SOUL-SEARCHING

จงเชื่อว่าบางสิ่งเป็นไปได้ แม้แทบจะเป็นไปไม่ได้ก็ตาม ตราบใดที่เรามีเป้าหมายและความเชื่อที่แรงกล้า ที่เหลือแค่ค่อยๆก้าวเข้าไปใกล้เรื่อยๆ... 

...วันนึง เดี๋ยวก็ถึงเอง 

•••

ขอพื้นที่ให้กับความเป็นเด็กอีกครั้ง ด้วยการกลับมาอัพเดตเรื่องราวในเว็บเด็กดีนี้ หวนคิดถึงวันเวลาในช่วงวัยมัธยม ที่กำลังควรจะอยู่ในช่วงค้นหาตัวเอง แต่สุดท้ายก็หาไม่เจอ จนเวลาล่วงเลยไปจนเรียนจบ ปริญญาตรี เข้าสู่วัยทำงาน ที่ก็ไม่เคยมีประสบการณ์การทำงานอะไรเลย ความอึดอัดใจที่สั่งสมมานาน จนต้องหนีออกนอกประเทศด้วยโปรแกรม working holiday จุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลง และทำความเข้าใจตัวเองไปอย่างช้าๆ นานเกือบยี่สิบปี หลังจากเรียนจบ ไปใช้ชีวิตอยู่ตามลำพัง ที่ซิดนี่ย์ ออสเตรเลียหนึ่งปี และต่อด้วยนิวซีแลนด์อีกสิบปี หลังจากได้ผ่านพ้นช่วงโควิด สุดวิกฤตในมหันตภัยครั้งใหญ่ของมนุษยชาติ ที่แพร่โรคระเบิดจากคนสู่คน 

•••

ตามหารสชาติที่หายไป 

บ้าน คือ อะไรที่ทำให้เกิดความสบายใจ ไร้กังวล สนับสนุนในสิ่งที่ทำ และเข้าใจในธรรมชาติที่เป็น แต่นี่ยิ่งอยู่ยิ่งอัดอัด มีแต่อยากจะออกไปอยู่ข้างนอก ทั้งที่ก็ไม่เคยเป็นมาก่อน ปกติเราก็เป็นคนติดบ้านพอตัว ไม่ค่อยชอบออกนอกบ้าน ไม่ชอบสังสรรค์กับเพื่อน ชอบอยู่ตัวคนเดียว ติดหน้าจอ เข้าโหมดโลกออนไลน์ ชอบทำอะไรอยู่กับบ้าน ที่เป็นวิมาน  

เริ่มที่จากถาม จากสิ่งที่ชอบ เพื่อจะขอร่วมเดินทางไปตามหาสิ่งที่ใช่ด้วยกัน ของคนๆหนึ่งที่ไม่มีใคร เราไม่ชอบให้ใครมาตัดสินในสิ่งที่เราเป็น เอามาวิพากษ์วิจารณ์ เพื่อให้เป็นในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเรา สิ่งที่สังคมเป็นอยู่ คนเราจำต้องตามมาตรฐานสังคมขนาดนั้นเลยเหรอ 

มาเข้าเรื่องกันดีกว่า จนวันหนึ่งกับการสูญเสีย คือสภาวะการตื่นรู้ เพื่อที่จะได้เติบโตไปได้อีกขั้น 

ในวันที่หมดสิ้นหนทาง วันๆก็อยู่แต่ติดหน้าจอมือถือ ไม่ค่อยอยากทำอะไร เกือบจะอยู่ในภาวะสิ้นยินดี ไม่ยินดี ยินร้ายกับอะไรอีก วางแผนที่จะจบชีวิตตัวเอง แบบดีๆ จนได้มาติดตามศิลปินหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งในอินสตาแกรม มีภูมิฐาน เสียงนุ่ม มีอัลบั้มแนวเพลงป๊อป ร็อค เริ่มเข้าวงการจากการประกวดเดอะสตาร์ ด้วยความพยายามตามหาความชอบจากการร้องเพลง ความชอบอย่างเดียวคงไม่พอ ต้องกล้ามากด้วย 

