คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การกลับมา......
ANGEL SPlus
1
การกลับมา.........
[คุณหนูยุนอา แห่งตระกูลอิม เจ้าของฉายานางฟ้าของเกาหลี เข้าร่วมประมูลสินค้าเพื่อช่วยเหลือเด็กกำพร้า นางฟาของเราใจบุญอีกแล้ว แหมใจดีแบบนี้ เมื่อไหร่จะมีข่าวดีกับว่าที่คู่หมั้นทายาทตระกูลชเวค่ะ ทางรายการก็ขอบคุณคุณยุนอาใน ณ ที่นี่ด้วย
โทรทัศน์ฉายภาพหญิงสาวทั่วทั้งประเทศ ที่กำลังยิ้มแย้มมีความสุขกับการเล่นอยู่กับเด็กๆ ผู้คนที่กำลังดูโทรทัศน์ขณะนี้ ต่างก็ชื่นชมในความมีน้ำใจของเธอ]
ณ คฤหาสน์หลังโต อลังการที่ตั้งอยู่บนพื้นที่กว่า 100ไร่ รวมถึงรันเวย์สนามบินที่มี
เครื่องบินเครื่องงามจอดอยู่เด่นหรา คุณหนูเล็กของบ้านกำลังอาละวาดอย่างหนั ปาเข้าของ
และแจกันแตกกรัจายเกลื่อนกราด จนคนใช้ต่างก็วิ่งวุ่น
" ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันไม่ชอบดอกไม้สีขาว แล้วนี่ให้มันหลุดลอดออกมาได้ไงหา!!"
เสียงหวานตวาดลั่น ใบหน้าสวยฉาบแววโกรธที่ใครสบตาก็ต้องหลบหนีทุดครั้ง รังสี
อาฆาตกำลังแผ่ทั่ว จนเหล่าคนใช้ส่วนตัวต่างหนาวๆร้อนๆไปตามกัน ชายหนุ่มหน้าตาหล่อ
เหลา เอาการมากคนหนึ่งอยู่ในชุดสูทที่ดูเป็นหัวหน้าเหล่าคนรับใช้ เอ่ยตอบเสียงเย็น
" ผมคิดว่าคุณหนูยุนอาจจะเบื่อดอกไม้สีแดง กระผมเลยลองเปลี่ยนดู ส่วนดอกกุหลาบสีน้ำเงินตอนนี้หายากเหลือเกินครับ"
" ว่าไงน่ะ หายากงั้นเหรอ ยังไงก็ต้องไปหามาให้ได้ ชิสส แล้วนี่ชุดบ้าอะไร มันตกเทรนส์ไปแล้ว จะเอามาให้ฉันใส่ทำไมหา...ไล่ออกทั้งหมดดีมั้ย "
" คุณหนูยุนพวกกระผมผิดไปแล้ว โปรดอภัยในความงี่เง่าของกระผมด้วย เดี๋ยวผมจะให้พวกนี้ไปเปลี่ยนชุดและดอกไม้มาให้ใหม่น่ะครับ "
"คุณคิบอม...กี่ครั้งแล้วค่ะที่คุณทำผิดพลาดแล้วจะยังหาข้อแก้ตัวอยู่เรื่อย ชอบหรือไงที่เห็นฉันคนนี้วีนใส่น่ะ !!!!"
ยุนอาตะโกนรัวใส่หน้าชายหนุ่ม คิบอมจ้องหน้เธอนิ่งใบหน้ายังคงเย็นชาไม่ทุกข์ร้อนเหมือน
เดิม จนคนที่เห็นแล้วหงุดหงิด
" ชุดนี่พามันไปเผาซะ ฉันไม่อยากเห็นมันตั้งโชว์อยู่ที่ร้านอีก และร้านนั่นไม่ต้องไปซ้อมันแล้ว ไปหาร้านอื่น แล้วนี่คุณยูลและคุณแท ไปไหน "
" คุณหนูยูลไปสังสรรค์กับเพื่อนๆครับ ส่วนคุณแท เอ่อ...."
