AFTERLIFE(โลกหน้า)

"มนุษย์ชอบคิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่เหมือนพระเจ้า แต่แท้ที่จริงเขาได้หารู้ไม่ว่า 
เขาก็เปรียบได้แค่กับเศษ มด ปลวก เศษ ธุลี ขี้เถ้าแห่งห้วงจักรวาลนี้เท่านั้น 
สิ่งที่น่าสังเวชที่สุดของชีวิตมนุษย์ ก็คือการที่ไม่รู้ว่า ชีวิตเมื่อถึงจุดๆนึง
สูงสุดก็จะคืนสู่สามัญ เมื่อทอดตัวลงนอนกับพื้น ถึงตอนเช้าไม่แน่ว่า
วันนั้นอาจเป็นวันสุดท้ายที่ร่างกายจะแตกสลาย วิญญาณดับสูญ
ราวกับน้ำค้างที่หยดตอนรุ่งเช้าก็เป็นได้ มียศก็เสื่อมยศ มีลาภก็เสื่อมลาภ
มีพบก็มีจาก ทุกสิ่งล้วนไหลไปตามวัฏจักรของมัน เหมือนกับครั้งนึง
ที่ประเทศไทยเคยเป็นประเทศที่อุดมสมบูรณ์ มีทะเลสวย หาดทรายงาม
ท้องฟ้าใส ฉันใด พระเจ้าผู้สร้างโลกเมื่อสร้างโลกได้ ก็ย่อมทำลายโลก
ลงได้ตัวท่านเองฉันนั้น ภัยพิบัติเหนือจินตนาการ โดยที่ยังไม่มีใครทราบสาเหตุ
มันจะเกิดขึ้นแต่เพียงเท่านี้หรือ หรือว่าโศกนาฏกรรมของมวลมนุษยชาติเพิ่งจะ
เริ่มต้นขึ้น และมันจะยังคงแฝงตัวอยู่อย่างเงียบๆแล้วค่อยๆคืบคลานเข้ามา
เรื่อยๆอีกต่อไปไหม ภัยพิบัติบทสรุปในเรื่องนี้มีกี่อย่างกันแน่ รอให้คุณๆ
ท่านผู้อ่าน เข้ามาพลิกหน้าประวัติศาสตร์ใหม่ไปกับผู้คนที่รอดชีวิตในยุด 
AFTERLIFE..



"ปืนฆ่าคนไม่ได้ แต่หัวใจที่เย็นชาทำได้ !!"
                                             -พัชระ(จากหนุ่มไม่เอาถ่าน
                                               กลับกลายเป็นเหล็กหล้า)-


"ผมนี่แหละ!!ที่จะยืนหยัดอยู่เป็นคนสุดท้ายในยุคนี้"
                                              -โอ๊ท(Drift King)
 

"ไอ้โอ๊ท เหร๊อะ มันบ้า วันๆห่วงแต่จะแด๊กส์ 
เห็นของกินเป็นไม่ได้"
                                               -ต้อง(ศิลปิน)

 

"หนูเป็นพาหะนำเลปโตสไปโรสิส กับ แฮนด้า ไวรัส
นะจ้ะทุกคน" 
                                               -จูน(คุณหมอสาว)



"ชีวิตคู่ก็เหมือนปืนกับกระสุนค่ะ แยกจากกันไม่ได้"
                                                -โบว์ (ร้อยตำรวจตรีหญิง)