Sydney in Love

"ก้าวแรก" ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นสำหรับการเริ่มอะไรสักอย่าง ถ้าไม่ออกเดินสักก้าวก็คงไม่มีวันไปถึงที่หมาย แม้จะไม่รู้ว่าจะออกเดินทางไปไหน เพียงแค่ก้าวเดินออกมา ชีวิตก็จะบอกเองว่าควรจะไปทางไหน แล้วเรื่องมหัศจรรย์ในการผจญภัยบนโลกกว้างจะเริ่มขึ้น ณ บัดนี้ 

ญาณีย์ถึงตัดสินใจเดินทางออกมาจาก comfort zone มาใช้ชีวิตสักหนึ่งปีที่เมืองซิดนี่ย์ เพื่อตามหาอะไรบางอย่างที่ฉันเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรแต่ก็ยังเสี่ยงก้าวออกมาจากบ้าน ตลอดระยะเวลาหนึ่งปีที่ผ่านมานี้ ได้ถือวีซ่าโครงการ WORKING AND HOLIDAY VISA ซึ่งเป็นวีซ่าตัวหนึ่งที่มีค่าใช้จ่ายไม่สูงมากนัก ทำให้เปิดโอกาสให้เด็กเพิ่งจบ ซึ่งขณะนั้นก็ยังไม่มีงานทำ ได้มีโอกาสเปิดหูเปิดตาที่ประเทศออสเตรเลียหรือนิวซีแลนด์ ก็แล้วแต่เราจะเลือก ซึ่งสองประเทศนี้เป็นข้อตกลงระหว่างรัฐให้เราได้ไปใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหนึ่งปีเต็ม ก็คือเราจะไปทำอะไรก็ได้ที่่่่่ไม่ผิดกฎหมาย

จุดเริ่มต้นของใบเบิกทางนี้ หลังจากที่จบจากมหาวิทยาลัย และมองหาโอกาสในการเริ่มการทำงานอยู่นั้น เพื่อนสมัยมัธยมต้นคนหนึ่งก็แนะนำโครงการ Working and Holiday ที่ว่านี้มาให้ ตอนนั้นก็ยังไม่รู้นะว่าโครงการนี้คืออะไร แต่ไหนๆก็ยังไม่ได้ทำงานก็เลยลองหาข้อมูลดู ซึ่งนับว่าเป็นโอกาสในการเริ่มทำงานครั้งแรกในต่างแดนของพวกเรา สองสาวจึงได้ตัดสินใจจะออกเดินทางไปด้วยกันที่โอ๊คแลนด์ ดินแดนแห่งเมฆขาว แต่ทว่าชีวิตกลับมีอุปสรรคเมื่อเพื่อนกลับไม่สามารถไปตามแผนที่วางไว้ได้ (ติดตามตอนต่อไป) ด้วยเหตุนี้การเดินทางคนเดียวจึงมีเป้าหมายที่เปลี่ยนทิศไปในนครซิดนี่ย์ ที่ทำให้พบกับความรัก ความผูกพัน และน้ำใจจากคนไกลบ้าน 

ในชีวิตของคนเราได้พบปะเจอกับผู้คนมากมาย และหนึ่งในนั้นก็จะมีสักคนที่ถูกลิขิตไว้เพื่อเราได้เรียนรู้ ความเชื่อที่เป็นเพียงการเพ้อฝันแต่ถ้าหากไร้ฝันก็เหมือนกับเรายังไม่ได้ค้นหาสิ่งที่เราต้องการคืออะไร ??? 

งานเขียนชิ้นนี้เป็นบันทึกการเดินทางไปเยือนต่างประเทศ เป็นช่วงเวลาที่กำความอิสระไว้ในมือ เราสามารถเสกสรรสร้างชีวิตให้เป็นแบบที่เราต้องการ ในขณะเดียวกันก็ต้องตระเตรียมความพร้อมเมื่อต้องไปอยู่ไกลบ้าน ซึ่งไม่รู้ว่าจะมีอะไรคาดไม่ถึงเกิดขึ้น ในขณะเดียวกันก็ต้องใช้ชีวิตในเมืองที่มีค่าครองชีพสูงเพียงลำพัง เรียนรู้ที่จะเอาตัวรอดด้วยตัวเองโดยไม่พึ่งพาใคร ใครว่ากันเล่ามาเมืองนอกจะมีชีวิตที่แสนสบาย นั่งจิบกาแฟชิลๆ  ทำตัวชิกๆได้ ทุกวินาทีเราต้องดิ้นรนหาทางเอาตัวรอดให้ได้ ต้องอดทนอดกลั้นกับสิ่งที่มาบั่นทอนจิตใจ 

ขณะเดียวกันนั้นเอง 

ในรัตติกาลมุมอับหนึ่งของห้อง มีเพียงแสงไฟสว่างจ้าของจอมอนิเตอร์ เป็นเสมือนมอบพลังมืดดึงดูดญาณีย์ให้เข้าสู่โหมดออนไลน์ แม่นางเริ่มลงมือเรียงร้อยถ้อยคำ แต่งแต้มตัวอักษรเป็นเรื่องราว ความทรงจำต่างๆพรั่งพรูออกมจากความคิดราวกับไม่สามารถหยุดยั้งได้ โลดแล่นไปในดินแดนเหนือความมุ่งหวัง ต่อไปนี้จะนำพาทุกท่านเข้าสู่ดินแดนมหัศจรรย์ที่เต็มไปด้วยความหวังดีและความห่วงใยของคนแปลกหน้าอย่างพี่แพทที่มีให้มันมากจนเอ่อล้น เลยทำให้ไม่สามารถกักเก็บความทรงจำไว้ได้หมด จำต้องแบ่งปันพื้นที่เล็กๆนี้เพื่อถ่ายทอดความรู้สึกของฉันที่มีต่อเธอและซิดนี่ย์ ให้ผู้อ่านได้รับรู้

ฉันรักเธอ ซิดนี่ย์  

เด็กเวิร์กกิ้ง ฮอลิเดย์ ปี 2013