เมียคั่นเวลา

ลำดับตอนที่ #1 : เจอกันครั้งแรก

        เธออลิตาพนักงานสาวเสิร์ฟ  เรียนจบมาก็แค่เพียงม.6เท่านั้นเอง ไปสมัครงานที่ไหนก็

ลำบาก แต่ที่เธอต้องหยุดเรียนจบแค่ม.6 เพราะเธอไม่มีเงินเรียนต่อ และต้องเลี้ยงแม่ที่ป่วยเป็น

มะเร็ง  เธอต้องทำงานทั้งวันหามรุ่งหามค่ำเพื่อเก็บเงินมารักษาแม่บังเกิดเกล้า

ต้องตื่นแต่เช้าไปทำงาน ตอนเช้าก็จะไปรับจ้างแม่ค้าในตลาดสด

ส่วนตอนกลางคืนก็จะเป็นสาวเสิร์ฟในผับย่านใจกลางเมือง

เวลาพักผ่อนของเธอมีน้อยนิด ทุกเวลาที่หายใจของเธอเป็นเงินเป็นทอง แต่อลิตาก็เต็มใจที่จะ

ทำเพื่อแม่ของเธอ

"ลิตา ลิตา ปลายฟ้าเรียกเพื่อนรักของตน ไปดูแลแขกโต๊ะนั้นทีลิตา ส่วนชั้นจะไปโต๊ะโน่นเอง"

ลิตาพยักหน้ารับ  ลิตาเดินมาที่โต๊ะของแขก  

"จะรับเป็นอาหารหรือเครื่องดื่มดีค่ะ" ลิตาถามขึ้น

"ผู้หญิงสักคน" คุณชายภัคพลหนุ่มหล่อเจ้าเสน่ห์ตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

"อ๋อนี่เธอ ขอสวยๆด้วยนะสวยกว่าเธอน่ะมีไหมไปจัดมา"

เมื่อได้ยินดังนั้นเธอก็โมโหเค้ามากโทษฐานที่มาว่าเธอไม่สวย มันก็คงจะจริงอยู่หรอก  เธอไม่

สวย มือก็ด้านไม่นุ่มนิ่มเหมือนพวกนางแบบ ผิวก็ไม่ขาวเหมือนสำลี

"เอ๊านี่เธอ มัวยืนนิ่งอยู่อีกนะไปเอามาสิผู้หญิงน่ะชั้นสั่งแล้วนะ"คุณชายภัคพลย้ำ

ลลิตาอยากจะโวยวายใจจะขาดแต่ด้วยความที่เธอละลึกถึงอยู่เสมอว่าลูกค้าคือพระเจ้า

เธอจึงต้องทำตาม  แต่ตอนนี้ก็ไม่มีใครว่างซะด้วยสิเอาแล้วไง เธอจะทำยังไงดีละเนี่ย ลลิตายืน

คิดอยู่นาน เอาก็เอาว่ะงานนี้ สู้ๆลลิตา ลลิตาพูดกับตัวเอง 

ทางด้านคุณชายภัคพลเมื่อเห็นว่าลลิตาไปนานแล้วก็เริ่มโวยแต่แล้วก็ต้องหยุดคำพูดเอาไว้

เมื่อเห็นว่าลลิตาเดินมาแล้ว

" ไหนล่ะผู้หญิงของชั้นน่ะ" คุณชายภคพลถาม ลลิตาเขิลอายเล็กน้อยหน้าเริ่มแดง

เป็นลูกตำลึงสุก เริ่มพูดติดๆขัดๆ "เอ่อ คือ คือว่า ชั้น นี่ไง" เธอยังไม่ทันพูดจบ

ประโยคคุณชายภัคพลก็หัวเราะเสียงดัง

"ฮ่าๆๆ เธอน่ะหรือจะมาเป็นผู้หญิงของชั้นในคืนนี้น่ะ"

คุณชายภัคพลลุกยืนขึ้นเค้าเริ่มไล่สายตามองเธอไปตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า

แล้วมือของเค้าก็เชยคางมนขึ้นมาคราวนี้เค้ามองหน้าเธอได้อย่างถนัด ตอนนี้ลลิตาเริิ่มหวั่น

ใจของเธอเริ่มเต้นตุ๊บตั๊บๆ แล้วเค้าก็หัวเราะออกมาอีกครั้ง  

"รูปร่างของเธอโอเครนะ แต่หน้าตาของเธอมันไม่ได้เรื่องเอาซะเลย ไม่ถูกใจชั้นกลับบ้านไปซะ"  

จากนั้นคุณชายภัคพลก็หยิบกระเป๋าตังค์ขึ้นมา  เค้าหยิบแบงค์สีเทาจำนวนนึงยื่นให้กับลลิตา

ลลิตามองหน้าเค้าอย่างงงๆ  ว่ามาให้เงินเธอเพราะอะไร  ในเมื่อเธอก็ยังไม่ได้ทำอะไรเลย

แล้วจะมาให้เงินเธอทำไมกัน  แม่ของเธอสอนอยู่เสมอถึงเราจะจนแต่ก็ไม่ขอใครกิน

ลลิตาไม่รอช้าเธอหยิบเงินคืนเค้า  ด้วยอารมณ์โมโหก่อนจะพูดว่า

"เอาเงินของคุณกลับไปซะเถอะค่ะ ถึงชั้นจะจนชั้นก็ไม่เคยขอใครกิน "

ลลิตาก็เดินออกไป คุณชายภัคพลอึ้งเพราะที่ผ่านมา

เงินของเค้า สามารถซื้อได้ทุกอย่างใครๆก็อยากได้ แต่ทำไมเธอถึงไม่รับไป :)  :)  Shalunla