เหมียวนักรักซะเลย><

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ตัวข้าคือสุนัขหนุ่มที่มีชื่ออันไพเราะเพราะพริ้งว่า โฮ่งๆ ข้าแอบหลงรักแมวสาวแสนสวยข้างบ้านที่มีชื่ออันไพเราะเช่นกันว่า น้องเหมียว



ทุกวันข้าจะแอบเฝ้ามองนางอยู่ที่ข้างหน้าต่าง ด้วยความที่เราแตกต่างกันมากเกินไป ทำให้เราทั้งสองไม่มีทางได้มาพบเจอกัน 



หลายครั้งที่ข้าแอบย่องเข้าไปใกล้น้องเหมียวเพื่อขอสูดกลิ่นกายอันหอมหวนที่ชวนให้หลงใหล กลับถูกไล่อย่างกับหมูกับหมา ทำให้ข้าต้องวิ่งจนหางจุกก้นกลับบ้าน แต่ข้าไม่เคยละความพยายามที่จะเข้าไปใกล้น้องเหมียวเลยสักครั้ง



มีครั้งหนึ่งที่ข้าเคยได้สัมผัสใกล้ชิดกับน้องเหมียวเกินกว่าจะคาดเดา น้องเหมียวได้ส่งเสียงครางเบาๆแต่ยาวนาน พร้อมใช้มืออันบอบบางของนางผลักข้าออกอย่างเอียงอาย ฝากรอยรักอันแสนหวานบนใบหน้าให้ข้าได้กลับไปเชยชม เอิ่ม ช่างเป็นความรู้สึกแสบจนซึมซาบไปถึงทรวง



วันหนึ่งเจ้านายได้ทำให้ข้าพบทางสว่าง วิธีที่ข้าจะได้รักกับน้องเหมียวผู้งดงาม คือข้าต้องพยายามเป็นแมว



ข้าไม่รู้หรอกว่าเจ้ากล่องสี่เหลี่ยมสีดำสิ่งนั้นเรียกว่าอะไร แต่มันสอนข้าว่า หากเอาหัวชนกันอย่างแรงจะทำให้ข้ากลายเป็นแมวและแมวกลายเป็นข้า



ดังนั้นภารกิจพิชิตใจแมวจึงเริ่มขึ้น



วันที่หนึ่งข้าพบเป้าหมายเป็นเจ้าแมวตัวใหญ่สีดำ หากข้าทำสำเร็จน้องเหมียวต้องดีใจมากอย่างแน่นอน เมื่อคิดได้ดังนั้น ข้าก็พุ่งตัวเข้าไปหามันด้วยความเร็วสูง และหัวข้าก็กระแทกกำแพงเข้าอย่างจัง ข้าลืมไปว่าข้ากระโดดขึ้นกำแพงไม่เป็น



เจ้าแมวดำตัวนั้นมองข้าด้วยสายตาเหยียดหยามก่อนจะเดินจากไป



วันที่สองวันนี้ฝนตกหนัก ข้าได้แต่นั่งเฝ้าบ้านด้วยความเศร้า เอาหัวโขกประตูซ้อมไว้โขกกับแมวตัวอื่น แต่ถูกเจ้านายเขกหัวให้หนึ่งที โทษฐานที่ทำเสียงดัง ข้าจึงต้องเลิกซ้อมไปโดยปริยาย ความรักของข้ามันช่างมีอุปสรรคเสียจริง



วันที่สาม วันนี้ข้าได้พบเป้าหมายเป็นแมวไม่มีขนสีน้ำตาลตัวหนึ่งเดินเคียงคู่มากับเจ้านาย ข้ารู้สึกว่าว่าเจ้าแมวตัวนี้ผ่ายผอมเกินไป ไม่น่าถูกใจสตรี ข้าจึงเดินไปคุ้ยดินหาขนมกินทางอื่นแทน



วันเดียวกันนี้ น้องเหมียวได้แอบกระโดดข้ามรั้วมาหาข้า ข้าที่เห็นเช่นนั้นก็ดีใจอย่างมาก พุ่งตรงไปด้วยความเร็วแสง แต่น้องเหมียวที่ยืนอยู่ตรงนั้นกลับแสดงความเร่าร้อนด้วยการโชว์ก้นอันงดงามพร้อมเท้าหลังแสนสวยให้ข้าได้เห็นอย่างใกล้ชิดเต็มสองตา เอิ่ม ครั้งนี้กลิ่นละมุนต่างจากครั้งนั้นนิดหน่อยนะ ช่างเร่าร้อนจริงๆ 

