ได้เกิดใหม่ทั้งที อย่าให้ตายอีกเลยนะ ขอร้อง!! - นิยาย ได้เกิดใหม่ทั้งที อย่าให้ตายอีกเลยนะ ขอร้อง!! : Dek-D.com - Writer
×

    ได้เกิดใหม่ทั้งที อย่าให้ตายอีกเลยนะ ขอร้อง!!

    ได้เกิดใหม่ในต่างโลกทั้งที ดัน..มาเข้าร่างแม่มดร้ายที่ทำความชั่วไว้มากมาย ซวยกว่านี้มีอีกไหม! "อย่าเพิ่งฆ่ากรู...แต่เดี๋ยวก่อนนะ เวทมนตร์นี่มันร่ายยังไง!?"

    ผู้เข้าชมรวม

    3,696

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    3.69K

    ความคิดเห็น


    187

    คนติดตาม


    213
    จำนวนตอน :  16 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  11 ต.ค. 60 / 14:31 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    สวัสดีค่ะรีดทุกท่านที่เข้ามา นิยายเรื่องนี้มีหลากหลายฟิลลิ่ง แนวเกิดใหม่ในต่างโลก
    แต่ที่เน้นจริงๆ คือความฮาและการผจญภัยออกเดินทางนะคะ 
    มีซึนบ้าง เศร้าบ้างเล็กน้อย ฮาเร็มนิดหน่อย กล้อมแกล้มไปให้ไม่น่าเบื่อค่ะ
    ส่วนใหญ่นิยายแนวนี้เกิดใหม่แล้วจะได้พลังวิเศษอันเทพทรู แต่เรื่องนี้สิ่งที่ได้มาคือความซวยเน้นๆ นะคะ โปรดทำความเข้าใจก่อนอ่าน  

      เนื้อเรื่องย่อ
              นิรินชญาผู้ถูกรถขนขยะชนตาย ได้ไปเข้าร่างของแม่มดร้ายเซฟินนี่ทีร่าทีฟา ที่กำลังจะถูกย่างสดประจานกลางใจเมือง ณ ดาวอควานิเคิร์ส แต่แล้วก็มีชายคนหนึ่งมาช่วยเธอจากกองไฟ ทว่าเขาไม่ได้ช่วยเธอเพราะมนุษยธรรม แต่กลับพาตัวเธอไปรับโทษประหารที่ต่างเมือง
              นิรินชญาจึงต้องทำทุกอย่างเพื่อเอาตัวรอด จากความผิดที่เธอไม่ได้ก่อเอาไว้ แต่ต้องมารับกรรม เรื่องราวไม่จบแค่นั้นเมื่อเธอได้พบกับเจ้าชายผู้เป็นโจทย์เก่าของแม่มดเซฟินนี่ทีร่าทีฟา เพราะความผิดในอดีตทำให้นิรินชญาต้องพัวพันกับชายอีกหลายคน ซึ่งแต่ละคนก็หมายจะเอาชีวิตเธอทั้งสิ้น นิรินชญาจะทำอย่างไรเพื่อเปลี่ยนใจคนเหล่านั้น ให้กลายเป็นมิตรแทนการเป็นศัตรู เธอจะทำได้หรือไม่เพราะร่ายเวทมนตร์ก็ไม่เป็น

    มาร่วมเอาใจช่วยนิรินชญา กับการเดินทางผจญภัยไปในดินแดนแปลกใหม่สุดล้ำกันนะคะ
    เรื่องนี้ฉากฟินเพียบแน่นอน!

    สถานที่เกิดเรื่อง
    ดาวอควานิคเคิร์ส ที่มีภูมิประเทศสวยงาม



    ตัวละครหลัก
    นิรินชญา สิริประภาชัยวัตร
    ดาวคณะดิจิทัลมีเดีย ปี 2 มหาวิทยาลัย C 
    ผู้มีความซวยซ้ำซวยซ้อน ถูกรถขนขยะชนตาย 
    และได้ไปเข้าร่างของยัยแม่มดร้าย เซฟินนี่ทีร่าทีฟา ผู้กำลังจะถูกย่างสดกลางใจเมือง

    เซฟินนี่ทีร่าทีฟา 
    นังแม่มดร้ายที่ถนัดใช้เสน่ห์รูปร่างหน้าตายั่วยวนจิตใจ
    มีสมุนเป็นสัตว์กระหายเลือด
    เวทมนตร์ที่ถนัด คือการครอบงำสัตว์ได้เกือบทุกชนิด
    และการเสกสรรพสัตว์ขึ้นเอง
              

                        นิรินชญาในร่างแม่มด                                     แม่มดเซฟินนี่ทีร่าทีฟา



    เลเวอร์เลฟลูฟาติ 
    ทหารรับจ้าง เดินทางไปเรื่อย เพราะเขารักในการค้นพบสิ่งใหม่ๆ
    แต่เป็นคนเงียบขรึม พูดน้อย และไม่ใช่คนเชื่ออะไรง่ายๆ 
    เลยกลายเป็นผู้ชายเย็นชา ไม่อ่อนหวานในสายตาของผู้หญิง



