คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Heart to Heart chp.06 : Encounter ++เพิ่มโปรไฟล์เควิ่นกับนิโคล++
Heart to Heart chp.06 : Encounter
Writer : RioNa'
_________________________________________________________________
'กลุ่มเพื่อน...'
จะว่าอย่างนั้นก็ไม่ผิด เพราะตอนนี้ยองแซงสัมผัสได้ถึงบรรยากาศเก่าๆสมัยเมื่อตอนที่เขายังอยู่ต่าง ประเทศ หากแต่ว่ากลุ่มของเขามีคนน้อยกว่านี้ ดวงตาเสี้ยวจันทร์กวาดมองเพื่อนร่วมโต๊ะอาหารที่เพิ่งรู้จักกันได้แค่วัน เดียว
อเล็กซานเดอร์ที่มาจากมาเก๊า นิสัยดีคุยง่ายและน่าคบ พูดได้ถึงเจ็ดภาษาทีเดียว
ชิน ซูฮยอน นี่ก็ตัวฮาประจำกลุ่ม ขี้เล่นมากถึงมากที่สุด
คนสุดท้าย คิม คยูจง เห็นบอกว่ามาจากต่างจังหวัด ดูเป็นคนเงียบๆ แต่เอาเข้าจริงก็นิสัยไม่แพ้ซูฮยอนเลยซักนิด
ทั้งสามคนรู้จักกันมาตั้งแต่ตอนที่ทางมหาลัยจัดค่ายรับน้องแล้ว ผิดกับยองแซงที่จู่ๆก็มีชื่อเข้ามาก่อนเปิดเรียนเพียงหนึ่งอาทิตย์ ซูฮยอนที่ใฝ่ฝันจะเข้าเรียนที่นี่ตั้งแต่ตอนอยู่มัธยมต้นถึงกับเหวอเมื่อถามถึงที่มาที่ไปของเพื่อนใหม่คนนี้
"นายเนี่ยเส้นใหญ่จริงๆนะยองแซง รู้จักกับคุณฮยอนจุงด้วยนี่" ซูฮยอนที่ยังไม่ยอมจบเรื่องนี้ง่ายๆพูดขึ้นมาอีกครั้ง ทำให้คนแก้มป่องจากที่นั่งกินอยู่เงียบๆกลายมาเป็นจุดสนใจในโต๊ะอาหาร
"อ่า...ก็ใช่" ยองแซงยิ้มแหยๆรับก่อนที่ร่างสูงตรงหน้าจะทำท่าเพ้อฝัน
"ถ้า ชั้นเป็นนายนะ ชั้นก็จะได้ใบเบิกทางเป็นนักร้องอย่างที่ชั้นหวัง อ๊า... ทำไมชีวิตชั้นช่างลำบากลำบนขนาดนี้นะกว่าจะเข้าเรียนที่นี่ได้น่ะ" ซูฮยอนถอนหายใจหนัก ส่วนคยูจงที่เมื่อเห็นคนตัวเล็กทำหน้างงๆก็อธิบายให้
"ที่นี่เป็นมหาลัยของบริษัทดีเอสพีใช่ไหมล่ะ ดังนั้นถ้าใครมีผลงานโดดเด่นหรือผลการเรียนดีตั้งแต่ตอนเรียน พอจบออกไปแล้วเค้าจะให้โอกาสทำงานในวงการบันเทิงไง"
"นายรู้ไหมว่าชั้นวิ่งหาพวกรางวัลการประกวดร้องเพลงมาตั้งแต่สมัยมัธยมต้นก็เพื่อวันนี้แหละ ชั้นชอบอี ฮโยรีจริงๆนะ" ซูฮยอนเสริมพร้อมกับทำตาเป็นประกายอย่างมีความหวัง