วันที่ห้า ข้าเห็นน้องเหมียวที่พยายามมุดรั้วอย่างสุดความสามารถเพื่อมาหาข้า ทำให้ไฟในกายของข้าลุกโชนขึ้นมา 'โฮ่ง โฮ่ง พี่จะพยายามให้คู่ควรกับน้อง เหมือนดั่งที่น้องกำลังพยายามออกมาพบพี่...' แล้วน้องเหมียวที่พุงติดรั้วก็โดนเจ้านายพาตัวกลับเข้าบ้านไป



ข้ามุ่งมั่นออกตามหาแมวตัวอื่นในละแวกนั้น แต่แปลกจริงๆหาเท่าไหร่ก็หาไม่พบ แต่ข้าไม่ท้อใจ ออกตามหาไปเรื่อยๆ เดินออกไปอีกเรื่อยๆ จนได้ยินเสียงเจ้านายตะโกนอย่างดังที่ด้านหลัง ก่อนจะได้ยินเสียงดัง



~ฟุบ~ 



ความรักของข้าช่างมีอุปสรรคเสียจริง เอ๋งๆ



วันต่อมาข้าไม่ได้ออกไปไหน เพราะข้าต้องพักรักษาก้นที่ถูกทำโทษ เฮ้อ ความรักช่างมีอุปสรรคมากมายจริงๆ หรือพวกเราทั้งคู่ควรจะตัดใจ



ในขณะที่ข้ากำลังจะตัดใจ น้องเหมียวกลับมาให้กำลังใจที่บ้านของข้า นางยืนอยู่บนรั้วมองมาที่ข้าด้วยแววตาเศร้าสร้อย ทำให้ข้าที่กำลังจะตัดใจลุกขึ้นสู้อีกครั้ง



เวลาผ่านไปอีกหลายวันจนข้าจำไม่ได้แล้วว่าเป็นวันที่เท่าไหร่ แต่สุนัขผู้มีรักจริงอย่างข้าไม่เคยยอมแพ้ 



วันนี้เจ้านายพาข้าออกไปนอกสถานที่ วันนี้อาจเป็นวันที่โชคดีเสียแล้ว ข้าไม่รู้หรอกว่าที่นี้คือที่ไหน แต่ที่นี้มีเจ้าแมวมากมายให้ข้าเลือก ข้าที่เห็นดังนั้นจึงรีบพุ่งตัวเข้าหาเป้าหมายในทันที แต่จู่ๆก็สึกจุกที่อก เหมือนมีอะไรเหนี่ยวรั้งร่างกายข้าเอาไว้ แต่ข้าไม่ยอมแพ้ยังคงพุ่งออกไปหาเป้าหมายอย่างต่อเนื่อง วันนี้เกิดอะไรขึ้นกันนะ ทำไมข้าวิ่งเท่าไหร่ก็วิ่งไม่ไป รอก่อนเถอะเจ้าแมวทั้งหลาย เจ้านายเผลอแล้วเจอกัน



หลังจากนั้นข้าถูกทิ้งให้ยืนนิ่งๆอยู่บนแท่นๆหนึ่ง ข้าที่ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่นอนหมอบมองเป้าหมายตรงหน้าอย่างเศร้าใจ นี่สิ่นะที่เรียกว่า 'เอื้อมไม่ถึง'



ผ่านไปพักใหญ่ ข้าได้ถูกคนร้ายที่ถือกรรไกรและอุปกรณ์ส่งเสียงดังเข้ามาทรมานข้าอย่างเลือดเย็น ข้าต่อสู้สุดชีวิตแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรคนร้ายได้เลย  ข้าจึงต้องยอมจำนนต่อโชคชะตา หากชาติหน้ามีจริงข้าจะขอเกิดเป็นแมวเพื่อเคียงคู่กับน้องเหมียวตลอดไป น้ำตาของข้าไหลออกมาจากดวงตา



แต่ก่อนที่ข้าจะตายจากไป ฮีโร่ของข้าได้ก้าวเข้ามาช่วยข้าไว้ในวินาทีสุดท้ายก่อนข้าสิ้นใจ 'เจ้านายช่วยข้าด้วย'  ข้าร้องตะโกนออกไปอย่างสุดชีวิต

ทันทีที่เจ้านายก้าวเข้ามา ข้าเห็นเจ้านายนำกระดาษแผ่นสี่เหลี่ยมที่มนุษย์หลายๆคนชื่นชอบยื่นให้กับโจรไปสองสามแผ่นเพื่อไถ่ตัวข้า และแล้วข้าก็ยังคงมีชีวิตอยู่เพื่อรอครองคู่กับน้องเหมียว



วันต่อมาข้าวิ่งเล่นอยู่นอกบ้านไม่ทันระวังตัว กลับหัวชนเข้าอย่างจังกับเจ้าแมวตัวหนึ่งจนถึงกับสลบไป



