มิติที่สวนกัน... ภาค1

ซ่า......ครืน......

เสียงสายฝนที่กระหน่ำตกลงมาอย่างไม่ลดละ ฉันกำลังจ้องมองออกไปนอกหน้าต่าง พลางคิดไปว่าเมื่อไหร่กันนะที่ฝนจะหยุดตก.... "พี่ฮะ ลงมากินข้าวได้แล้ว" เข้าใจแล้วทากิ พี่จะรีบลงไปกินเดี๋ยวนี้แหละ" ฉันก็แค่บอกไปแบบนั้นแหละ ใจจริงๆฉันไม่อยากจะอ้าปากเลยด้วยซ้ำ "ว่าแต่...วันนี้ฉันเขียนไดอารี่แล้วรึยังนะ..."

ครืน.....

"ยังไม่พออีกหรือไง..." การบ่นกับเสียงฟ้าร้องถือเป็นงานอดิเรกของฉันอย่างหนึ่ง ถึงวันนี้ฉันจะไม่ได้ไปโรงเรียนก็เถอะ ก็เพราะมันน่าเบื่อนี่นา จะไปทำไมกัน ความรู้ก็ไม่ได้กลับมา แถมต้องไปเจออัธพาลเฮงซวยพวกนั้นอีก คิดแล้วมันน่าเบื่อชะมัด งั้นฉันจะเริ่มเขียนไดอารี่เลยแล้วกัน...

วิ๊งงงงงงงง.....
 

"เอ๋? ล้อกันเล่นหรือไง" ฉันประหลาดใจกับเรื่องที่กำลังเกิดขึ้นเป็นอย่างมาก "ทากิ ขึ้นมาดูอะไรนี่สิ" "ผมไม่มีเวลามาล้อเล่นกับพี่หรอกน่า...." "นี่ทากิ พี่ไม่ได้ล้อเล่น....อ๊า!!"

ครืน.....เปรี้ยงงงงงงงงงงง!!!!!
TBC