"ชั้นสอบได้โควต้าด้านภาษามา คยูจงเรียนมัณฑนศิลป์" อเล็กซานเดอร์พูดต่อ
"แล้วมาเจอกันได้ยังไงเนี่ย" ยองแซงถามขำๆ แต่อีกสามคนกลับระเบิดหัวเราะออกมาแล้วกระซิบเบาๆให้พอรู้กันแค่สี่คน
"ก็โดดกิจกรรมรับน้องมาเจอกันโดยบังเอิญน่ะสิ"
รถยนต์ประจำตำแหน่งของปาร์คจองมินแล่นเข้าสู่อาณาเขตของคฤหาสน์หลังงามที่ ตั้งตระหง่านอยู่ในเขตชานเมืองของกรุงโซล คิมคิบอมที่วันนี้ต้องมาเป็นแขกของคุณชายใหญ่ตระกูลปาร์คดูจะทึ่งเล็กน้อยกับความร่ำรวยของชายหนุ่มผิวแทนที่นั่งฮัมเพลงอยู่ข้างๆ
ไม่นานนักคนขับชุดดำที่เบาะหน้าก็หักพวงมาลัยรถให้แล่นไปจอดเทียบประตูบ้าน ก่อนจะรีบวิ่งออกไปเปิดประตูให้คุณชายที่ตนรับใช้มาตั้งแต่ยังเด็กแล้วมา เปิดประตูให้คิบอมอีกฝั่ง
"ขอบใจนะอินกยู ฝากเอารถไปเก็บเหมือนทุกทีด้วยล่ะ"
"ขอบคุณฮะ"
บอดี้การ์ดหนุ่มที่พ่วงตำแหน่งคนขับรถประจำตัวของจองมินค้อมศีรษะให้ทั้งคู่ และแล้วร่างสูงก็เดินมาจับมือคนตัวเล็กที่ยืนแข็งอยู่กับที่พาเดินเข้าบ้านของตนไป
"โอ้ เธอน่ะหรือแฟนของเจ้าหลานชายตัวแสบของฉัน" เสียงดังลั่นของชายชราประธานบริษัทดีเอสพีเอ็นเตอร์เทนเมนท์ทำเอาคิบอมที่นั่งอยู่กับจองมินสะดุ้งเฮือกแล้วรีบลุกขึ้นทำความเคารพเจ้าของบ้านตัวจริงที่เพิ่งเดินเข้ามานั่งบนโซฟารับแขกชุดเดียวกับตน
"คิม... คิม คิบอมฮะ" ร่างบางผิวขาวจัดอ้อมแอ้มบอกชื่อตัวเองก่อนจะพยายามดันตัวไปหลบอยู่หลังหนุ่มผิวแทนเสียให้ได้
มันเป็นปฎิกิริยาที่ทำให้คนผิวแทนอดยิ้มในความน่ารักของอีกฝ่ายไม่ได้เลย
"แล้วนั่นจะหลบทำไมล่ะ" เจ้าบ้านปาร์คส่งเสียงดังพอๆกับประโยคทักทายถามซ้ำ
"เค้าเป็นโรคกลัวคนแก่น่ะครับปู่ ปู่ช่วยลดโวลลุ่มลงนิด" จองมินบอกแทนคิบอมพร้อมกับยิ้มขำๆ
"งั้นเรอะ เอ้อ พอดีหูชั้นมันก็ไม่ค่อยดีเลยพูดเสียงดังไปหน่อย ขอโทษทีๆ" ชายชราบอกปัดพร้อมกับส่ายหน้าน้อยๆ แต่ในใจกลับนึกปลงไปกับเรื่องอีกเรื่องนึงที่เคยท้าเจ้าหลานชายตัวแสบไว้ แค่พูดเล่นๆว่าจะเอาผู้ชายมายืนยันว่าเป็นแฟนปู่ก็จะเชื่อ แต่ไอ้นี่มันก็ทึกทักเอาจริงซะงั้น
