คำคม ชุดที่2

เนื้อเรื่อง

  คำคมบ่มชีวิต หน้า 2
๐ วิ่งนักมักล้ม ก้มนักมักซุน
๐ เรือเล็กใบใหญ่ เรือย่อมคว่ำ เรือใหญ่ใบเล็กเรือย่อมแล่นช้า
ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกต้องการความพอดี
๐ มหาสมุทรย่อมไม่ดื่มน้ำของตนไว้ ต้นไม้ย่อมไม่กินผลของมัน สมบัติสัตตบุรุษ
ย่อมมีไว้เพื่อผู้อื่น
๐ ชีวิตยังอยู่ จงใช้มันให้สุขสำราญบานใจ เมื่อความตายมาถึง จะได้ยิ้ม
และหลับตาตายอย่างสบาย
๐ อย่าวางใจเสือแก่ที่ปราศจากเขี้ยว เพราะถึงอย่างไรมันก็ยังมีความเป็น
เสืออยู่นั่นเอง
๐ จงโกหกให้สหายของท่านฟัง แล้วกำชับว่าเป็นเรื่องลับ ถ้าเขาไม่แพร่งพราย
ให้ใครอื่นรู้จึงค่อยฝากความลับของท่านไว้กับเขา
๐ สิ่งที่เราทำผิดไปแล้ว จะเป็นครูสอนให้เรารู้สึก
๐ บุคคลผู้มีความมานะอดทน ย่อมได้ชื่อว่า เป็นเจ้าของโลก
๐ ชีวิต ไม่ใช่โครงสร้างตามที่ปรารถนา แต่เป็นโครงปรารถนาที่เราต้องสร้าง
๐ ผีสางไม่กลัวป่าฉันใด คนพาลย่อมไม่กลัวป่าฉันนั้น
๐ โลกจะเจริญที่สุด เมื่อมนุษย์พยายามแข่งขันกัน และรู้จักวิธแข่งขัน อันจะ
ไม่ทำให้โลกเสื่อม
๐ แมวเป็นเสือสำหรับหนู แต่เป็นหนูสำหรับเสือ และเสือก็อาจเป็นหนู
สำหรับคนเราก็ได้
๐ ขอดีกว่าขโมยแต่หยาดเหงื่อของเราดีกว่าอะไรทั้งหมด
๐ คนปลิ้นปล้อนที่สุดมักมีความระแวงที่สุด
๐ คนพูดคล่อง ไม่เคยชนะคนทำคล่อง
๐ ไม่มีอะไรที่ไหลง่ายกว่าน้ำตาคน ฉะนั้น อย่าเชื่อน้ำตาให้มากนัก
จะช้ำใจภายหลัง
๐ พฤกษ์พันธุ์ที่ผลดกกิ่งก้านย่อมอ่อนลงฉันท์ใด ผู้ฉลาดย่อมรู้จักอ่อนน้อมต่อ
คนทั่วไปฉันนั้น
๐ เงิน มิได้ทำให้เกิดความคิด แต่ความคิดทำให้เกิดเงิน
๐ ใจเหินห่างจากผู้ใด แม้ผู้นั้นอยู่ใกล้ก็เหมือนไกล
๐ ปัญญาไม่ใครดี แต่มีความเพียร ยังดีกว่าผู้มีปัญญาแต่ไม่มีความเพียร
๐ มิตรแท้ย่อมมีค่ากว่าภรรยาเทียม
๐ ช่างตัดผมที่ไว้ฝีมือ ย่อมมีมีดโกนมากกว่าหนึ่งเล่ม
๐ คนที่กล้ามากที่สุดย่อมมีความสุขที่สุด และอ่อนน้อมมากที่สุด
๐ ร่างกายที่เปล่าประโยชน์เพราะขี้เกียจ ก็ไม่ผิดอะไรกับเหล็กที่เต็มไปด้วย
สนิท
๐ สิ่งที่น่ากลัวมีอยู่ในความสนุกสนาน มากกว่ามีอยู่ในความเศร้า
๐ ไมตรีจากคนพาล มักกลายเป็นโทษเสมอ
๐ คนที่ชอบแอบฟัง มักได้ยินคำกล่าวร้ายเสมอ
๐ เมื่อไม่มีความสามารถจะรู้ได้ ปลาตัวนั้นชอบกินเหยื่ออะไรละก้อ
อย่าเพิ่งซื้อคันเบ็ดดีกว่า