ความหวังครั้งสุดท้าย ถูกจุดประกายขึ้นอีกครั้ง เมื่อชีวิตมาถึงทางตัน ที่แห่งนี้จึงเป็นถนนสายเดียวที่จะเดินเข้าไป 

เขาว่ากันว่า การร้องเพลงเป็นการปลดปล่อยทางอารมณ์อย่างหนึ่ง ผ่อนลมหายใจที่อัดแน่นในทรวงอก เหมือนกับถอนหายใจ ยกภูเขาออกจากอก ของคนเราที่มีความตึงเครียดในตัว จากเรื่องราวต่างๆที่พบเจอ ตามหนังสือ ภูเขาคือตัวฉันเอง (mountain is you) 

ซึ่งตอนนี้ศิลปินหนุ่มคนนี้ก็ได้พลิกผันตัวมาเป็นช่างภาพ ถ่ายรูปทั่วทุกซีซั่นในประเทศญี่ปุ่น ที่เป็นความฝันตั้งแต่เด็กของเรา ผู้ชื่นชอบในความเป็นญี่ปุ่นจากการ์ตูน อนิเมะ เกมส์ คอสเพลย์ ตลอดจนวัฒนธรรมก็ได้แทรกซึมเข้ามาในการใช้ชีวิตที่ใช่ ซึ่งชี้ทางให้เห็นถึงความเป็นตัวเองในแบบที่ไม่ต้องไปสนใจใคร ตราบใดที่ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน และ ีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีอีกอย่างที่สำคัญคือ เป็นประเทศที่ปลอดภัยที่จะเดินทางคนเดียว ฉันอยากจะรู้จักเธอให้มากกว่านี้ นี่เป็นกุญแจสำคัญที่จะเปิดประตูสู่ความเป็นตัวเองที่ชัดขึ้น หลังจากที่ได้ฟังเพลงของรุจ เดอะสตาร์4 

อยากได้ อยากรู้ อยากมีโมเม้นแบบนี้บ้างก็ต้องสอบถามจากผู้รู้ ถ้าไม่ถาม คำตอบคือไม่ ถ้าถามไปแล้วคำตอบนั้น คือความเงียบ ก่อนเขาจะปฏิเสธปัดตอบไปอย่างสุภาพ ก็จงถอยออกมาจากเป้าหมายนั้น เพราะนั่นอาจจะเป็นเป้าหมายหลอก ให้เชื่อว่าใช่ ก็ได้ 

ทว่า...มันเป็นสิ่งที่ชอบจริงๆล่ะ อยากจะยืนหยัดเพื่อสิ่งนี้ที่เรียกว่า ความสุขเล็กๆ ก็ทำเท่าที่เป็นไปได้ ไม่ต้องไปคาดหวังอะไรมาก ขอแค่ดีต่อใจก็พอ ในเวลาที่เหนื่อยล้า สิ่งนี่เรียกว่า แพชชั่น เราอยากทำมันจริงๆ เป็นอาการดื้อด้านที่จะทำโดยไม่สนใจอะไร อีก มีความพอใจที่จะทำ หมกมุ่นกับมันให้ถึงที่สุด โดยไม่หวังผลที่เป็นความคาดหวังในเชิงโรแมนติก ปล่อยวางได้ตามสบาย กับสิ่งนี้ ไปให้สุดอีกสักครั้ง 

•••

ใช้เพลงบำบัดใจ

ความจริงที่ขัดแย้ง 

ชีวิตที่รู้สึกเหนื่อยล้า พอมีเสียงนุ่มๆของเขา ดังแว่วผ่านเข้ามา ความอ่อนล้าก็ได้จางหายไป กับแนวเพลงป๊อป ทำให้ได้รู้ว่าตัวเองชอบเพลงแนวป๊อปร็อค ตัวตนจริงที่ขัดกับบุคลิกมาดเรียบร้อย ทั้งนี้ทั้งนั้น เนื้อหาความหมายของเพลงก็ช่างโดนใจ กับชีวิตที่เป็นอยู่ ณ ตอนนี้เหลือเกิน  