" ไปไหน !!! " คนร่างงามตวาดลั่นขึ้นอีกครั้งเค้นความจริง
" คุณแทออกไปตั้งแต่เช้าแล้วครับแต่ไม่ทราบว่าไปไหน "
"เหอะ....ไปหาไอ้ตี๋ต่างด้าวนั่นหล่ะสิ ทำไมคุณยูลยังไม่จัดการมันอีกน่ะ กรี๊ดดดๆๆๆๆๆๆๆ มีแม่ก็เหมือนไม่มี พี่สาวก็ติดเพื่อน มีใครสนใจฉันคนนี้บ้างเนี่ย ไปไหนก็ไปเลยไป๊ ไปปให้พ้นทั้งหมด "
ยุนอาร้องกรี๊ดดลั่นเสียงดังแปดหลอดทำให้ทุกคนรีบเอาสำลีที่เตรียมไว้ปิดหูกัน
อย่างพร้อมเพรียง ด้วยความเคยชินที่เจอคุณหนูบ้านนี้วีนใส่บ่อยๆ คนใช้ทั้งหมดรีบ
แยกย้ายกันไปอย่างรวดเร็ว ร่างบางนั่งลงบนเก้าอี้สีเงินสุดหรู ประดับด้วยผ้าแพรไหม
สีทองที่ตกแต่งยังกับในวัง คิ้วเรียวดั่งกังศรย่นเข้าหากัน
" เหอะ...บ้านนี้มันอะไรกันน่ะ น่าเบื่อชิบ "
หญิงสาวเอ่ยบ่น ก่อนจะคิดอะไรออก รับคว้ากระเป๋าขาเรียวเกรด เอ ที่ได้รับการ
ดูแลอย่างดีก้าวสลับกันอย่างมาดมั่นออกมาหยุดที่ลานจอดรถ ที่เรียงรายไปด้วยรถ
หลากหลายยี่ห้อชื่อดัง
" คุณหนูยุนจะไปไหนครับ "
คิบอมเอ่ยถาม เมื่อเห็นคุณหนูของบ้านคว้ากุญแจมากจากลินชักข้างๆตน
" ไม่ใช่เรื่องของนาย ถ้าว่างมากก็ไปดูแลคุณแทซะ ฉันไม่อยากมีพ่อใหม่เป็นต่างด้าว "
" ครับคุณหนูยุน "
คิบอมโค้งคำนับ ยุนอาเบะปากใส่ กระชากประตูรถยนต์ออกแล้วขับออกมา
ทันที มือเรียวคว้าโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์แล้วโทรออก
" ฮัลโหล..เจสสิก้าเธอว่างมั้ย "
[ ไม่ว่าง ตอนนี้ฉันกำลังถูกจับดูตัวคู่หมั้นอยู่ ให้มันได้อย่างนี้สิ เซ็งโว้ยยยยยย]
" อะไรของเธอเนี่ย จะตะโกนทำไมย่ะ เออ งั้นไม่รบกวนแล้ว เซ็งเหมือนกันโว้ยยยย"
ยุนอาวางโทรศัพท์เพื่อนที่ขึ้นชื่อว่าสนิทที่สุด ก่อนจะขับรถต่อไปเพิ่มความเร็ว
ขึ้นเท่าตัว
ที่บ้านของซอฮยอน
" พี่คยู "
คุณหนูเล็กของบ้านวิ่งมาสวมกอดชายหนุ่ม ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าพี่ชายแท้ๆของเธอ
