love vs love

จงโง่พอที่จะตกหลุมรักใครสักคน
แต่....
จงฉลาดพอที่จะรู้ว่าเราตกหลุมรักใครคนนั้น
เสียงsmsของร่างบางดังขึ้นมาจรทำให้เจ้าตัวต้องกดเปิดดู
...ใครส่งข้อความมาฟ่ะ- -^^...
"อะไรเนี่ย??เหอะข้อความเฮงซวยชะมัดคนอย่างฉันไม่มีวันโง่เง่าที่จะรักใครขนาดนั้นหรอก แล้วใครมานบังอาจส่งมาฟ่ะ รบกวนการนอนของช้านนหมด"แล้วก็ลุกขึ้นมาเปิดดู
..sms forword หรือนี่..
"พี่แจจุงตื่นหรือยังครับ วันนี้งานมาเต็มเลยไม่ใช่หรอครับ"เสียงจุนซูน้องชาย(?)สุดที่รักดังขึ้นมา
"ตื่นแล้วๆๆๆ"...พูดมากจริงเดี๋ยวก็จับยัดส้วมเลยนิ- -*...
"ผมรออยู่ข้างล่างนะครับ หิวจังๆลงมาทำอะไรให้กินหน่อยจิ"ร่างเล็กออดอ้อนพี่ชายคนสวย
"เออ รู้แล้ววันนี้เป็นไรเนี่ยผีเข้าหรือไง ยิ้มมาแต่ไกล"พลางเดินไปแปรงฟัน
"อะไรเนี่ย น้องอารมณ์ดีปรีชาก็บ่น อารมณ์เสียก็ด่า หี่พี่จะให้ผมแข็งทื่อเป็นหินหรือไง"ร่างเล็กอารมณ์เดือดปุดๆ
"เออๆไม่ว่าก็ได้"...ชิชะ!โดนน้องด่าแต่เช้าเลย มันจะเป็นฤกดิ์งามยามดีกับงานใหม่ของฉันไม่เนี่ย-*-..
"แล้วมีอะไรล่ะ ถึงได้อารมณ์ดีล่ะคราบบ"นี่ประชดนะเฟ้ยบอกไปพลางบ้วนปากไป
"ก็...วันนี้ยุนโอเค้า....."ร่างเล็กบิดไปบิดมา
"ยุนโฮทำไมๆๆ"ร่างบางตื่นเต้นแทน
"ยุนโฮเค้ามาชวนผมไป...."ร่างเล็กเขินสุดๆ
....................................................
TTTT^TTTTTเอาไว้แค่นี้ก่อง บับๆๆ
ลาก่อนชาวดลกเวลาไม่เคยพอ(เซ็งเป็ดจัง)