คนเศร้ามักจะชอบฟังเพลงเศร้า บรรเลงคลอไปช้าๆ มันจะทำให้รู้สึกดีขึ้น อย่างน่าใจหาย เพราะเราไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว มีคนอีกมากมายที่คิดเหมือนกัน

ไม่รู้อะไรมาดลใจ ทำให้เริ่มสืบหาข้อมูลในโลกโซเชียล ของศิลปินคนนี้ ก็เลยทำให้ได้รู้จักตัวตนข้างในที่คล้ายกัน 

•••

ฉันจะรู้จักเธอให้มากกว่านี้ได้ยังไง

เริ่มจากเข้าหาแฟนคลับของเขาก่อน ที่ก็เป็นกลุ่มแฟนคลับที่เหนียวแน่นมายาวนาน 17 ปี พวกเขาคอยสนับสนุนศิลปินตลอด นับแต่เข้าวงการ 

จนตอนนี้ขาข้างหนึ่งได้เข้าไปแล้ว ในกลุ่มของเหล่าแฟนคลับได้ตั้งขึ้น ของ ศิลปินหน้าตาดีคนหนึ่ง มีบุคลิกที่ชวนฝัน และน้ำเสียงที่นุ่มทุ้ม 

PERFECTIONISM 

คนส่วนใหญ่ก็มองหาความสมบูรณ์แบบ บนโลกที่ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ หน้าตาก็ถือว่าเป็นปัจจัยแรกๆ เพราะหน้าตาดีมีชัยไปกว่าครึ่ง ที่เหลือคือการแต่งตัวดูดีมีภูมิฐานสูง ทำให้เป็นที่เคารพนับหน้าถือตา 

ทำไมถึงต้องเป็นศิลปินคนนี้ ทั้งที่ดาราหน้าตาดีก็มีอีกเยอะ ฉันไม่ใช่พวกบ้าดารา ที่ชอบไล่ตามคนหน้าตาดี กลับตรวกันข้ามด้วยซ้ำ จุดเริ่มต้นมันมาจากความเกลียดชัง ถ้ามันคือสิ่งที่ถูกกำหนด มาเพื่อเรา ยังไงก็หนีไม่พ้น 

อีกหนึ่งปัจจัยที่ดึงดูดให้เข้ามาคือ อุปนิสัย ที่มีความฮิปปี้ในตัวเอง และมีความคิด ความเชื่อที่คล้ายกัน ชอบทำบุญเป็นนิจ  ตัวผู้เขียนเองเชื่อว่าตัวเองดึงดูดคนทำบุญ มาก ตลอดการเดินทางตามลำพัง ชีวิตก็ยังมีคนคอยอุปถัมภ์ค้ำจุน ถึงแม้จะมีชีวิตที่ยากลำบากก็ตาม โดนกดขี่ข่มเหง เพราะด้วยที่เราเป็นคนง่ายๆอะไรก็ได้นี่แหละ ทำให้เขาเอาเปรียบเราจนเกินไป ความอ่อนแอ ทำให้ ขาดคนสนับสนุนเติมเต็ม ต่อให้จะมีความสามารถเหนือคนอื่น มีความขยันขันแข็งก็เปล่าประโยชน์ บุคลิกภาพก็เป็นส่วนสำคัญ ฉันไม่ใช่คนแต่งตัว แต่งหน้า ชอบอะไรที่ง่ายๆสบายๆจนเคยตัว ชีวิตก็เลยพลอยเรียบง่ายไปด้วย มันเลยทำให้เราไม่สามารถที่จะอยู่ในระบบบริษัทได้ดี การสื่อสารคือสิ่งสำคัญในชีวิตและหน้าที่การงาน ที่เราไม่มี อีก มันเลยทำให้ใช้ชีวิตอยู่กับคนอื่นได้ยาก 

