[Duble T] ใจบอกไม่ใช่ก็อย่าซักไซร้ให้มากความ

ตอนที่.1 สิ่งแรกในวันเปิดเรียน
เต้:ห้าวววว~~~~

ผมตื่นมาพร้อมกับแสงแดดที่ส่องมาทางหน้าต่างในห้องของผม จริงสิวันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกของผม ผมพึ่งย้ายมาเรียนกับบีทวีนเป็นเทอมแรก ว่าแต่...ทำไมเช้าแล้วนาฬิกายังไม่ปลุกละ ผมหยิบนาฬิกาขึ้นมาดู ซิบแล้วสิ นาฬิกาไม่ปลุก น้องสุดที่รักของผมก็รักผมสะจริงๆไม่ปลุกกันเลย วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกแท้ๆหมดกันภาพลักษณ์ของผม วันนี้ไม่ต้องอาบน้ำก็แล้วกัน(>_<)เดียวไปเรียนไม่ทัน.ในสถานการณ์แบบนี้ผมต้องวิ่ง90แรงม้าใช่ไหม(•..•)จัดไปไฟกระพริบ ตอนนี้นะคับนายเต้เริ่มออกตัวจากบ้านด้วยความเร็ว90(m/s)คับ
ผ่านไป1.5วินาที~~~เริ่วยิ่งว่าแสง

เต้:แฮ่...แฮ่...

ในสภาพของผมตอนนี้นี่สามารถเป็นหมาได้เลย ผมเดินเข้ามาในห้องแต่สิ่งที่ผิดปกติคือเงียบเกิน จะว่าผมมาเช้าก็ไม่ใช่หรือดูตารางสอนผิด ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็ไม่ผิดนะหรือว่า…ดีจริงๆคับ วันนี้เป็นวันหยุดแล้วไอที่ผมวิ่งมาคือ?? เดียวกลับบ้านไปผมคงต้องไปล้างสมองอย่างแรง กลับบ้านดีกว่า อยู่ๆผมก็ไปชนกับคนที่ยืนบังทางอยู่ตรงประตู

เต้:โอ๊ย!!! ใครว่ะ

ผมมองรางสูง(ร่างสองของเสาไฟฟ้า)ที่ยืนอยู่ตรงประตู

??:เป็นไรไหมคับ??
เต้:ม..ไม่เป็นไรคับ
??:งั้นก้ดีแล้วคับ ว่าแต่น้องใช่เด็กใหม่ที่เพิ่งอยากมาป่ะคับ??
เต้:ช..ใช่คับ
??:ชื่ออะไรคับ??
เต้:ต..เต้คับ
??:อ้อ พี่ชื่อทามนะ เป็นbuddyของน้อง
เต้:อ้อ คับ
ทาม:แล้ววันนี้มาทำอะไรเนี่ย
เต้:พอดีผมดูวันผิดอะคับ ก็เลยมาอยู่ที่โรงเรียนแบบนี้
ทาม:อ้อ งั้นเดียวพี่ไปส่งที่บ้านไหม
เต้:ม..ไม่เป็นไรคับ ผมกลับเองได้
ทาม:ไม่เป็นไร เต้ไม่ได้เอารถมาไม่ใช่หรอ มาเดียวพี่ไปส่ง พี่ไม่ทำอะไรน้องหรอก
เต้:...

พี่ขอเดาเลยว่าพี่บัดผมเป็นพวกโรคจิตแน่นอน สุดท้ายพี่เขาก็มาส่งผมที่บ้านจนได้

เต้:ขอบคุณนะคับพี่ทาม ขอโทษด้วยที่ทำให้พี่ต้องลำบาก
ทาม:ไม่เป็นไรหรอกพี่เต็มใจ แล้วนี่บ้านน้องหรอ
เต้:ใช่คับ มีอะไรรึเปล่าคับ
ทาม:ป่าวหรอก พี่แค่เหมือนเคยมา
บีทวีน:พี่เต้!!! ไปไหนมา แล้วนี่ใช่ชุดนักเรียนทำไม

