ผมตกหลุมรักคุณหมอจอมซึน 'MY Heart is you DOCTOR'

หมายเหตุ / คำเตือน

-นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวาย ชาย รัก ชาย

-ตัวละคร สถานที่สร้างขึ้นจากจินตนาการ

-อาจมีคำพูดรุนแรง และหยาบคายอยู่ภายในเนื้อหา

-อาจมีการใช้ภาษาพูดในการเขียน บางช่วงบางตอน

-ควรใช้วิจารณญาณ ในการอ่าน ควรแยกระหว่างเรื่องจริง กับจินตนาการให้ออกก่อน แล้วค่อยเมนต์นะคะ

(ทั้งหมดที่กล่าวมาก่อนหน้านี้ หากว่าท่านไหนไม่ชอบ หรือไม่พอใจ คิดว่าตนเองรับไม่ได้ สามารถกดผ่านได้เลยนะคะ)

คำโปรย

เพราะเข้าเวรดึกพอออกกะก็อยากที่จะได้พักให้เต็มที่ แต่ทุกสิ่งอย่างที่ภีมคิดไว้ก็ต้องพังลงเมื่อ...

ตึง!! ตึง!! ตึง!!

5 นาที

ปึ้ง!!...ปึ้ง!!

10 นาที

"โว้ย!! อะไรวะเนี่ย" ภีมแหงนมองเพดานห้องของตัวเองอย่างลำคาญ ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาฝ่ายนิติของคอนโด

"สวัาดีครับ ผมโชติภณ ที่อยู่ห้อง V408 นะครับ"

[อ๋อ คุณหมอภีม มีอะไรให้ทางเรารับใช้เหรอคะ]

"พอดีว่าผมเพิ่งเลิกงานน่ะครับ แล้วอยากพักผ่อนมาก ๆ แต่ห้องด้านบนทำเสียงดังรบกวน จนผมหลับไม่ลงเลยครับ ยังไงช่วยโทรขึ้นไปบอกเขาให้ลดเสียงลงทีนะครับ เพราะถ้าเขายังทำเสียงดังแบบนี้ ผมก็จะพักผ่อนไม่เพียงพอ พอถึงเวลาเข้างานผมก็อาจจะทำไม่เต็มที่ ยังไงก็ช่วยหน่อยนะครับ"

หมอภีมร่ายยาวก่อนจะได้ยินเสียงตอบรับ แบบตะกุกตะกัก เพราะไม่คิดว่าผู้ชายที่พวกหล่อนแอบชมว่าดูดีแค่ไหน เวลามองเวลาโหโมจะน่ากลัวขนาดนี้

[ดะ...ได้ค่ะ ทางเราจะรีบแจ้งให้เลยนะคะ]

อีกด้าน

ธามที่กำลังทำอาหารเช้าเพื่อทานเอง แต่เพราะเครื่องปั่นของเขามันดันมาเสียเอาวันนี้เลยต้องยกโครกหินขึ้นมาใช้งาน ทั้งที่รู้ว่าเสียงดัง แต่อาหารเช้าของเขาก็สำคัญเช่นกัน

ก่อนที่เขาจะได้รับสายของทางนิติ พอรู้สาเหตุก็รู้สึกผิดขึ้นมา

[สวัดีค่ะคุณธาม ไม่ทราบมีอะไรให้ทางเราช่วยหรือเปล่าคะ]

"ไม่นะครับ!"

[พอดีว่าลูกบ้านที่อยู่ห้องด้านล่างของคุณ โทรมาแจ้งกับทางเราว่าห้องคุณทำเสียงรบกวนน่ะค่ะ พอดีว่าเขาเป็นคุณหมอที่เพิ่งจะเลิกงานมาน่ะค่ะ]

"อ่า!!"

[ยังไงก็ช่วยลดเสียงให้หน่อยนะคะ สวัสดีค่ะ] ธามมองไปที่อาวุธในการทำอาหารของตัวเองก็ยิ่งคิดหนัก ก่อนจะคิดหาวิธีขอโทษฝ่ายนั้น ด้วย...

"แบบนี้น่าจะขอโทษได้นะ"

กล่องเก็บความร้อนขานดสองชั้น ถูกวางไว้ที่หน้าห้องของหมอภีม ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินกลับไปที่ลิฟต์อย่างสบายใจเฉิบ

เริ่มเขียน 07/04/2565

เผยแพร่ที่นี่  01/11/2565

สถานะ ยังไม่จบ