"เอาเถอะ จะหญิงรึชายปู่ก็ไม่ว่านะจองมิน ในเมื่อเราทำตามคำท้าปู่ได้ก็โอเค ปู่จะยกเลิกเรื่องคู่หมั้นให้" ถึงปากจะพูดไปงั้นแต่เจ้าบ้านกลับกลุ้มใจเรื่องหลานชายเข้าไปใหญ่ ไม่ว่าจะตอนเด็กหรือโตจนป่านนี้ก็ไม่มีใครซักคนที่จะต้อนปาร์คจองมินให้จนมุมได้ง่ายๆเลยซักคน
"คิบอม!" เสียงฟ้าผ่าทำเอาเจ้าของชื่อสะดุ้งอีกครั้ง
"ฮะ!" คนผิวขาวตัวแข็งทื่อส่งเสียงตอบรับไป
"ดูแลเจ้านี่มันด้วยล่ะ ปู่ไม่รู้หรอกว่าปู่จะเชื่อเราสองคนได้มากขนาดไหน แต่ในเมื่อสัญญาไปแล้วก็ต้องทำตาม" นายใหญ่ตระกูลปาร์คพูดไปก็จ้องคนตัวเล็กไป
"อะ ครับ" แววตาของชายชราอดีตนักร้องเพลงลูกทุ่งที่ยังไม่หมดไฟผันตัวมาทำงานเบื้องหลังทำเอาทั้งคิบอมและจองมินรู้สึกหนาวขึ้นมาทันที
"เอ้อ ปู่ไปดีกว่า เดี๋ยวต้องไปโรงพยาบาลอีกนี่นะ" พูดจบก็ยันกายลุกขึ้นแล้วเดินจากไปโดยใช้ไม้เท้าค้ำ คิบอมรอให้เสียงไม้ที่กระทบลงกับพื้นนั้นเงียบลงแล้วหันไปเริ่มบทสนทนากับคนข้างๆ
"ปู่คุณนี่น่ากลัวชะมัด" เมื่อจบประโยคอีกคนก็เลิกคิ้วกวนๆ
"ไม่ใช่ว่ากลัวคนแก่ไปซะทุกคนเหรอคิบอม"
"คุณจองมิน" ร่างบางทำเสียงเขียวใส่เมื่อโดนจี้จุด จองมินไหวไหล่ไม่สนใจ
"ชั้นคิดไว้แล้วล่ะว่าปู่ต้องรู้ ไม่มีใครตบตาปู่ได้ง่ายๆหรอก" ว่าแล้วก็ยกขาขึ้นมานั่งไขว่ห้างมือข้างหนึ่งทำเนียนไปโอบเอวคนรักปลอมๆแต่ก็โดนสายตาจิกกัดส่งมาให้อย่างเคย
"ว่าแต่คู่หมั้นคุณอะไรนั่นน่ะ เขาไม่ดีตรงไหนถึงได้ไม่สนใจเค้าล่ะ ทำอย่างนี้มันเสียมารยาทกับผู้หญิงคุณรู้รึเปล่าเนี่ย" คิบอมตั้งคำถาม
"เหอะ ตอนแรกชั้นก็เฉยๆไม่ได้อะไรกับหล่อนหรอกนะ แต่เล่นตามจิกกันถึงขนาดนั้นก็ไม่ไหว ไล่ก็ไม่ไป ใครเสียมารยาทมากกว่ากันล่ะ" หลังจากนั้นคนผิวแทนก็ร่ายยาวเกี่ยวกับความน่ารำคาญของอดีตคู่หมั้นตัวเองไปพักใหญ่
"เอ่อ พอเถอะ ผมว่าคุณคงอัดอั้นมานานแล้วสินเนี่ย" ร่างเล็กยกมือปรามหลังจากเงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาตั้งพื้นเรือนใหญ่ที่บอกเวลาว่าล่วงมาเกือบชั่วโมงแล้ว
"แน่นอน อ๊ะ เย็นแล้วนี่ จะกลับรึยังล่ะจะได้ไปส่ง" คุณชายปาร์คเอ่ยถาม ซึ่งคนตรงหน้าเองก็พยักหน้ารับและเอ่ยปากจะพูดอะไรบางอย่าง
'เพล้ง!!'