ที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากอเมริกาวันนี้
" ไงจ้ะ โตเป็นสาวแล้วน่ะเรา สวยขึ้นแบบนี้พี่ก็หวงแยสิ ถ้ามีหนุ่มๆมาจีบ "
" 55+ ดีสิค่ะ งั้นซอจะไม่รักผู้ชายคนอื่นนอกจากพี่คยูดีมั้ย ทำไมพี่คยูกลับมาถึงไม่โทรบอกซอค่ะ จะได้ไปรับที่สนามบิน"
" เซอร์ไพร์ไง พ่อและแม่ฝากความคิดถึงมาให้เราด้วยแหล่ะ"
" แล้วคุณพ่อคุณแม่จะกลับมาหาซอเมื่อไหร่คะ "
"คงอีกไม่แหล่ะ แต่นับแต่นี้พี่จะกลับมาอยู่กับซอน่ะเราจะได้ไม่เหงาแล้วทีนี้ "
" เย้ๆๆ พี่คยูจะกลับมาอยู่กับซอแล้ว ซอดีใจมากเลยค่ะถ้าพี่ยุนรู้ข่าวนี้ ก็คงดีใจมากกว่าซอแน่ๆ"
ใบหน้าหล่อของชายหนุ่มสลดลงเมื่อได้ยินชื่อของยุนอา จากปากน้องสาว ยุนอาหรอ
เธอจะเป็นอย่างไรบ้างน่ะ
" ใครมาน่ะ เพื่อนซอหรอ"
" คงงั้นมั้งค่ะ เดี๋ยวซอไปเปิดประตูเองค่ะ "
" อืมๆๆ"
คยูฮยอนพยักหน้ารับ เมื่อซอฮยอนเดินออกไป ชายหนุ่มก็หันมาเก็บกระเป๋าขึ้นห้องไปเก็บ
ซอฮยอนยิ้มอย่างดีใจ เมื่อรู้ว่าใครมารีบวิ่งไปเปิดประตูทันที รถสปอร์ตสีทองสุดหรู
เลี้ยวเข้ามาจอดนตัวบ้าน คนในรถเปิดประตูขาเรียวก้าเท้าลงมาจากรถ ปรากฎร่างระหงในชุด
เดรสลายเสือกระโปรงสั้นเหนือเข่า พริ้วไปตามกระแสลม ดวงหน้างดงามถูกปกคลุมด้วยกลุ่มผม
สีน้ำตาลแดง ที่ยาวดัดลอนตั้งรับกับดวงหน้าสวยได้เป็นอย่างดี ริมฝีปากงามเผยรอยยิ้มหวาน
ให้กับคนที่เดินเข้ามา
" พี่ยุน " ซอฮยอนเอ่ย เดินเข้ามากอดร่างบางตรงหน้าอย่างดีใจ
" ไงจ้ะเรา ดูมีความสุขจังเลยน่ะ"
" ก็ไม่ให้อารมณ์ดีได้ไง วันนี้มีคนทีซอรักถึง 2คนมาหาซอพร้อมกัน "
" ใครกันน่ะ คนที่ซอรักนอกจากพี่ "
" ถ้าพี่ยุนอยากรู้ก็ตามซอเข้าไปข้างในสิค่ะ รับรองเซอร์ไพร์แน่ๆๆ"
ยุนอาทำหน้างงเล็กน้อย แต่ก็ยอมเดินตมเข้ามานบ้านโดยดี แต่เธอก็ยังไม่เห็นใครเลย
แม้แต่คนเดียว
" ไหนหล่ะ นี่อำพี่เล่นหรือเปล่า "
" เปล่าน่ะ ไปไหนของเขาน่ะ"
" เพื่อนเธอคนไหนที่มาหรอ ซอฮยอน แนะนำให้พี่....."
