ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [EXO] The Second Plan {chanbaek} ★

    ลำดับตอนที่ #41 : - [ The Second Plan ] : ex . ตอนพิเศษที่ไม่ลงในเว็บ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.5K
      12
      20 ก.พ. 57


    [เป็นตัวอย่างตอนพิเศษ 2 ตอนนี้ไม่ลงในเว็บนะกั๊บ]

     

    Special part 2

    ในวันที่ต้องลุยภารกิจพิเศษ

    . . . . .

     

     

                “ให้เหล้าเท่ากับแช่ง ไม่แบ่งเท่ากับชั่ว แบ่งไม่ทั่วเท่ากับเชี่ยนะครับ! เอ้าชน!” เสียงของผู้หมวดจงอินดังลั่นร้านอาหารริมฟุตบาท ผมยกแก้วเหล้าขึ้นจรดกับปากแก้วของเขาเบาๆ หยดแอกอฮอล์กระเซ็นออกมาเล็กน้อย ฟองเบียร์ฟู่ฟ่าทำให้ผมครื้นเครงกว่าปกติ  ซิ่วหมินกับจงแดซดกันเข้าไปคนละอึกใหญ่ๆ แล้วเราก็ชนแก้วกันอีกรอบ

     

     

    ตัดXXX

     

     

     

                จงอินแม่งก็อยากจะตับกับน้องเขาเหลือเกิน  มือหนาโขกจังหวะป้าบๆจนเห็นภาพเลยครับ สาวๆม้วนเป็นเกลียว มีส่งสายตงสายตา คือก็อ่อยกันไปอ่อยกันมา ทั้งสองฝ่ายอ่ะครับ ด้วยความที่เมาจัด ผมก็เลยคะนองไปตามประสาผู้ชาย เต้นดุ๊กดิ๊กๆ ส่งวิงค์ให้สาวๆ สุดท้ายก็ถึงขั้นลากโต๊ะมาต่อกัน  พอมีผู้หญิงมาชงเหล้า รินเบียร์ให้ คราวนี้ก็กระจายสิครับ ไม่มียั้งสติกันหรอกตอนนี้

                ผมเมาจนมองเห็นผู้หญิงตรงหน้ามีนมสี่เต้า เมาจนเบลอ จะพูดปากยังเบี้ยวเกินกว่าจะเปล่งเสียงออกไปได้

                จำได้ลางๆว่าพวกสาวๆช่วยกันพยุงเราออกจากร้าน... จำนวนเราเข้าคู่กันพอดี สี่ต่อสี่ แฟมิลี่เกมเลยครับ งานผลิตทายาทไม่น่าจะไกลเกินเอื้อม

                ผมคิดลามกไปเล่นๆตามสัญชาตญาณของเพศผู้ แต่ใจจริงก็ไม่อยากจะทำอะไรทะลึ่งตึงตังหรอกครับ เกิดมาผมยังไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงจริงๆเลยด้วยซ้ำ และถ้าไม่รัก ก็ไม่อยากแตะต้องให้ต้องเสียน้ำใจกันทั้งสองฝ่ายด้วย

                “อีกนิดจะถึงห้องแล้วนะคะพี่ เดินดีๆสิคะ” เสียงหวานดังขึ้นข้างหู  เธอพยุงผมที่โซซัดโซเซไปตามทาง ก่อนจะผลักเข้าไปในห้องของโรงแรมเกรดต่ำ และนั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมจำได้ ก่อนจะถูกแอลกอฮอล์โขมยสติไปจนไม่เหลือแม้แต่เศษซาก

    . . . . .

                ผมตื่นขึ้นมาพร้อมอาการเมาค้าง ที่ให้ความรู้สึกเหมือนมีลูกข่างมาหมุนปั่นอยู่ในหัว  ผมยกมือขยี้ศีรษะแรงๆ ก่อนจะหันมองรอบกาย

                อ้าว ชานยอลไปทำงานแล้วหรอ? แล้วทำไมบ้านเราเปลี่ยนไป?

                “ชานยอลอ่า!” ผมตะโกนเรียกด้วยความเคยชิน ตอนนั้นเองที่เสียงดังทำให้ได้สติ ผมนั่งนิ่งไปซักพัก พอจะจำได้ลางๆว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นบ้าง

                ผมกับเดอะแก๊งค์ไปกินเหล้ากันที่ร้านริมถนน พอเมามากก็เลยเต๊าะสาวเล่นๆ พวกเธอช่วยพาเรากลับจากร้าน แล้วเหมือนจะพาเข้าโรงแรม แล้ว...

                “เฮ้ย!!” ผมกระชากผ้าห่มที่คลุมกายอยู่ออก พร้อมกับกระเด้งตัวลุกขึ้นนั่ง

                เชี่ย!! ทั้งเนื้อทั้งตัวเหลือแค่กางเกงใน! ...เอาแล้วไงกู

                ผมพยายามมองหาหญิงสาวคนเมื่อคืน อยากจะถามเธอว่าเราโซเดมาคอมกันไปแล้วจริงๆหรอ แต่สาวเจ้าก็อันตธานหายวับไปกับอากาศ

                ผมสตั๊นเหมือนโดนต่อย พอสติกลับมามากขึ้น สมองก็เริ่มสั่งให้ร่างกายทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ ผมกวาดตามองหาโทรศัพท์ กะว่าจะโทรหาลูกทีมที่เมื่อคืนร่วมหัวจมท้ายกันมาในร้านเหล้า แต่อย่าว่าแต่โทรศัพท์เลยครับ ทั้งกระเป๋าตังค์ นาฬิกา เข็มขัดหนัง รองเท้าผ้าใบ เสื้อยืด กางเกงยีนส์ หายเกลี้ยง!