เสียงจานกระเบื้องแตกจากชั้นสองทำเอาคิบอมหุบปากแล้วเงยหน้าขึ้นไปมองตามเสียง ฝ่ายเจ้าของบ้านก็รีบลุกขึ้นวิ่งขึ้นบันไดไปโดยสวนกับเด็กหนุ่มหัวเห็ดที่วิ่งลงมา คิบอมที่วิ่งตามจองมินมาด้วยหยุดมองเด็กคนนั้นและคิดว่าเด็กคนนี้เองที่เป็นต้นเรื่อง
"หลีกไป!!" เสียงที่แสดงถึงความก้าวราวดังขึ้นใส่หน้าคิบอมแต่ด้วยความงงงันร่างบางจึงหยุดอยู่กับที่จนโดนเจ้าเด็กน้อยผลักเกือบล้ม
"ดงโฮ!!" จองมินตะโกนดังลั่นเพื่อห้ามเจ้าของชื่อที่ว่า หากแต่มันไม่เป็นผลเลยซักนิด
"คุณหนู! คุณหนูวิ่งไปทางนั้น!" และแล้วกองทัพแม่บ้านก็วิ่งกรูกันไปตามจับตัวเด็กมีปัญหาทันที ปล่อยให้คนผิวขาวจัดยืนมองเหตุการณ์อยู่เงียบๆ
"ขอโทษด้วยนะ หลานชั้นเอง" ร่างสูงพูดกับคนข้างๆที่นั่งนิ่งมาตั้งแต่เขาขับรถออกมาจากบ้านหลังจบเหตุการณ์แย่ๆนั่น
"หลาน?" ร่างเงยหน้าขึ้นมาถาม
"อื้ม เป็นลูกของพี่ชายคนละแม่น่ะ เด็กคนนั้นเพิ่งเสียแม่ไป"
"แล้วพี่นายล่ะ เวลาอย่างนี้ต้องอยู่กับลูกไม่ใช่เหรอ" คิบอมเอ่ยถามเชิงตำหนิ คิ้วเรียวขมวดมุ่น
"ไม่รู้ว่าอยู่ตามผับไหนของกรุงโซลหรอกนะ หรือไม่ก็บ้านเมียน้อย" จองมินตอบอย่างไม่ใส่ใจ ยังไงเขากับพี่ชายคนที่ว่าก็ออกจะเกลียดกันด้วยซ้ำไป
คิมคิบอมสะอึกไปหลังได้รับคำตอบ
เด็กที่มีทุกอย่าง หากแต่น่าสงสาร ไม่ได้มีเพียงน้อยๆ
เรื่องนี้ตัวเขาเองรู้ดีและไม่อาจปฏิเสธ
"จริงๆแล้วดงโฮเพิ่งย้ายมาอยู่กับเราน่ะ ตอนที่แม่เค้าเสียปู่เค้ารับมาอยู่ด้วยกัน" คนผิวแทนเล่าต่อก่อนจะผ่อนลมหายใจยาว
"อา... ชั้นอยากเหมาะสมกับการเป็นอามากกว่านี้จัง"
"เค้าเหมือนผมนะ" คิบอมพูดลอยๆตามองไปบนท้องฟ้าที่มืดสนิท
"แต่ผมมีพ่อที่ดี มีพี่ชายที่ดีที่สุดคอยอยู่ข้างๆผม จองมิน คุณอยากเป็นคุณอาที่ดีไหม" เจ้าของผิวขาวจัดหันมามองหน้าคนที่ขับรถอยู่ จองมินเลิกคิ้วอย่างสนใจ
"อยู่เป็นเพื่อนเค้า เวลาที่เค้าร้องไห้ซะนะฮะ"
ไม่มีคำพูดใดๆเอ่ยออกมาจากทั้งคู่อีก จนเมื่อรถยนต์สีดำคันนั้นของจองมินจอดนิ่งอยู่หน้าคอนโดที่ฝาแฝดตระกูลคิมอยู่ด้วยกัน
"ขอบคุณมากฮะที่มาส่ง" คิบอมลงมาจากรถพร้อมกับขอบคุณตามมารยาท
"ขอบใจสำหรับคำแนะนำนะคิบอม" จองมินยิ้มโปรยเสน่ห์ให้
