แค้นลวงเสน่หา

บทนำ

ณ ไร่ดำรงหิรัญ

"หลานแน่ใจหรอว่าจะทำแบบนี้"

"ครับคุณอาผมแน่ใจ"

"อาอยากให้ภูคิดดีๆก่อนนะลูกบางทีมันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่เรารู้มาก็ได้"

"ไม่ผิดหรอกครับคุณอา ในตอนนี้คนที่อยากให้ นาวาพิพัฒน์ ล้ม มีแค่พวกมันเท่านั้น"

"ถ้างั้น มีอะไรให้อาช่วยก็บอกนะ ดูแลตัวเองดีๆ"

"ขอบคุณมากนะครับคุณอา ให้ผมจัดการธุระของผมเสร็จเมื่อไหร่ผมจะกลับมารับช่วงต่อจากคุณอาทันที"

"อาจะรอภูนะ"

"ผมลานะครับ" ภูผาพูดพร้อมยกมือขึ้นไว้ผู้เป็นเพื่อนสนิทของบิดา

"โชคดีนะลูก"

     ภูผา ดำรงหิรัญ หรือเดิมคือ ภูผา นาวาพิพัฒน์ ทายาทคนโตของ นาวาพิพัฒน์กรุ๊ป ได้มากราบลาพ่อเลี้ยงนที ผู้มีพระคุณของเขา จากการที่พ่อเลี้ยงนทีได้เข้าไปช่วยเหลือเมื่อเขาต้องสูญเสียครอบครัวไปด้วยอุบัติเหตุ ที่ตำรวจได้สรุปว่าเป็นอุบัติเหตุธรรมดาแต่สำหรับเขาทั้งหมดมันคือการฆาตกรรมยกครัว แต่โชคดีที่เขารอดมาได้จากการช่วยเหลือของพ่อเลี้ยงนทีผู้ที่เป็นเพื่อนรักของบิดาของเขา และพ่อเลี้ยงนทีได้รับเขาเป็นลูกบุญธรรมเนื่องจากพ่อเลี้ยงนทีนั้นไม่ยอมมีคู่ครองจากการสูญเสียหญิงที่รักไป และเขาได้เปลี่ยนมาใช้นามสกุลดำรงหิรัญด้วยเพื่อความปลอดภัยของตัวเขาเอง 

       

    บริษัทนาวาพิพัฒน์ เป็นบริษัทที่ส่งออกผมไม้อบแห้งที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ เมื่อ20ปีก่อนนั้นกิจการของครอบครัวเขากำลังไปได้ดีถึงแม้จะมีมารมาผจญบ้างแต่ สายชลพ่อของภูผาก็จัดการกับปัญหาได้อย่างดีมาตลอด จนมาถึงอุบัติเหตุที่ทำให้ภูผาต้องสูญเสียคนในครอบครัวไปตลอดกาล เมื่อไม่มีผู้บริหาร บริษัทนาวาพิพัฒน์ก็ถูกฟ้องล้มละลาย และต่อมาไม่นานก็มีบริษัท ศิริชาติกรุ๊ป คู่แข่งทางการค้าของ นาวาพิพัฒน์ ที่กลายมาเป็นผู้ส่งออกผลไม้อบแห้งอันดับหนึ่งของประเทศจนถึงปัจจุบัน และตอนนี้มันถึงเวลาแล้ว ที่ ศิริชาติกรุ๊ปต้องชดใช้ให้เขา 

เขาต้องเจ็บแค่ไหน มันต้องเจ็บกว่าเขาร้อยเท่า แต่ทว่า การตายมันจะง่ายไปสำหรับคนชั่วพวกนั้น เขาจะทำให้มันต้องตายทั้งเป็นให้มันสาสมกับความแค้นที่เขามี

"ผมจะล้างแค้นให้พ่อแม่และยัยฟ้าเอง มันต้องได้รับกรรมที่ทำไว้กับครอบครัวเรา"