ได้เกิดใหม่ทั้งที อย่าให้ตายอีกเลยนะ ขอร้อง!!
ได้เกิดใหม่ในต่างโลกทั้งที ดัน..มาเข้าร่างแม่มดร้ายที่ทำความชั่วไว้มากมาย ซวยกว่านี้มีอีกไหม! "อย่าเพิ่งฆ่ากรู...แต่เดี๋ยวก่อนนะ เวทมนตร์นี่มันร่ายยังไง!?"
ผู้เข้าชมรวม
3,696
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ฉันลืมตาตื่นขึ้นแล้วพบว่าเลเวอร์เลฟอิงศีรษะอยู่กับศรีษะของฉัน
เราหลับไปด้วยการแอบอิงกันและกันตั้งแต่เมื่อคืน นึกไปแล้วก็ยังรู้สึกอบอุ่นหัวใจ
ฉันพยายามนั่งนิ่งๆ เช่นเดิม ถึงแม้จะตื่นแล้วก็ตาม
เพื่อให้เลเวอร์เลฟได้หลับต่อไป เช้าวันใหม่นี้ช่างสวยงามและโรแมนติกเป็นที่สุด มีความรู้สึกประหลาดหลายอย่างเกิดขึ้นในใจตอนนี้
และฉันกำลังค้นหาว่ามันคืออะไร ทำไมฉันต้องอมยิ้มให้กับดวงอาทิตย์ ที่กำลังเยี่ยมหน้าออกมาจากหมู่เมฆสีขรึม
ทำไมฉันถึงรู้สึกดีกับการนอนบนต้นไม้ ที่มีงูตัวใหญ่นอนอยู่ด้วยเช่นกัน
ทำไมฉันถึงรู้สึกดีกับคนที่กำลังจะพาฉันไปตาย!
อยู่ๆ
ก็อยากจะขำพรวดให้กับความคิดของตัวเอง และเมื่อความเป็นกังวลก่อตัวขึ้นในใจ มันก็ทำลายความรู้สึกโรแมนติกหวามไหวไปจนหมดสิ้น
ฉันหันขวับไปมองหางูตัวใหญ่นั่นทันที เมื่อสติเข้าร่างเต็มสมบูรณ์
(เมื่อกี้นี้คือเมาขี้ตา)
ปรากฏว่าไม่มีงูตัวนั้นอยู่บนกิ่งไม้แล้ว
ฉันนึกดีใจขึ้นมาได้วูบหนึ่ง ก่อนที่จะสะดุ้งเฮือกตามมา เมื่อมีเสียงปริศนาดังขึ้นมาจากด้านบน
“เซ..ฟิน..
นี่.. ที.. ร่า... ที.. ฟา…”
‘เรียกซะเต็มยศ
ใครฟะ?’ ฉันแอบสงสัย นี่ไม่ใช่เสียงของเลเวอร์เลฟ
แต่มันเป็นเสียงที่ฟังดูแปลกประหลาดและยานคางสิ้นดี
ฉันหันขวับไปยังที่มาของเสียงนั้นในวินาทีต่อมา
‘คุณพระ
ไม่มีงูอยู่บนกิ่งไม้ แต่งูอยู่เหนือหัวกู บนต้นไม้นี่เอง!!!’
กรี๊ดดด!!!
ฉันเปล่งเสียงกรีดร้องยืดยาว
เลเวอร์เลฟถึงกับสะดุ้งสุดตัวตื่นขึ้นมาแบบไม่งัวเงีย
เขาผลุนผลันคว้าอาวุธคู่ใจขึ้นมาถือไว้ในมือ จุดนี้ฉันไม่มีอารมณ์มองความเท่
ในการหยิบอาวุธขึ้นมาปกป้องสตรีในอ้อมแขนของใครทั้งนั้น เพราะสิ่งที่ฉันกำลังโฟกัสนั่นก็คือสายตาคมของพี่เหลือมตัวโต!
แต่ในขณะที่ฉันกำลังตัวสั่นเพราะความกลัว คนที่เพิ่งตื่นนอนกลับหัวเราะซะอย่างนั้น
ฉันนี่เป็นงง ว่าเขาจะขำทำไม?
เลเวอร์เลฟลดอาวุธในมือของเขาลงในที่สุด
แล้วรีบลุกขึ้นยืนบิดเนื้อตัว เดินห่างทิ้งระยะออกไปรักษาฟอร์ม…
ผลงานอื่นๆ ของ วาดรุ้ง ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ วาดรุ้ง
ความคิดเห็น