เมื่อฟื้นขึ้นมาก็พบว่าขนของข้ากลายเป็นสีขาว (เจ้านายทำสีตกใส่เลอะที่ขาตอนหลับ) โอ้ ข้ากลายเป็นเจ้าแมวตัวนั้นแล้ว ข้าที่ดีใจรีบวิ่งออกนอกบ้าน หมายจะไปหาน้องเหมียวทันที แต่กลับถูกเจ้านายหิ้วตัวกลับไปอีกครั้ง



เจ้านายพาข้ามาหาเจ้าคนร้ายนั่นอีกแล้ว หรือต้องการให้ข้าเป็นพยานชี้ตัวหรือเปล่านะ ข้าที่คิดดังนั้นจึงยืนนิ่งสงบ สายตาเหลือบไปพบเข้ากับน้องเหมียวสุดที่รักของข้าในลุ๊คที่เซ็กซี่แบบสุดๆ น้ำเปียกปอนไปทั่วร่าง มองเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งในแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน



น้ำลายของข้าไหลออกมา โอ้วแม่ยอดดวงใจ หากเจ้าจะเซ็กซี่ขนาดนี้ ให้พี่ตายแทบเท้าก็ย่อมได้ ข้าไม่ได้สนใจสิ่งอื่นใด จ้องมองไปทางน้องเหมียวตาไม่แม้แต่จะกะพริบ



จนน้องเหมียวจากไปลับสายตา ข้าที่เห็นจึงได้รู้สึกว่าตัวเองหนาวๆแปลกๆ เมื่อมองไปที่ขาหน้าก็พบเข้ากับขนเหี้ยนเตียนสีน้ำตาล



เมื่อครู่ข้ายังเป็นแมว เหตุใดผ่านไปชั่วแวบเดียวข้าจึงกลายเป็นสุนัขเหมือนเดิมเสียได้ หรือการสลับร่างมันมีระยะเวลากันนะ ข้าได้แต่ขบคิดอยู่ในใจ



เวลาผ่านไปอีกหลายวัน ข้ายังคงห่อเหี่ยวกับการกลับมาเป็นสุนัข ได้แต่นั่งถอนใจ จนเจ้านายน่าจะสงสารข้า จึงไปหาเพื่อนเล่นมาให้ข้าตัวหนึ่ง เป็นสุนัขสาวที่น่าจะเป็นญาติกันกับข้า แต่สุนัขสาวตัวนี้ช่างน่ารำคาญยิ่งนัก เอาแต่วิ่งเข้าหาข้าแบบไม่หยุดหย่อน ไม่รู้จักรักตัวสงวนตัวเสียบ้าง นิสัยแบบนี้ข้าไม่สนใจหรอก



แต่เจ้านายช่างใจร้ายนัก เขาจับข้ากับสุนัขสาวตัวนั้นไปอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมห้องเดียวกัน ข้าที่ยังหนุ่มแน่น จะอดทนอดกลั้นได้นานแค่ไหน ข้าที่ทนไม่ไหวได้สละความบริสุทธิ์ ข้ารู้สึกผิดต่อน้องเหมียวจริงๆ ข้าไม่บริสุทธิ์อีกต่อไปแล้ว ฮือๆ



หลังจากวันนั้นข้าก็ซึมเศร้าไปพักหนึ่ง ก่อนจะทนความคิดถึงไม่ไหว ย่องไปแอบมองน้องเหมียวอยู่ห่างๆ



และแล้ววันนี้ก็เป็นวันที่ทำให้ข้าใจสลาย มันเหมือนเป็นวันสุดท้ายของชีวิต  ข้าไม่คิดอยากมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกแล้ว เพราะอะไรน่ะหรือ หึหึ ข้าแอบย่องไปด้านหลังจนทำให้น้องเหมียวตกใจหงายท้อง ทำให้ข้าค้นพบความจริงที่ว่า น้องเหมียวมีมังคุดเช่นเดียวกันกับข้า



-จบ-



บางครั้งน้องหมากับน้องแมวที่วิ่งไล่กันเขาอาจไม่ใช่คู่กัด แต่อาจเป็นคู่รัก

บางครั้งเราพาน้องๆไปอาบน้ำตัดขน เขาอาจจะมองว่าเราพาเขาไปโรงเชือด ???



สิ่งเหล่านี้เราไม่รู้เลยว่าในความรู้สึกนึกคิดในใจของน้องๆจะรู้สึกอย่างไร 

ไรท์จึงแต่งเรื่องสั้นนี้ขึ้นมาเพื่อสะท้อนมุมมองอีกมุมหนึ่งของสัตว์เลี้ยง

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ

ขำๆคลายเครียดน้าา คอมเม้นพูดคุยกันได้ ด่าได้แต่อย่างแรงน้าา รักผู้อ่านทุกท่านค่ะ
>_____<