สงครามสายเลือดสีชมพู

>ก้าวทั้ง3<
:ผม มาโซโกะ เกรย์ ลูกศิษย์อาจารย์ สุกิเสะ
รินโกะ ลูกของ อาจารย์ สุกิเสะ
ทาคิ ลูกศิษย์ สุกิเสะ ศิษย์พี่

สุกิเสะ: (ก่อนตาย) กะ..เกรย์ เจ้าจะเป็นคน เปิดผนึก ให้น้อง..ทา..คิ..เป็นคนปิดผนึก..นะ..น้องหน่ะ มีพลังเวทย์มากเกินกว่าจะรับไหวจำต้องผนึกผลังไว้เเถมยังมีเวทย์มังกร9หางอยู่อีก..ฉันไม่อยากให้เขาอาละวาดเพราะควบคุมพลังไม่ได้มิชะนั้น....เจ้าจงรักกัน..สามัค..คี..กันนะ สุดท้ายนี้..จงก้าวต่อไป..

เกรย์:หือ..(ทุบพื้น)ผมสัญญา..จะดูเเลน้องให้ดีที่สุดเเม้ต้องเเลกด้วยชีวิต
ทาคิ:หือ..หือ.ผมจะดูเเลน้องเเละสามัคคีครับ!
ริน:เเม่..เเม่..หือ....
3ปี ต่อมา
ริน:ฉันมาอยู่กินเวทย์นักฆ่า..เพราะฉันจะฆ่าคนที่ฆ่าเเม่!...ชื่อกิลบูดลี้เดทหน่ะ โดย เกรย์ก็อยู่กิลมาสคอล์เดอร์ เเต่ ทาคิ..หายสาบสูญไปโดยไม่ทีข่าวใดๆ
หัวหน้ากิลนักฆ่า:ทุกคนได้เวลาเเล้วไปถล่มมาสคอล์เดอร์เเล้ว!
สมาชิกกิล:เย่!!!ลุย!!!
กิลมาสคอล์เดอร์
ตู๊มม!
ลุย!!!เย่!!!
เพน:ไม่ไปหล่ะ ริน
ริน:ไม่ต้องรีบ ก็ได้สนุกอยู่เเล้วนิ..หึ..
สมาชิกกิลมาส:นะ...!นี่มันอะไรกัน!!!!ไม่นะ!!
เกรย์:อะไรกัน! ชิ ยอมไม่ได้(สีหน้าโกรธเเละจริงจัง) ตู้มมม!ชวิ้ง??‘?????หมัดน้ำแข็ง-3อาศา แช่แข็ง!
ริน:โหววว เก่งนิเกรย์
เกรย์:หะ..ห้ะ! ริน!!
ริน:อะไรหรอจ๊ะ?555+(เยาะเย้ย)
เกรย์:นี่เธออยู่กิลนี้หรอ!
ริน:ใช่ไง..เราต้องสู้กันเเล้วหล่ะ! ✨✨ฉวิ้ง(หางออกมา4หาง)วอเตอร์สไลด์เมค
เกรย์:(ไม่หลบ!!)โดนเต็มๆ เฮื้อก(เลือกพุ่ง)
ริน:ในเวลาสู้คือสู้ นายไม่ใช่พระเอกในอนิเมะนะ..หึน่าหมั่นไส้จริง
เกรย์:ฉันทำร้ายเธอไม่ได้..
ริน:ค่าพ่อพระเอก ลูกดอกน้ำแข็ง เวิดส์
เกรย์:—