    เจฟเฟอร์นาฟต้า
    ทหารหน่วยแพทย์คนสนิทของเลเวอร์เลฟ
    เป็นคนใจดี ยิ้มง่าย มีมนุษย์สัมพันธ์


    ปล.ภาพทุกภาพจะตามมาในเร็วๆ นี้นะคะ

      
    ตัวอย่างเนื้อเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ค่า

    ฉันลืมตาตื่นขึ้นแล้วพบว่าเลเวอร์เลฟอิงศีรษะอยู่กับศรีษะของฉัน เราหลับไปด้วยการแอบอิงกันและกันตั้งแต่เมื่อคืน นึกไปแล้วก็ยังรู้สึกอบอุ่นหัวใจ ฉันพยายามนั่งนิ่งๆ เช่นเดิม ถึงแม้จะตื่นแล้วก็ตาม เพื่อให้เลเวอร์เลฟได้หลับต่อไป เช้าวันใหม่นี้ช่างสวยงามและโรแมนติกเป็นที่สุด มีความรู้สึกประหลาดหลายอย่างเกิดขึ้นในใจตอนนี้ และฉันกำลังค้นหาว่ามันคืออะไร ทำไมฉันต้องอมยิ้มให้กับดวงอาทิตย์ ที่กำลังเยี่ยมหน้าออกมาจากหมู่เมฆสีขรึม ทำไมฉันถึงรู้สึกดีกับการนอนบนต้นไม้ ที่มีงูตัวใหญ่นอนอยู่ด้วยเช่นกัน ทำไมฉันถึงรู้สึกดีกับคนที่กำลังจะพาฉันไปตาย!

    อยู่ๆ ก็อยากจะขำพรวดให้กับความคิดของตัวเอง และเมื่อความเป็นกังวลก่อตัวขึ้นในใจ มันก็ทำลายความรู้สึกโรแมนติกหวามไหวไปจนหมดสิ้น ฉันหันขวับไปมองหางูตัวใหญ่นั่นทันที เมื่อสติเข้าร่างเต็มสมบูรณ์ (เมื่อกี้นี้คือเมาขี้ตา)

    ปรากฏว่าไม่มีงูตัวนั้นอยู่บนกิ่งไม้แล้ว ฉันนึกดีใจขึ้นมาได้วูบหนึ่ง ก่อนที่จะสะดุ้งเฮือกตามมา เมื่อมีเสียงปริศนาดังขึ้นมาจากด้านบน

    “เซ..ฟิน.. นี่.. ที.. ร่า... ที.. ฟา…”

    ‘เรียกซะเต็มยศ ใครฟะ?’ ฉันแอบสงสัย นี่ไม่ใช่เสียงของเลเวอร์เลฟ แต่มันเป็นเสียงที่ฟังดูแปลกประหลาดและยานคางสิ้นดี

    ฉันหันขวับไปยังที่มาของเสียงนั้นในวินาทีต่อมา

    ‘คุณพระ ไม่มีงูอยู่บนกิ่งไม้ แต่งูอยู่เหนือหัวกู บนต้นไม้นี่เอง!!!’

    กรี๊ดดด!!!

    ฉันเปล่งเสียงกรีดร้องยืดยาว เลเวอร์เลฟถึงกับสะดุ้งสุดตัวตื่นขึ้นมาแบบไม่งัวเงีย เขาผลุนผลันคว้าอาวุธคู่ใจขึ้นมาถือไว้ในมือ จุดนี้ฉันไม่มีอารมณ์มองความเท่ ในการหยิบอาวุธขึ้นมาปกป้องสตรีในอ้อมแขนของใครทั้งนั้น เพราะสิ่งที่ฉันกำลังโฟกัสนั่นก็คือสายตาคมของพี่เหลือมตัวโต! แต่ในขณะที่ฉันกำลังตัวสั่นเพราะความกลัว คนที่เพิ่งตื่นนอนกลับหัวเราะซะอย่างนั้น ฉันนี่เป็นงง ว่าเขาจะขำทำไม?

    เลเวอร์เลฟลดอาวุธในมือของเขาลงในที่สุด แล้วรีบลุกขึ้นยืนบิดเนื้อตัว เดินห่างทิ้งระยะออกไปรักษาฟอร์ม…

                 ‘คือ…อย่าเพิ่งทำเท่ ช่วยกลับมานี่ก่อน อย่าทิ้งกูไว้กับงูค่ะ’
     


    ชอบไม่ชอบอย่างไรเม้นท์บอกกันได้นะคะรีด กดแฟนกดโหวตโลดๆ เลยค่า
    ฝากนิยายของมือใหม่ไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ

    นิยายเรื่องนี้จะพยายามอัพให้อ่านวันศุกร์-เสาร์-อาทิตย์น่ะนะ
    เนื่องจากว่ายังแต่งไม่จบ และมีสต๊อกอยู่ไม่มาก
    แต่จะพยายามแต่งต่อไปอย่างไม่ย่อท้อค่ะ
    v.1 8/10/2017
    ?STAR

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น