ยอดนักวิทย์เป็นมหานักเวทย์

     ณ ห้องพิเศษของโรงพยาบาลรัฐที่ดีที่สุดในประเทศ ร่างของชายแก่ที่เต็มไปด้วยสายระโยงระยาง ทั้งสายวัดชีพจร สายน้ำเกลือ และสายของเครื่องช่วยหายใจ ทุกอย่างถูกจัดเตรียมอย่างดี แต่ไร้วี่แววของมนุษย์ในห้องนี้ มีเพียงเสียงของเครื่องช่วยหายใจและเครื่องวัดชีพจรหัวใจเท่านั้นที่อยู่เป็นเพื่อนชายชราผู้นี้

     ชื่อของเค้าคือ โคอิจิ เอนมะ นักวิทยาศาสตร์ที่ค้นพบสิ่งต่างๆมากที่สุดในประวัติศาสตร์50ปี อีกทั้งยังสนใจค้นคว้าเกี่ยวกับอนุพลังงานธรรมชาติที่มีอยู่ตามอากาศหรือเรียกสั้นๆว่า 'มานา' แต่ในโลกนี้มันเจือจางมากๆจึงทำให้โครงการถูกยุบไป  แต่ถึงอย่างนั้นเค้าก็เป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ทรงคุณค่าอยู่ดีแต่เพราะเหตุนี้ที่เค้าเอาแต่หมกตัวอยู่กับการวิจัยตั้งแต่อายุ18จึงทำให้ไม่มีครอบครัวหรือลูกหลานเลยสักคนแต่ถึงอย่างนั้นเค้าก็เคยแอบชอบเพื่อนร่วมงานอยู่หนึ่งคนชื่อเอริ แต่เธอได้จากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ จึงทำให้เอนมะผิดหวังกับความรักครั้งนัั้นไป แต่เค้ายังคิดถึงเอริอยู่บ่อยครั้ง นั่นอาจเป็นอีกเหตุผลที่ทำให้เอนมะไม่เปิดใจให้ใครจนถึงวาระสุดท้าย 

     "มันเหงางี้เองสินะคนที่เอาแต่หมกหมุ่นอยู่กับการวิจัย จนไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับใครจนไม่มีครอบครัวหรือแม้กระทั่งเพื่อนฝูงจนต้องอยู่เดียวดายในวาระสุดท้ายอย่างนี้" สติของชายชราเริ่มเลือนลางดวงตาของเค้าค่อยๆเจอกับความว่างเปล่าร่างกายไร้เรี่ยวแรงขยับเขยื้อน 

     "นี่เราตายแล้วจริงๆสินะยังอยากค้นคว้าต่ออยู่เลย มีอะไรอีกตั้งมากมายที่เรายังไม่รู้ จริงๆก็อยากมีเพื่อนอยู่นะแต่การค้นคว้าสำคัญที่สุดแต่มันก็เหงาเหลือเกินถ้ากลับไปได้อย่างน้อยก็คบเพื่อนไว้บ้างสักคนสองคนก็ยังดี แถมคิดถึงเธอจังเอริแต่เดี๋ยวเราก็ได้ดจอกันแล้วนะ" เมื่อพร่ำเพ้อจบเอนมะก็ปลดปล่อยความรู้และร่างกายให้ลอยไปตามกระแสลมจางๆที่กำลังพัดพาร่างของเค้าไปยังที่ที่มีแสงสว่างอยู่ไกลออกไป...