวณนั้นให้หันไปมองแล้วยิ้มให้บางๆอย่างอดเอ็นดูเจ้าแก้มป่องไม่ได้แล้วกลับไปให้ความสนใจเจ้าตัวเล็กที่เด็กชายกล่าวถึง

"จ้า เด็กดี...”

” น้องของยักษ์ไงจ๊ะ...”

“น้องยักษ์จ๋า…จ๊ะแม่จ๋า..” น้องยักษ์หรือจ๊ะ แม่จ๋า เด็กน้อยวัยกำลังคุยเจ้าเจรกา ทวนคำพูดของมาลี มณีรินทร์ อรุณพิบูลย์ ผู้เป็นมารดาเสียงใส

“ดีจังเลย...ยักษ์มีน้อย” AoA พ่อหนูน้อยหัวเราะชอบใจใหญ่ ส่งยิ้มที่มีลักยิ้มทั้งสองข้างแก้มยุ้ยๆให้แม่ตนแล้วเผื่อแผ่ไปให้กับน้าสา สุณิสา ภัทรพิพัฒน์ผู้ให้กำเนิดสาวน้อยที่น่ารักอีกคน

“น้องยักษ์จ๊ะ น้าสา” คนเห่อน้อยคุยเจี้ยวเจ้าอย่างชอบอกชอบใจ แล้วป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้น้องไม่ห่าง

"หนูยักษ์...รักน้องมั้ยเอ่ย"

สุณิสาเอ่ยเย้าลูกชายตัวน้อยกระจ้อยของหญิงสาวที่อุ้มลูกสาวเธอไปวางลงที่แปรนอนเด็กหลังใหญ่หลังจากเจ้าตัวกินอิ้มจนนอนหลับไปเมื่อไม่นานมานี้

"รักครับ...ยักษ์รักน้อง" พ่อหนูน้อยศศิธร อรุณพิบูลย์ ตอบรับเมื่อถูกถามไปแบบนั้นก็ตอบในทั้นที่ว่ารักน้อง เอ็นดูน้อง ตามประสาเด็กที่กำลังเรียนรู้สิ่งต่างๆรอบตัว

แล้วเจ้าตัวเสริมต่อว่าจะดูแลน้องอย่างงั้นอย่างงี้ จะกอดน้องจะหอมน้อง จะมาเล่นกับน้องบ่อยๆ ใครที่ได้ยินต่างก็เอ็นดูในความชั่งจ๋อของหนุ่มน้อยไม่ได้

หากแต่ในกาลข้างหน้าแต่นี้เป็นต้นไป ใครเล่าจะรู้เล่าว่าในความหมายของคำว่ารักอันแสนพิสุทธิ์ ไร้เสียงสาในวันนี้

มันจะถูกบ่มเพาะพัฒนาจนกลายเป็นรักแท้ ที่อะไรก็ไม่สามารถแยกพวกเขาออกจากกันได้

"เข้าใจพูดจริงนะตัวเล็ก" มาลีได้ฟังแล้วก็อยากจะขำลูกชายนัก ฉลาดพูดเสียจริงเด็กคนนี้เหมือนพ่ออย่างกับพิมพ์เดียว โตขึ้นเธอคงหัวปั่น

"จริงๆนะครับ.. ม่าม๊า" ไม่วายยืดอกแสดงความจริงใจของตนให้มารดาเห็นว่าเขานะอยากจะดูแลน้องจริงพร้อมกับปีนขึ้นไปนั่งบนตักเกาะกอดมารดาเป็นลิงน้อย

"มาม๊าน้องมีชื่อมั้ยคับ" เด็กชายถามมารดา

"มีจ้า" 

"ยอดรักจ้า... น้องชื่อว่า...ยอดรัก! " มาลีเอ่ยทวนคำกับลูกชายที่อยากรู้อยากเห็นไปเสียทุกเรื่องอีกครั้ง

"ครับผม....น้อง...."

ยอดรัก!!

???จบสักที่ ????บทนำแทบตาย???????? กับความน่าเอ็นดูของเด็ก???

ติดตามตอนต่อไป Coming Soon.??”?