เจ้าพ่อลวงรัก (อีบุ๊ค)

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอแจ้งให้ทราบก่อนนะคะ นิยายเรื่องนี้หมดสัญญากับสนพ.ไรท์เลยนำมาวางขายในรูปแบบอีบุ๊ค เนื้อหาเหมือนเดิมนะคะ นักอ่านท่านใดยังไม่มีฝากอุดหนุนด้วยจ้า 

 

 

โปรยปก 

           ไม่รู้อะไรดลใจให้คุณหมอคนสวย อย่าง อรกานต์ สุทธดา กระโดดเข้าไปรับกระสุนแทนชายหนุ่มแปลกหน้าให้รอดพ้นจากการลอบฆ่า หลังจากนั้นชีวิตอันสงบสุขของเธอก็ไม่สงบอีกต่อไป เมื่อเจ้าพ่อหนุ่มที่รอดตายอย่างปฏิหาริย์กลับมาตอบแทนบุญคุณในครั้งนี้โดยที่เธอไม่อยากจะได้เลยสักนิด

           กัมปนาท แอสตัน เจ้าของธุรกิจอาบอบนวดชื่อดัง ไม่คิดเลยว่าการมาพักร้อนที่เมืองไทยอย่างลับๆจะไม่เป็นความลับ และเขาคงจะถูกศัตรูจัดการเสียสิ้นชื่อ หากไม่ได้ฮีโร่สาวสวยมาช่วยไว้ เมื่อบุญคุณต้องตอบแทน ผู้ชายแมนๆ อย่างกัมปนาท ไม่อาจเมินเฉยต่อความสวยหวาน ปฏิบัติการลับ ลวง พราง เพื่อล่อลวงให้นางฟ้าลงมาโปรดจึงเริ่มขึ้น

           “คุณไม่ถอดเสื้อผ้าเดี๋ยวเปียกนะครับ” เสียงของคนที่เปลือกเปล่าอยู่ในอ่างน้ำวนสุดหรูเอ่ยขึ้นเมื่อลงไปแช่ในฟองสบู่ที่ส่งกลิ่นหอมไปทั่วบริเวณห้องน้ำ

          “เวลาคุณไปให้เด็กที่อ่างถูหลังให้ พวกหล่อนแก้ผ้าด้วยหรือไง” สิ้นเสียงนั้นก็มีเสียงตุ้บลงบนแผ่นหลังแกร่ง ตามด้วยเสียงร้องโอ๊ยของเจ้าพ่อหนุ่ม

           “เจ็บนะครับ พูดอะไรแบบนั้นหรือว่าหึง”

            “ใครหึงคุณ ฉันจะทำแบบนั้นไปทำไม” คนปากแข็งทุบลงบนไหล่กว้างของเขาไปอีกครั้งด้วยความหมั่นไส้คนหลงตัวเอง

           “โอ๊ย เบาๆ หน่อยสิครับ แสบหลังไปหมดแล้วเนี่ย แค่ถูคลาบไคลที่หลัง ไม่ต้องเอาหนังถลอกก็ได้”

            “ถ้าอยากได้เบาก็ไปใช้บริการที่อื่นสิคะ อยากให้ฉันทำให้ก็ต้องทนหน่อย” มือเล็กกดฟองน้ำลงไปบนหลังแกร่งก่อนจะถูกแรงๆตามอารมณ์หึงหวงที่เกิดขึ้น

           “ไล่กันจริง ถ้าผมไปแล้วอย่ามานอนร้องไห้ขี้มูกโป่งก็แล้วกัน”

           “ก็ไปเลยสิ อยากไปไหนก็ไป” พูดจบร่างบางที่นั่งตรงขอบอ่างก็ขยับตัวลุกขึ้นเดินไปล้างมือตรงอ่างล้างมือ พอเสร็จแล้วก็หมุนตัวจะเดินออกจากห้องน้ำ

            “ว้าย คนบ้า ลุกขึ้นมาจากอ่างทำไม”

 

ซีนเด็ดๆๆ

           “สุขสันต์วันเกิดนะคะ ฉันไม่รู้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดคุณ ก็เลยไม่ได้เตรียมของขวัญมาให้” อรกานต์ยิ้มหวาน

            “แค่นี้เองเหรอครับ วันเกิดผมทั้งที ไม่มีอวยพรให้กันบ้าง?” เจ้าของวันเกิดทวงถามอย่างน้อยใจ

            “มีความสุขมากๆ นะคะ”

             “ของขวัญก็ไม่มีแล้วยังจะอวยพรสั้นอีก”

             “ก็ฉันไม่รู้นี่คะว่าวันนี้เป็นวันเกิดของคุณ ถ้ารู้คงจะเตรียมของขวัญมาให้แล้วล่ะ” เธอย่นจมูกนิดๆ “ว่าแต่คุณอยากจะได้อะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า พรุ่งนี้ฉันจะไปหาซื้อมาให้ พวกนาฬิกา เนกไท หรืออะไรดีคะ”

            “ของขวัญพวกนั้นผมมีเยอะแล้ว ไม่อยากได้หรอก”

             “นั่นสินะ คุณรวยเสียขนาดนี้ คงมีครบทุกอย่างแล้ว...” คุณหมอคนสวยทำท่าครุ่นคิด

             “อีกอย่างวันนี้เป็นวันเกิดผม ก็ต้องให้วันนี้สิครับ ให้ย้อนหลังไม่ได้นะ ผมถือ” รอยยิ้มพรายผุดขึ้นตรงมุมปากหยัก

             “ฉันไม่มีอะไรให้คุณหรอก ในกระเป๋ามีแต่ของที่ไม่เหมาะจะเป็นของขวัญ คงมีแต่ตัวฉันเท่านั้นแหละที่มีค่าที่สุดสำหรับจะมอบเป็น ของขวัญวันเกิดได้” คุณหมอคนสวยเอ่ยติดตลก

             “งั้นก็มอบมันให้ผมสิ”

                หญิงสาวอ้าปากค้างอย่างตกตะลึง ยังไม่ทันได้ทักท้วงอะไร ก็ถูกริมฝีปากหยักของเจ้าพ่อหนุ่ม ประทับลงบนริมฝีปากสีกุหลาบอย่างแนบแน่น...