                ก็ต้องขอบคุณที่ยังทิ้งกางเกงในเอาไว้ให้ดูต่างหน้า...ซึ้งโคตร!

               

    ตัดXXX

     

     

     

     

     

     

    Special part 3

    ในวันที่ไม่ต้องคิดอะไร

    . . . . .

     

     

     

                กลางฤดูร้อนเดือนสิงหาคม  ปี  2017 เวลา 13.00 น.

                กรุงโซล ประเทศเกาหลีใต้

     

     

    ถ้าหากมีมนุษย์ต่างดางจากดาวไหนซักดวง กำลังใช้กล้องส่องทางไกล ส่องซูมมายังดาวโลก  พร้อมทั้งเล็งพิกัดมาที่บ้านหลังหนึ่ง ซึ่งทาผนังด้วยสีครีมนวลตา ตัดกับหลังคาบ้านที่ปูด้วยสโตนเมทัลชีทสีน้ำตาลเข้ม มนุษย์ต่างดาวตนนั้นก็จะได้เห็นผู้ชายสองคน ที่กำลังทำกิจกรรมซึ่งแตกต่างกันออกไป

     

                วันนี้เป็นวันหยุดของรองผกก. หรือรองผู้กำกับปาร์คชานยอล แล้วก็เป็นวันว่างของเจ้าหน้าที่อาสาสมัครแห่งสถานบำบัดผู้ติดยาเสพติดบยอนแบคฮยอนด้วย


                 ชานยอลนั่งไขว้ห้างอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่ระเบียงเล็กๆหน้าบ้าน ส่วนแบคฮยอนก็แช่น้ำอยู่ในสระยางที่วางไว้ตรงกลางสวน

     

                 
    ทั้งคู่ไม่ได้พูดคุยอะไรกัน  ไม่ได้ส่งสายตาหวานหยาดเยิ้ม  และก็ไม่ได้มีแผนจะออกไปเที่ยวที่ไหน  แบคฮยอนเอาแขนทั้งสองข้างวางบนขอบยางหนานุ่ม ศีรษะแหงนเงยขึ้นมองท้องฟ้า จดจ้องเมฆขาวท่ามกลางแดดจัดๆผ่านเลนส์แว่นกันแดดสีดำสนิท  นอกจากแว่นตาดำ เครื่องแต่งกายชิ้นเดียวบนร่างขาวโพลนของแบคฮยอนก็คือบ็อกเซอร์สีน้ำเงินเข้ม

      

                 
    ชานยอลพลิกหน้าหนังสือพิมพ์ไปเรื่อยๆ บางครั้งเขาก็จะยกถ้วยกาแฟขึ้นจิบ และเมื่อเวลาผ่านไปครบ
    15 นาที เขาก็จะวางหนังสือพิมพ์ลง ก่อนจะเดินไปลากสระยางของแบคฮยอนหนีแดดเข้ามาในที่ร่ม

       

                
    ซึ่งเขาทำแบบนี้มาสามครั้งแล้ว ตอนแรกสระยางสีชมพูแจ๋นนั้นวางชิดอยู่กับรั้วบ้าน แต่แดดก็ไล่เข้ามาเรื่อยๆ จนตอนนี้ เขาลากมันมาชิดระเบียงหน้าบ้านเป็นที่เรียบร้อย

     

             
    แบคฮยอนหัวเราะเบาๆให้กับสีหน้าเหยเกของคุณตำรวจที่พยายามลากน้ำหนักของเขาไปพร้อมกับสระยางสีหวานแหวว  น้ำประปาข้างในกระฉอกออกมาเล็กน้อย ในจังหวะที่ท้องสระเสียดสีไปกับพื้นหญ้าเขียวขจี

     

     

    ตัดXXX

     

     

     

                แว่นกันแดดตกลงบนพื้น เมื่อแบคฮยอนพยายามเอียงศีรษะหนีการรุกรานของตำรวจสุดหล่อ  ชานยอลสอดมือเข้าไปในบ็อกเซอร์สีน้ำเงินเข้ม บีบสะโพกเต็มไม้เต็มมือเรียกเสียงครางวาบหวิว ก่อนจะลากฝ่ามือร้อนไปยังส่วนสำคัญที่อยู่ข้างหน้า

     

                แบคฮยอนเกร็งหน้าท้องเบาๆ เมื่อปลายเล็บของคนตัวโตแกล้งสะกิดเฉียดผ่านส่วนหัวมนของเขา

     

    “อ๊าา...ใจเย็นหน่อนสิ” อดีตผู้กองครางแหบสั่น  เสียงสูดลมหายใจเข้าออกอย่างรุนแรงและหนักหน่วงของชานยอลกำลังทำให้เขาขนลุกซู่  ชานยอลสูดดมผิวกายของเขาราวกับจะกลืนกินเข้าไปยังไงยังงั้น

     

     

    ตัดXXX

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×