๐ การผลัดวันประกันพรุ่ง เป็นมหาโจรปล้นเวลาที่เลวร้ายทีสุด
๐ คนทีทุกข์หนักย่อมไม่เหลียวไปข้างหลัง
๐ เคราะห์ร้ายหลายเคาะอาจประเดเข้ามาผสมกันในเวลาเดียวกัน
๐ ความยากลำบากคือวิถีทางแรกที่พุ่งดิ่งไปสู่ความจริง
๐ หนังสือที่ปอดอยู่ก็เป็นเพียงเศษกระดาษเท่านั้นเอง
๐ ความโกรธมักทำให้เจ็บปวด ยิ่งกว่าบาดแผลเจ็บที่ทำให้เกิดความ
โกรธเสียอีก
๐ ความผิดอันยิ่งใหญ่ของมนุษย์ ก็คือ ความเข้าใจว่าอันตัวข้าวิเศษเสมอ
๐ คำแนะนำนั้นเหมือนน้ำหวาน แต่การประพฤตินั้นเหมือนยาขม
๐ ความจนทำให้คนลิ้มรสแปลกๆของชีวิต
๐ ฝนที่ตกห่าใหญ่มักจะหยุดเร็วกว่าฝนที่ตกกระปริบกรปรอย
๐ มรสุมชีวิตที่กระหน่ำหนัก มักจะผ่อนคลายลงภายในเวลาไม่ชักช้า
๐ ความยากจนเหมือนแมวที่ช่างประจบชอบมองเมียงอยู่ตามช่องหน้าต่าง
ถ้าความอุตสาหะคล้ายหลังออกไปทางประตูเมื่อไร มันก็จะปีนแผล็วเข้ามา
หาเมื่อนั้น!
๐ ไม้ขีดไฟก้านเดียว มีประสิทธิภาพกว่าคนร้อยคนที่นอนหลับ
๐ คนรู้น้อยมักวางท่าและวางก้ามเหมือนปูก้ามยักษ์
๐ ถ้าไม่ต้องการได้ยินคำกล่าวร้าย ก็อย่าไปแอบฟังใครเขาคุยกัน
๐ ในความเป็นมนุษย์นี้ ไม่มีอะไรน่ากลัวเกินไปกว่าความคิด
๐ เลือดหยดเดียวล้างแผลได้ แต่น้ำทั้งมหาสมุทรล้างแผลแค้นไม่ได้
๐ เรียนรู้แล้วไม่ทำ ก็เหมือนปุยเมฆที่ปราศจากเม็ดฝนหาประโยชน์มิได้
๐ ความต้องการอันยิ่งใหญ่ของชีวิตที่ดิ้นรน ก็คือความอยากได้ในทุกสิ่ง
๐ จำไว้ให้มั่นคงว่า เมื่อวานนี้ผ่านไปแล้ว และมันจะไม่กลับมาอีก วันนี้เป็น
ของท่านอย่างไม่มีปัญหา ส่วนพรุ่งนี้ยังไม่แน่ เพราะยังมาไม่ถึง
๐ พืชอันควรหว่านของคนทั่วไปในโลก ได้แก่ พืชแห่งมิตรภาพ
๐ โลกนี้เต็มไปด้วยความลึกลับ ไม่เคยมอบความแน่นอนไว้ให้เป็นสมบัติของใครเลย
๐ ท้องทะเลนั้นมีขอบเขต แต่ความต้องการที่ลึกซึ้งไม่มีขอบเขต
๐ ถ้าปรารถนาสิ่งสูงสุด จงเริ่มต้นจากสิ่งต่ำสุดเสียก่อนแล้วความปรารถนาจะ
สำเร็จผล
๐ แม้ในสถานที่ ซึ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นเหม็น แต่ถ้าเรามีความบริสุทธิ์ ย่อมมี
อากาศบริสุทธิ์หายใจเสมอ
๐ ความหวังย่อมแผ่กระจายไปอย่างไม่มีขอบเขต
๐ การอบรมที่ดี ไม่ได้อยู่ที่การไม่ทำน้ำปลาหกบนโต๊ะ แต่อยู่ที่การทำเป็นไม่
เห็น เมื่อคนอื่นเขาทำน้ำปลาหก
๐ ปล่อยให้งอนไปเถิด แล้วความเกินงามก็จะเป็นของเธอ
