บูฟาเรีย...มิติมนตรา - นิยาย บูฟาเรีย...มิติมนตรา : Dek-D.com - Writer
×

    บูฟาเรีย...มิติมนตรา

    เด็กหนุ่มไร้ซึ่งพลังเวทย์ เงียบ ขรึม?ต้องคอยรับมือกับพี่ชายฝาแฝดตัวป่วนพลังล้นฟ้ากับเหล่าบรรดาเพื่อนๆจอมแสบสะท้านเมือง ร่วมด้วยช่วยกันค้นหาความจริงที่มีเพียงหนึ่งเดียว

    ผู้เข้าชมรวม

    1,213

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    1.21K

    ความคิดเห็น


    24

    คนติดตาม


    42
    จำนวนตอน :  25 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  20 มิ.ย. 58 / 13:33 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ




           "แม่!  ผมกลับมาแล้วครับ" เด็กหนุ่มวัย 15 ปี ที่หน้าตาแสนจะธรรมดาตะโกนเรียกมารดาหลังจากที่ออกไปส่งอาหารให้ลูกค้าประจำซึ่งอยู่ไม่ไกลจากร้านอาหารขนาดย่อม  เขาเหลือบมองทั่วทุกมุมห้องใหญ่ที่มีโต๊ะและเก้าอี้วางเรียงรายเพื่อรองรับลูกค้าที่ต้องการเข้ามากินภายในร้าน  ลูกค้าเริ่มน้อยลงเพราะตอนนี้ผ่านช่วงเวลาพักทานอาหารของเหล่าบรรดาพนักงานออฟฟิศ  แต่ที่น่าแปลกใจ  พนักงานเสิร์ฟไม่มีมาคอยบริการลูกค้าเลย  

       'ให้มันได้อย่างนี้สิวะ  หายหัวกันไปหมด'  เขาเริ่มหน้างอด้วยความหงุดหงิด


         "ออกไปให้พ้นนะ ซัน"  เสียงตะโกนตอบกลับมาทำให้หนุ่มน้อยรู้ว่าแม่อยู่ในห้องครัว

          'ไรว้า! '  น้ำเสียงของแม่ทำให้ซันเดย์รู้สึกสยอง  เขารู้ว่าแม่กำลังโกรธ  แต่ไม่รู้สาเหตุ  เด็กหนุ่มกลืนน้ำลายทีหนึ่ง  ก่อนจะยกมือเกาศรีษะ แล้วค่อยๆเดินย่องเข้าไปในครัว

        ฟิ้ว! ควับ! ตูม!  เสียงเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ  เขาวิ่งเข้าไปอย่างลืมหายใจ ด้วยเกรงว่าอาจจะเกิดอันตรายกับบุพการีของตน



        ภาพชายฉกรรจ์ 5 คนนอนครวญครางลงกับพื้น  บ้างก็เอามือกุมท้อง  บ้างก็เอามือกุมหัว  บ้างก็สลบไป  สิ่งที่เหมือนกันคือทั่วร่างมีแต่เศษอาหารผสมคาวเลือดเกลื่อนไปหมด  เด็กหนุ่มเห็นแม่ล้มลงก็เข้าไปประคองและสำรวจร่างกายของมารดา  มีเพียงบริเวณไหปลาร้าที่มีพริกติดอยู่ไม่กี่เม็ด  เขาเอื้อมมือจะหยิบเม็ดพริกออกให้แม่  แต่นางก็ปัดออก

       "อย่าแตะเชียวนะ" เสียงห้ามของแม่ดังขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดัน

         'ไรแว้!'  ทำไมต้องทำเสียงเข้มด้วย  

         " ไปหยิบน้ำมันมาขวดลูก" 

         "น้ำมัน?"  'ไรเนี่ย!'   เขาเริ่มงง  แม่ของเขาจะเอาน้ำมันไปทำอะไรในตอนนี้   ซันเดย์เดินไปหยิบน้ำมันตามคำสั่งแม่  เมื่อเขายื่นของให้  แม่ก็ทำเสียงบ่นเบาๆ  

        "อ๊าก!"  เสียงประสานของเด็กหนุ่มกับ5ชายฉกรรจ์ดังขึ้น  ซันเดย์จ้องมองด้วยตาที่ถลนเกือบออกมานอกเบ้าตาด้วยความตกใจ  แต้อีก5นายร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

        ภาพที่ซันเดย์เห็นคือเมือแม่บ่นจบ  ก็ยื่นปากขวดไปยังกลุ่มชายพวกนั้น  น้ำมันก็พุ่งออกมาจากขวดทั้งที่ฝายังปิดสนิท  ตรงเข้าไปหาพวกนั้น  เมื่อถึงตัวพวกมันก็เปลี่ยนสภาพเป็นไฟ  แล้วพวกเขาก็ค่อยๆเลือนหายไป








     



              สวัสดีค่ะทุกท่านที่มีโอกาสแวะเข้ามาอ่าน  เราเป็นนักเขียนมือใหม่หัดเขียนขอฝากเนื้อฝากตัวไว้ด้วยนะคะ  มีอะไรจะติชมตามสบายเลยค่ะ  (แหะๆแค่อย่าใช้คำหยาบก็พอเราค่อนข้างเซ้นซิถีบเอ้ยเซ้นซิทีฟ)  

     
    *Miracle TM!*

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น