"ไม่ใช่ว่าผมอ่อนลงให้แล้วจะทำตาแบบนั้นใส่ผมนะปาร์ค จองมิน" และแล้วร่างบางก็กลับไปใช้สายตาแบบเดิมอีกจนได้ จองมินยกมือยอมแพ้ก่อนจะพูดประโยคสุดท้ายเพื่อเป็นการทิ้งระเบิดลูกย่อมๆแล้วออกรถจากไปทันที
"ฝันดีนะเด็กน้อย"
"คุณ!!" ไม่ทันที่คิบอมจะได้ตอบโต้อะไรรถคันนั้นก็แล่นไปไกลเสียแล้ว
***************************************************************************
ปาร์ค จองมิน.. (พี่ม้าา พี่ม้าที่เฟรนด์ลี่ที่สุดในโลกมาแล้วจ้า)
จองมินเป็นเพื่อนสนิทของฮยอนจุงตอนที่ไปทำงานกับปู่ที่อเมริกา ด้วยเหตุนั้นทำให้ทั้งสองคนต่างสร้างบุญคุณต่อกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ จองมินเป็นคนวางแผนให้คิบอมดึงตัวฮยองจุนมาจากสังกัดเก่า และด้วยความที่ไม่อยากจะแต่งงานกับคนที่ปู่หามาให้ก็เลยจัดการตั้งเงื่อนไขกับคิบอมซะเลย
คิม คิบอม (น้องบอมมาแล้ววว )
คิบอม น้องชายฝาแฝดของฮยองจุน เมื่อก่อนเคยเป็นดาราเด็กที่มีชื่อเสียงมากเพราะแม่เป็นถึงนางเอกเก่า แต่ก็ต้องออกจากวงการไปด้วยเหตุผลบางอย่าง เป็นคนที่รักพี่มาก ยอมพี่และทำเพื่อพี่ได้ทุกอย่าง คิบอมพบกับจองมินในค๊อฟฟี่ชอปที่เขาไปทำงานพิเศษและเกิดมีเรื่องกันขึ้นมา
อู ซังฮยอน : - เควิ่น (พราวด์ทูพรีเซนท์ลูกสาวคนโตจ้า)
ซังฮยอนหรือเควิ่น หนึ่งในเพื่อนสนิทของยองแซง บอกเพศคนอื่นเค้าไปทั่วว่าเป็นเกย์เคะ จนนิโคลต้องปวดเศียรเวียนเกล้าในการวิ่งหาสาวๆมาให้เจ้าคนผิดเพศกลับตัวกลับใจอยู่บ่อยๆ เจ้าตัวมีงานอดิเรกเป็นการมองหนุ่มๆที่เดินผ่านสายตาตัวเอง ดูเหมือนการอกหักจะเป็นเรื่องปกติสำหรับเควิ่น แต่กระนั้นเจ้าตัวก็ไม่เคยจะเข็ดเลยซักนิด
ชอง นิโคล (ปรบมือต้อนรับหญิงสาวคนแรกของเรื่อง!!)
หนึ่งในเกิร์ลกรุ๊ปห้าสาวคาร่า และอีกหนึ่งเพื่อนรักของยองแซง ลูกครึ่งเกาหลี-อเมริกา เห็นอย่างนี้ก็เป็นคนรักเพื่อนมา เกลียดฮยอนจุงเป็นที่สุด เกลียดตั้งแต่เห็นหน้าครั้งแรกเลยทีเดียว เธอมักจะตั้งแง่กับคนแปลกหน้าที่เข้าใกล้ยองแซงเป็นประจำ อนึ่ง.. นิโคลนับว่าเป็นหนึ่งในผู้หญิงไม่กี่คนที่สามารถเข้าใกล้เควิ่นได้
ความคิดเห็น