A T H E N A

A T H E N A

---------------------------------------------

               อธีน่าจ้องมองใบหน้าคู่หมั้นยามหลับใหล ใบหน้าเขาช่างดูไร้เดียงสา เสียจนนางอื้อมมือไปลูบเเก้มสากของฝ่ายตรงข้าม นัยต์ตาสีมรกตปรือขึ้นเล็กน้อย  นัยต์เเววตาฉายเเววง่วงงุน นางโคลงศรีษะเล็กน้อย

"อลัน" น้ำเสียงหวานเอ่ยชื่อคู่หมั้นตัวเองห้วน เหมือนดั่งตอนวัยเยาว์ที่ทั้งคู่เป็นเพียงเจ้าหญิงน้อย เจ้าชายน้อย ไม่ใช่องค์รัชทายาทหรือว่าที่ราชินี ใบหน้าหล่อเหล่อจ้องมองด้วยความตกตะลึ่ง  อ่า ก็คงจะไม่เเปลกอะไร หากเขาตกตะลึ่งเช่นนี้คงเพราะ ตั้งเเต่ไอรีน่าเข้ามาในชีวิตเราทั้งคู่ อธีน่าก็ไม่เคยเรียกเขาชื่อนี้อีกเลย

"ท่านรู้หรือไม่ว่าเหตุใดเราถึงไม่เคยหึงหวงท่านกับเลดี้ไอรีน่าเลยสักครั้งเดียว" ใบหน้าหวานยกยิ้มกว้างขึ้นเล็กน้อย ยามเห็นดวงตาสีเขียวมรกตของบุรุษตรงหน้าจ้องมองมา อธีน่ายังคงลูบเเก้มเล่นไปเรื่อยๆ พลางอธิบายเสียงเนิบ

"เพราะไม่ว่าอย่างไร ไอรีน่าก็ไม่มีสิทธิ์มายืนเคียงข้างท่านในฐานะราชินีได้ เสด็จป้าไม่มีทางยินยอม อลันที่รักของเรา คนที่ยืนข้างท่านได้ มีเเต่เราเพียงเท่านั้น"

"...."

"เพราะอย่างนั้น เราถึงปล่อยให้ท่านกับเลดี้ไอรีนหยามเกียรติเรา โดยที่เราไม่คิดจะโต้กลับ"

--------------------------------

เวอร์ชั่นนี้ไรท์ปรับไปเยอะมากๆ เเต่ก็ยังคงไว้ที่เนื้อเรื่องเดิมไม่น้อย เเค่ปรับให้ดูสมเหตุสมผลมากขึ้น

ฝากติดตามด้วยนะคะ

B
E
R
L
I
N
?