ไอน้องคนนี่เห็นหน้าผมที่ไรทำไมต้องแหกปากด้วยก็ไม่รู้

เต้:อ้อ พอดีพี่ไปโรงเรียนมาอะดูวันผิด
ทาม:อ้าว บีทวีน

พอผมพูดจบบีทวีนก็เดินเข้ามาหาผมแบบใกล้มาก

บีทวีน:แล้วพี่ทามมาทำอะไรที่บ้านเราอะ
เต้:อ้อ พอดีพี่เขามาส่งพี่ เป็นbuddyกัน
ทาม:พี่ก็ว่าทำไมบ้านคุ้นๆ
บีทวีน:ค..ค่ะ พี่ทามเข้ามาในบ้านก่อนไหมคะ
ทาม:ไม่เป็นไร พอดีพี่มีธุระอะ เอาไว้คราวนะบีทวีน พี่ไปแล้วนะ
บีทวีน:ค..ค่ะ

ว่าแล้วพี่ทามก็ขับรถออกไป ผมถอนหายใจไปเฮือกหนึ่งแล้วหันกลับเข้าบ้าบแต่ไปสะดุดุกับสายตาริษญาคู่หนึ่งเข้าเลยทำให้ผมชงักทันนี้

เต้:ม..มีอะไรรึเปล่า บีทวีน
บีทวีน:พี่ไปรู้จักกับพี่ทามตอนไหน

เต้:ก็ตอนไปโรงเรียนอ่ะ พอดีพี่ไปเจอพี่เขาตอนจะกลับบ้าน พอรู้ว่าพี่เป็นบัดดี้ก็เลยมาส่งอ่ะ
บีทวีน:หรอ…-..-
เต้:อืม...ทำไมอ่ะ
บีทวีน:นี่พี่ไม่รู้จริงอ่ะ
เต้:อะไร??
บีทวีน:ก็เขาลือกันว่าตอนที่พี่ทามเป็นประธานอ่ะเคยคบกับผู้ชาย ตอนแรกก็ไม่เชื่อนะแต่พอเห็นจะๆอ่ะแถบเป็นลม อกอีแป้นจะแตก
เต้:จริงอ่ะ...
บีทวีน:จริงดิ อ้อได้ข่าวว่าคนที่เคยเป็นแฟนกับพี่ทามอ่ะอยู่ห้องเดียวกับพี่ด้วย
ผมได้ยินแล้วอึ้ง ทึ่ง เสียวเลย เหมือนจะยานกรายเข้ามาในถิ่นของพวกที่ชอบกินพวกเดียวกันสะแล้ว
เต้:ง..งั้นหรอ
บีทวีน:ใช่ เพราะฉะนั้นพี่ต้องระวังตัวx2เลยนะ ไม่งั้นอ่ะพี่สุดหล่อของหนูจะไม่ซิ่งก่อนเข้ามหาลัย
เต้:คับ น้องสุดสวยของพี่ พี่จะทำตามที่น้องบอกหมดทุกอย่างเลย
บีทวีน:ดีมากค่ะ
บางครั้งผมก็รู้สึกว่าเริ่มกลายเป็นทาสของน้องที่ละนิดที่ละนิด
เต้:เอ่อ แล้วทำไมต้องที่เราคุยกับพี่ทามต้องพูดแปลก ติดๆขัดๆด้วยเป็นไร
บีทวีน:ป..ป่าวนิ ก็เป็นธ..ธรรมชาติออก
เต้:หรอ-..- ในถานะที่เราเป็นพี่น้องกันนะ พี่ถามว่าน้องชอบพี่ทามใช่ไหม??
บีทวีน:-///- บ้าหรอออออออ
เต้:ใช่ไหม!!
บีทวีน:อ..อืม...
เต้:ใช่ไหม!!!!!!!!!!!!!!
บีทวีน:เอ่อ!!!!!!!!!!!!!
เต้:หึหึ

ข่าวนี้ผมจะไม่ปล่อยให้หลุดมืออย่างแน่นอน 'ชื่อหัวข่าว:เมื่อประธานนักเรียนสุดแนว โหด ซาดิด มีมุมหวานเหนว พรุ้งพริ้ง'ดังระเบิบคับพี่น้อง

เขียนนิยายครั้งแรก อย่าลืมติดตามกันนะ อาจจะไม่ค่อยสนุกแต่จะพยายามค่ะ