๐ ขาดความแข็งแรง แต่อย่าขาดกำลังใจ
๐ คนช่างพูด อ่านหัวใจง่ายกว่าคนไม่พูด
๐ แต่งงานกับคนที่เรารักเขา เศร้าชีวิต คนที่เขารักเรา ย่อมให้ความสุข
แก่เรา คนที่เรารักเขา เราต้องให้สุขแก่เขา แล้วเจ้าก็เล่นตัวเสียด้วย
๐ คนโง่ไม่รู้รสสุภาษิต
๐ อย่าวิจารณ์งานของผู้อื่น ในเมื่อเรายังไม่สามารถจะทำได้ดีกว่านั้น
๐ ทำดีก็ชาม ทำชั่วก็ชาม ไม่ได้ ท่านต้องทำเด่นและมีอะไรแปลกกว่านั้น
๐ ผู้คิดสิ่งที่เหลือความสามารถ ก็เหมือนกระต่ายหมายจันทร์บนฟากฟ้า
๐ คนที่ไม่นับถือตนเองเท่านั้นที่เกิดมาเพื่อแพ้ และยอมให้ความจนขี่คอ
๐ ความรักที่จะรับผิดชอบ เป็นลักษณะอันประเสริฐของมนุษย์
๐ คำสาบานของคนเข็ญใจ ย่อมมีน้ำหนักเพียงธุลีละอองน้ำลายของคน
ร่ำรวยที่หยิ่งยโส
๐ จากสายตาที่มีแต่ความอ่อนโยน รู้สึกทำให้เกิดความรัก เป็นสัตว์ร้าย
ที่เชื่องของมนุษย์
๐ จงรักษาความดีที่มีอยู่แล้วให้ถาวร และพยายามหาสิ่งที่ดีมาเพิ่มเติมอีก
๐ ตัวเราเองนั่นแหละเป็นคนใช้ที่ซื่อสัตย์แก่ตัวเองที่สุด
๐ หนึ่งชั่วโมงท่านอาจหาศัตรูได้ แต่หนึ่งปีท่านจะหามิตรแท้ได้ยาก
๐ ไม่มีอะไรทำง่ายเท่าพูดให้คนเจ็บใจ
๐ ผู้หญิงส่วนมากชอบค้าน้ำตา เพราะไม่ต้องลงทุนมาก แต่ได้กำไรมากทีสุด
๐ ภาวนาให้ตัวท่านเองอายุยืนนาน ดีกว่าภาวนาให้เพื่อบ้านตายเร็ว
๐ อย่าต้องการในสิ่งที่ท่านพอใจ มิฉะนั้นท่านจะได้แค่ในสิ่งที่ได้มาแล้ว
๐ งานที่ทำทันเวลา เป็นของขวัญที่มีค่าสูงขึ้นอีกสองเท่าตัว
๐ มิตรคด มีความร้ายยิ่งกว่าอสรพิษร้าย
๐ คำเยินยอและชมเชย ทำให้อายุคนสั้น แต่คำตำหนิติเตียน
กลับทำให้อายุยืนยาว
๐ เสียเวลาชั่วโมงเดียว ก็เท่ากับเสียส่วนหนึ่งแห่งระยะชีวิตของเราไป
๐ น้อยคนนัก ที่จะได้รับคำสรรเสริญจากคนใช้ในบ้านของตนเอง
๐ นิสัยทำให้ผู้ชายกล้า ผู้หญิงบริสุทธิ์
๐ โกรธกับเขา เขาจะโกรธด้วย หัวเราะกับเขา เขาก็จะหัวเราะด้วย
๐ นักเลงเก่าย่อมมไม่หาญรานนักเลง
๐ ผู้หญิงเปรียบเสมือนม้าสาวพยศ ต้องค่อยๆลูบค่อยๆปลอบ จึงจะขี่หลังเล่นได้
๐ จงอยู่อย่างมีที่พึ่ง อย่าอยู่อย่างไม่มีที่พึ่ง
๐ ใจชั่ว พูดจาเพราะ เหมือนน้ำผึ้งที่เต็มไปด้วยยาพิษ
๐ ปกปิดความชั่วไว้มากเท่าไร มันยิ่งเสียดแทงใจตนเอง ให้ทุรนทุราย
มากขึ้นเพียงนั้น
๐ ยิ่งถอยหลังเท่าไร ยิ่งใกล้หลุมฝังศพตัวเองเท่านั้น
๐ ก้าวหน้าเท่านั้นที่จะถึงจุดหมาย