ยุนอาหันไปตามเสียงที่เจ้าของเสียงยืนอยู่ที่บันได ดวงตาโตเบิกกว้าง และดูเหมือนอีก
ฝ่ายก็ดูจะไม่แตกต่างอะไรจากเธอ
"อ้าว พี่คยุอยู่นี่เอง พี่ยุนอาเองค่ะ "
" น้องซอพี่ขอกลับบ้านก่อนน่ะ...พี่ไม่มีอารมณ์แล้ว "
ยุนอาเอ่ยขึ้นดวงตาจับจ้องไปที่คนร่างสูง ก่อนจะหลุบตาต่ะเดินปึงปังออกไป คยูฮยอนที่
ได้สติรีบวิ่งตาไปติดๆ ซอฮยอนมองทั้งคู่อย่างงงๆ แต่ก็ไม่ได้ตามไป
" ยุนอา..เดี๊ยวก่อนสิ..ยุนอา "
คยูวิ่งเข้าไปคว้าแขนเรียวก่อนที่เธอจะเปิดประตูรถออก ดวงหน้างามหันมาจ้องมองอย่างโกรธๆ
" ปล่อยมือจากประตูรถของฉัน เดี๋ยวนี้!! "
หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นเฉียบ แกะมือหนาออกจากประตู แต่คยูกลับเอามืออีกข้างมาจับมือเธอไว้
" ทำไมต้องหนีหน้าฉัน "
" ใครหนี อย่ามาพูดมั่ว ปล่อย"
" ก็เธอกำลังทำมันอยู่นี่ไง ทำไมเห็นหน้าฉันแล้วทนมองไม่ได้หรือไง "
" ใช่ ฉันเสนียดขี้หน้าหน้านาย ทีนี้ก็เอามือที่สกปรกของนายออกไปจากรถฉันซะ"
คยูฮยอนดูอึ้งๆกับคำพูดของเธอ ไม่คิดว่าคำหยาบแบบนี้จะออกมาจากปากคนที่เขาเคยรู้จักดี
" ฉันกลับมาทั้งที แทนที่จะได้ยินคำว่าเป็นห่วง คิดถึง จากปากคนรักแล้วนี่ทำไม คำที่ฉันได้ยินถึง...."
" ใครคนรักของนายอย่ามาพูดมั่วน่ะ!! เรื่องของเรามันจบไปแล้ว... ทุกอย่างมันมีค่าเป็นศูนย์ ฉันกับนายตอนนี้สถานะก็เป็นเพียงแค่คนที่เพิ่งเจอกัน ถอยไป!! "
ยุนอาโพร่งออกมาขัดคำพูดของคยู มือเล็กผลักร่างสูงจนเซออกไป ก่อนจะรีบลงนั่งใน
รถปิดประตูทันที
" เธอเปลี่ยนไปมากเลยน่ะยุนอา เธอเปลี่ยนไปจนฉันรู้สึกว่าเราอยู่ไกลกันเหลือเกิน "
คยูเอ่ยมองผู้หญิงในรถอย่างผิดหวัง ดวงหน้าสวยหันมามองเขา ใบหน้าไร้ความรู้สึก
" นายเป็นคนทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้คยู นายเป็นคนบังคับฉันให้ต้องเป็นแบบนี้ "
ยุนอาเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น เพื่อให้เขาได้ยินชัดเจน มอเรียวเอื้อมไปกดปิดกระจก
ขึ้น ก่อนจะกระชากเกียร์รถ ขับออกไปอย่างรวดเร็ว
หญิงสาวจ้องมองทางไปข้างหน้า ดวงตางามพร่ามัวไปด้วยหยดน้ำตาที่กลังเอ่อไหล
" ฮึก..นายกลับมาทำไม นายจะกลับมาทำไมอีก กรี๊ดดดดด !!! "
ตึง !!! โครม !!!
....................................................
อันยองจร้า ได้เปิดเรื่องซักที555+
ป.ล ถ้าพี่สาวไม่แอบขู่มา จะไม่อัพก่อน ล้อเล่นจร้า
อัพตามสัญญาแล้ว 555+ เป็นไงบ้างจ้ะ สนุกมั้นเอ่ย ค้างคาหละสิ
ฟิ้วววว รองเท้าใครลอยมาถูกหัวไรเตอร์นี่ หุหุ ถ้าอยากให้อัพต่อ ก้เม้นๆๆสิ
ถ้าไม่เม้นรอชาติหน้าได้เลย ยิ่งขี้เกียจอยู่
หุหุ ไรเตอร์แอบอัพที่ร.ร. จร้า ว่างจัด5555+
ความคิดเห็น