จนได้มาเจอกับศิลปินที่เป็นแรงบันดาลใจในการเดินทางและมีรูปแบบการใช้ชีวิตที่คล้ายกัน ชอบเล่นเกมส์ ชอบอ่านหนังสือ ไลฟ์สไตล์ความเป็นฮิปปี้ มีโลกส่วนตัวสูง มีนิสัยที่ดื้อรั้นเชื่อในความคิดของตัวเอง แบบไม่ฟังใคร จนต้องมาเจอกับตัวเอง ก่อน 

HIPPIE IS OUR GENRES 

จนมาถึงความชอบประเทศญี่ปุ่น ทั้งทางวัฒนธรรม ระเบียบวินัย ความสะอาดเป็นระเบียบ ศาสนาพุทธนิกายเซน เป็นมหาญาณ

 สายเลือด จิตวิญญาณความเป็นญี่ปุ่น ด้วยการ์ตูน เกมส์ อนิเมะ ที่มีความเคยชินมาตั้งแต่เด็ก 

ถึงอย่างไรก็ตาม เราก็ยังมีความต่างที่ทำอย่างเขาไม่ได้ นั่นคือ ความมั่นใจที่ถดถอย เพราะความกลัวที่ก่อขึ้นในใจ มันทำให้ไม่กล้าทำอะไรสักที กลัวความคิดเห็นต่างของคนอื่น คำวิพากวิจารณ์คือชนวน เชื้อเพลิงตัวดี ถ้าคิดดีมีทัศนคติที่ดี ไม่ถือสา หาความ พร้อมยอมรับในความสัจธรรม ก็แล้วไป 

COMMUNICATION

การสื่อสารที่ดี นั้นเกิดจากทัศนคติที่ดี 

ทัศนคติดี คือมีความคิดดีที่เป็นประโยชน์ ต่อตัวเองและคนอื่น ถึงแม้ว่าเราจะมีเจตนาดีต่อคนอื่น แต่ปล่อยปละละเลยกับตัวเอง ก็จะทำให้ขาดความเคารพนับหน้าถือตา เขาถึงให้ รักตัวเองให้เป็นก่อน เมื่อเราเรียนรู้ที่จะรักตัวเองเป็น เราจะไม่ไปขอความรักจากใคร อีกเลย ไม่ใช่ไม่สนใจใครเลยนะ เพราะความรักไม่ใช่เรื่องที่ขอกันได้ มันคือการให้ด้วยใจ  ในเมื่อเขาให้มา ก็ต้องคืนเขากลับไป ในโลกนี้ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ ทุกอย่างต้องมีการแลกเปลี่ยนในทางใดทางนึง 

อยากได้ความสัมพันธ์ที่ดี ก็ต้องรักตัวเองให้เป็น นี่เป็นเจตนารมณ์ ลมหายใจสุดท้ายที่จะต้องไปให้ถึง ฉันเชื่อว่ายังไงก็ถึง 

เราเชื่อว่า ถ้าได้เจอกันจริง เขาคงพร้อมที่จะให้ในสิ่งที่เขาพอช่วยได้ และพร้อมที่จะให้ ในสิ่งที่ขาด  

INTUITION IS THE SIGNAL

ทำตามใจตัวเอง ไม่ใช่ความเห็นแก่ตัว 

หวังว่าเขาจะเข้าใจในสิ่งที่คนอื่นมองไม่เห็น เพียงแค่มองลึกเข้าไปในแววตา ที่เปี่ยมไปด้วยความมั่นแบบแปลกๆ ไปเอาความมั่นใจแบบนี้มาจากไหนก็ไม่รู้ และความหวังที่จะมีชีวิตอยู่ ในครั้งสุดท้าย 

นี่จึงเป็นจุดเริ่มต้นในการร่วมเดินทางไปกับสิ่งที่ชอบ เพื่อจะอยู่กับสิ่งที่ใช่ ไปตลอดการเดินทางให้ถึง ปลายทาง ที่อาจจะว่างเปล่า แต่ก็คงไม่มีวันสูญเปล่า ในวันที่ฉันจะได้เจอกับเธอ